Άλλη μια χαρρυκλυννική έκφραση για τον άνθρωπο με υπέρμετρο ναρκισσισμό, που την βρίσκει μόνο με τον εαυτό του.

Την λέει ο λαϊκός τραγουδιάρης Διγενής Αντύπας, που αποτελεί συμφυρμό του Νίκου Αντύπα και του Λευτέρη Πανταζή. Είναι στο στυλ: «Πρώτα εγώ, και μετά εγώ εμένα, και μετά το χάος». Το λέει δηλαδή κάποιος που θεωρεί τον εαυτό του «ημίθεο και βάλε»!

Η λέξη πέρασε στην σλανγκ, και νομίζω καλύπτει ένα κενό της ελληνικής, την σημασία του αγγλικού «self-indulge», που εκτός από το σλανγκ «αυτοβρίσκω» δεν ξέρω καμία άλλη ελληνική λέξη που να την εκφράζει. (Λ.χ. το «αυτάρεσκος» είναι πολύ κοκέτικο, δεν το αποδίδει). Ο όρος αφήνει και μια υπόνοια αυτοερωτισμού με την κυριολεκτική έννοια, που περικλείεται βέβαια σε κάθε ναρκισσισμό.

Ακούω το τραγούδι μου «Πάνω στ' άσπρο σου σεντόνι, σ' έπιασα μ' ένα γκαρσόνι», και την αυτοβρίσκω! Τι κομματάρα έγραψα ο πούστης!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
xalikoutis

βλ. και όλα τα λέιζερ πάνω μου!, και χύνω με την πάρτη μου κλπ

#2
GATZMAN

Kai εδω Χαλ πάει και το γνωστό άσμα:Kai ζητώ και μ΄αρέσω και με πάω...