Παραλλαγές του επιφώνηματος αυτού αποδίδονται σε εκκλησιαζόμενη κυρα-περμαθούλα γιαγιούμπα που αναφωνεί με κατάνυξη:

«...προσκυνώ την πορδούλα σου Χριστούλη μου...»

στο άκουσμα της ψαλμωδίας

«... λαβών ο Ιησούς άρτον και ευλογήσας έκλασε και δους τοις μαθηταίς...» (Ματθαίος 26/κς΄ 26-29).

Το απόφθεγμα αυτό έχει τουλάστιχον δυο σλανγκικές εφαρμογές:

  1. Διακωμωδεί ημιμαθή και θρησκόληπτα άτομα, των οποίων το πνεύματα κάθε άλλο παρά μακάρια είναι, αλλά και στηλιτεύει την τυφλή προσήλωση και δουλοπρέπεια ορισμένων σε θεσμούς και δόγματα.

  2. Αποτίνει ειλικρινή και ουχί σπεκουλαδόρικα εύσημα και θαυμασμό σε όσους συνεισφέρουν παπάδες, τόσο στον μικρόκοσμο του slang.gr (λημματοδότες και μυδοπλάστες), όσο και στην πραγματική οικονομία της καθημερινότητάς μας.

«Η υποτελής στάση και συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων του κατεστημένου δεν είναι ένα καινούριο ζήτημα, ούτε φυσικά για πρώτη φορά αναφέρεται από αυτή τη στήλη της εφημερίδας. Μερικές φορές, όμως, είναι τόσο εξοργιστική η στάση ορισμένων, που μας προκαλεί να θυμίσουμε ορισμένα πράγματα, επανερχόμενοι πιθανόν σε γνωστά ζητήματα. Αφορμή είναι πάλι οι σχολιασμοί της »Αυγής« και η ευλάβεια, με την οποία αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε κοινοτική οδηγία, όπως αυτή με την οποία παραβιάστηκε πραξικοπηματικά το Σύνταγμα της χώρας και, μάλιστα, βασικές και μη αναθεωρητέες διατάξεις του. Η μεγάλη ευλάβεια του »ΣΥΝ«, προς οτιδήποτε ευρωπαϊκό και κοινοτικό, μας φέρνει στο νου τη γριούλα, που παρακολουθώντας με ευλάβεια τη θεία λειτουργία στην εκκλησία, μόλις άκουσε τον παπά να λέει τη γνωστή ρήση του Ευαγγελίου »... και ο Κύριος έκλασε τον άρτον...«, αναφώνησε με βαθύ σεβασμό: »Μόσχος η πορδούλα σου Χριστούλη μου!...«.Ριζοσπάστης βάλλει κατά του ΣΥΝασπισμού, λινκ)

- Προσκυνώ την πορδούλα σου!!!!υποφαινόμενος αποτείνει καρασπέκια στον Χαλικού για το θρυλικό του μύδι στο λήμμα φυλλάδα ).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Hank

Ε, είμαστε Βίοι Παράλληλοι! Τις προάλλες ήμουν με μη Ελληνίδα και τον Έλληνα άντρα της και μου είπαν να κόψω το ψωμί και τους είπα, «άσε καλύτερα, θα κλάσω», αυτή με κοίταζε με γουρλωμένα μάτια, κι ο σύζυγος που ευτυχώς ήταν σλανγκομαθής ανέλαβε να εξηγήσει και να διηγηθεί το ανέκδοτο.

Είναι άλλο το «κλάω» κι άλλο το «τεμαχίζω». Το δεύτερο μόνο με μαχαίρι, ενώ το πρώτο είναι για ψωμιά σαν πίτες, αραβικές πίτες, πίτες για σουβλάκια κτλ που κόβονται καλύτερα με χέρι παρά με μαχαίρι. Ο συνονόματος του δικού μας Ιησού, ζώντας στην Παλαιστίνη σε σημιτικό πολιτιστικό περίγυρο έκανε κλάση του άρτου κι όχι τεμαχισμό. Ενώ οι απόγονοι των Ελ, σε αντίθεση με τους Νεφελίμ, κάνουν τεμαχισμό. Στην μούλτι-κούλτι, όμως, κοινωνία μας συναντώ συχνά αυτό το δίλημμα και ρωτώ τους συνδαιτυμόνες μου: «να τεμαχίσω ή να κλάσω;». Σχεδόν κανείς δεν το πιάνει. Αν, όμως, διάβαζαν σλανγκ τζη αρ...

#2
Hank

ΥΓ. Για να κλάσεις, πρέπει να έχεις βέβαια πλύνει τα χέρια σου. Αλλιώς σε κοιτάζουν όλοι στραβά, με το δίκιο τους.

#3
Hank

ΥΓ 2. Στη Λειτουργία είναι ως μετοχή «κλάσας»: «λαβών άρτον, αγιάσας, κλάσας, έδωκε τοις αγίοις αυτού μαθηταίς και αποστόλοις ειπών:»..., προφανώς προέρχεται από το χωρίο που παρέθεσες) και το λέει ο ιερέας, όχι οι ψάλτες, «μυστικώς», δηλαδή επικαλυπτόμενος από τους ψάλτες, στην πιο ιερή στιγμή όλης της Λειτουργίας, ακριβώς πριν το «Λάβετε φάγετε». Πλην οι ψάλτες συνήθως δεν μπορούν να τραβήξουν άλλο την ψαλμωδία, οπότε τα τελευταία αυτά λόγια ο παπάς τα λέει μόνος χωρίς ψαλτική υπόκρουση. Οπότε είναι απολύτως εύλογο σε εκείνη ειδικά την στιγμή να ξεσπάσει η κατάνυξη της περμαθούλας.

#4
Vrastaman

Εντυπωσιακό!
The Compleat Guide! Εύγε Khan όλα σε ένα για τον ιστορικό του μέλλοντος ;-)

#5
GATZMAN

Στος!

#6
mariahomorfi

:)))

#7
HODJAS

Εικονοκλάστης!

#8
mitsaroni

Να συμπληρώσω τον Hank, επειδή το κατέχω το άθλημα, υπάρχουν κάποιες λειτουργίες το χρόνο, όπου ο ιερέας λέει την παραπάνω φράση κανονικά και όχι μυστικώς ,όπως πολύ σωστά λες. Οπότε σε αυτή την περίπτωση είναι πιο εύκολο να το καταλάβουν οι γριούλες και να προσκυνήσουν την πορδούλα του Χριστούλη...

#9
mitsaroni

Θα ήθελα να ρωτήσω όμως, πού την πρωτοακούσατε αυτή τη φράση; Σας το λέω γιατί έχει ειπωθεί (και) στο χωριό μου (Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας) από συγκεκριμένη θρήσκα γραφική γριούλα, την ώρα που ο παπάς έλεγε το Ευαγγέλιο, ακριβώς όπως το περιγράφει ο Vrastaman πιο πάνω.

#10
Khan

Νομίζω ότι το αν λέγεται η ευχή μυστικώς ή εκφώνως δεν εξαρτάται από την λειτουργία, αλλά από την συνήθεια του παπά. Γενικά έχει επικρατήσει να λέγεται μυστικώς. Ωστόσο, οι λειτουργιολόγοι νέας κοπής υποστηρίζουν να λέγονται αυτές οι ευχές δυνατά και γιατί αυτό είναι πιο παραδοσιακό, και γιατί είναι (συγκριτικά) πιο δημοκρατικό, λιγότερο κληρικαλιστικό. Οι τελευταίοι περιμένουν να τελειώσει ο ψάλτης την ψαλμωδία και λένε μετά όλη την ευχή, ή τέσπα την λένε δυνατά ώστε να ακούγεται. Έτσι οι πιο σικ παπάδες λένε τις ευχές δυνατά.

Εγώ το επεισόδιο το έχω ακούσει από Καλαματιανή, αλλά μάλλον ως ανέκδοτο.