Αρχαιολογική ζαργκόν για τα μνημεία που συγκεντρώνουν διάφορα αρχιτεκτονικά και καλλιτεχνικά στοιχεία, διαφόρων εποχών.

Ο χαρακτηρισμός αυτός αποδόθηκε πρόσφατα στην Αμφίπολη (βλ. παράδειγμα), αλλά κττμγ ένα από τα χαρακτηριστικότερα, της εποχής μας κιόλας, τέτοια μνημεία, είναι αυτή η παρτσακλή εκκλησία στην Μαντίνεια, η Αγία Φωτεινή (βλ. μήδι).
Καμία σχέση με τον περίφημο άγιο.

Πως είναι δυνατόν να μην είναι ελληνιστικό, τουλάχιστον, ένα ταφικό μνημείο τόσο «παστίτσιο», όπως λέμε εμείς οι αρχαιολόγοι, με τόσο πολλά εκλεκτικιστικά στοιχεία δηλαδή, ένα χαρακτηριστικό που φωτογραφίζει μεταγενέστερες της κλασικής εποχές;
από εδώ

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Αρχαιόκαυλος τρόπος να αναφερθείς σε δονητή- ντίλντο, καθώς πρόκειται για αρχαία λέξη που σημαίνει δερμάτινο ομοίωμα πέους. Στο ιδίωμα της λεσβιακής κοινότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί, -εκτός από αρχαία και βίντατζ ορολογία-, και ως ένας πολιτικώς ορθός όρος, καθώς θεωρείται ότι ετυμολογείται από το ρήμα ολισθαίνω, οπότε τονίζεται η απαλή και μη κυριαρχική διολίσθηση αντί για την πατριαρχική βίαια διείσδυση σε ένα πλαίσιο που θέλει τη σεξουαλικότητα να απελευθερώνεται από το πατριαρχικό δίπολο διεισδύοντος και διεισδυομένου.

Ο όλισβος επικρατεί ότι προέρχεται από το ρήμα ολισθαίνω. Μια συνειρμική σκέψη. Άμα από την πολύ αρχή η έμφαση ήταν στη διολίσθηση, πώς έφτασε να ξεχαστεί και να επικρατήσει η διείσδυση; Μήπως ο κόσμος βρει ξανά την ισορροπία του όταν επικρατήσει ξανά η διολίσθηση και πάει η διείσδυση από κει που ‘ρθε με ό,τι έχει στοιχίσει στη γυναίκα μέχρι τώρα σε βία. (Εδώ).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε