Ορισμοί με ετικέτες (49)
Εμφανίζονται 1-10 από 49

1.Ιδιωματισμός για την ακρίδα, σε χρήση στην Ήπειρο, σε περιοχές με επαφή με την αλβανική γλώσσα ή τα αρβανίτικα.

2.Ο επίμονος βήχας, ο κοκκύτης, αναφερόμενος και ως κάρκαλος ή καρκαλέτζης ή καρκαλιάς.

3.Μεταφορικά ο ψηλός και κάτισχνος άνθρωπος.

Ο Πρεβεζάνος, επειδή η σαρδέλα είναι τοπικό προϊόν.

Ντατσκανάρια, Ντάτσκο(ς), Ντατσκαναραίοι, Ντατσκανάρηδες. Είναι άνθρωποι που ζουν σε χωριά/περιοχές/οικισμούς, πέριξ της πόλης των Ιωαννίνων, όπως: Κατσικά(ς), Ανατολή, Κουτσελιό, Αδρομίστα, Μπιζντούνι, Λεμονιά, "Βιετνάμ", Βρυσούλα, Γορύτσα κ.α. Η ετυμολογία της λέξεως, στο πρώτο συνθετικό τουλάχιστον, φαίνεται να είναι από το αγροτικό όχημα Ντάτσουν, που επί το πλείστον χρησιμοποιούσαν στη δεκαετία του'70 και του'80. Με τα χρόνια εξελίχτηκαν και στη δεκαετία του '90 χρησιμοποιούσαν αυτοκίνητα τύπου σαξόραλλα, τέρμα κατεβασμένα με νέον φώτα από κάτω και led μέσα στις ζάντες, εξατμίσεις, αεροτομές/απλώστρες. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι στην σημερινή εποχή λόγω εξέλιξης δύσκολα πλέον τους ξεχωρίζεις από τους υπόλοιπους, αλλά αργά ή γρήγορα η ντατσκαναρίλα θα βγει. Ο προσεχτικός αναγνώστης ορθώς θα αναρωτηθεί ποια η διαφορά με τους κατσπουτσιώτες της ίδιας περιοχής. Αδερφοξάδερφα είναι. Στο πιο εξελιγμένο, οι πρώτοι.

Πρόκειται μάλλον για φανταστική περιοχή/χωριό στην περιοχή της Ηπείρου, κοντά στα Γιάννενα, όπου βγάζει καραβλαχαραίους στους τρόπους και στην εμφάνιση. Συνήθως αυτοί οι τύποι έρχονται συχνά-πυκνά στα Γιάννενα με τα αστικά και ξεχωρίζουν αμέσως. Είναι οι επονομαζόμενοι: Κατσπουτσιώτες.

πρατσιαλάω = κάνω έρωτα.

σακαρίμι = Ο διαλυμένος άνθρωπος λόγω γηρατειών ή αρρώστιας

Τζιαμπουνάω = Φωνάζω δυνατά, ακατάπαυστα.

Κρένω = Αποκρίνομαι, μιλάω, απαντάω, φωνάζω.

Το αιδοίο.

ματζαφλάρ = Γενικός χαρακτηρισμός αντικειμένου. Επίσης υπονοεί και το όργανο του άντρα.