1. Στηθόδεσμος, λεγότανε παλαιότερα και σουτιές (κατά το σουμιές / σωμιές).
   
   1. (Μουσική) Επισήμως λέγεται εκκλησιαστική πτώση (!) και είναι το αναγκαίο φινίρισμα σου-τιέν σε πλείστα όσα λαϊκά και δημοτικά τραγούδια (γκραν-γκραν). Αναλόγως του μέτρου, υφίσταται και το κομπινε-ζόν (μάλλον στον καρσιλαμά).

Τιρι-ρι-ρον.

Στον στρατό, το φαινόμενο σουτιέν έχει ως εξής: αν η ζώνη σου είναι χαλαρή, τότε μπορεί οι φυσιγγιοθήκες, δηλαδή εκεί που μπαίνουν οι γεμιστήρες (δοκίμως) ή το γουόκμαν (αν το κωλοφάνταρο είναι μερακλής), και που είναι δεμένες στις εξαρτήσεις, να φτάσουν στο σημείο του στήθους, με αποτέλεσμα έτσι όπως είναι η μία αριστερά, ή άλλη δεξιά, το όλο πράγμα να θυμίζει στηθόδεσμο.

Αυτό μπορεί να συμβεί είτε επειδή κάποιος για καψώνι σου τραβάει επί τούτου την χαλαρή ζώνη, για να σε χλευάσει (είτε καραβανάς ή παλαίουρας για να σου την πει, είτε αδελφοσείρι για πλάκα) είτε σε πορεία. Στην περίπτωση της πορείας συμβαίνει ότι, πίσω στις εξαρτήσεις, έχει μπει και το σακκίδιο εκστρατείας, ενώ μπροστά είναι οι δυο φυσιγγιοθήκες και το παγούρι. Αν είναι χαλαρή η ζώνη, τότε βαδίζοντας, ο πίσω φόρτος λόγω βαρύτητας τραβά προς τα κάτω, παρασύροντας τις φυσιγγιοθήκες προς τα πάνω, δίκην τροχαλίας. Οπότε οι θήκες που πάνε προς τα πάνω, θυμίζουν και πάλι σουτιέν. Επιπλέον στην πορεία είναι ζόρικα τα πράματα γιατί, ενώ μπορεί στην αρχή ο κομπάρσος να είχε χαλαρή τη ζώνη για να μη σφίγγεται, μετά, όταν αρχίσουν να ανεβαίνουν προς τα πάνω οι φυσιγγιοθήκες, θυμίζει τον Freddie Mercury στο βιντεοκλίπ του I want to break free. Από την άλλη, είναι δύσκολο και για τον βαδίζοντα στρατιωτικώς να σταματήσει και να φτιάξει τις εξαρτήσεις κανονικά γιατί ο καραβανάς δαγκώνει. Οπότε το σουτιέν διαιωνίζεται μέχρι ο φαντάρος να φάει το κράξιμο.

Ωσεκτουτού, η έκφραση σουτιέν, συνδεόμενη με θηλυπρέπεια απαράδεκτη για πράκτορες, χρησιμοποιείται για κράξιμο προς φαντάρο που είναι υπέρ του δέοντος χαλαρός, χυμείο, χύμα στο κύμα κ.τ.λ.

Πηγή: GATZMAN, στον οποίο ανήκουν και τα σπέκια.