Κυριολεκτικά σημαίνει σταθμεύω οποιουδήποτε είδους όχημα (κυρίως τροχοφόρα) σε κατάλληλο (εδώ γελάμε) μέρος.

Ετυμολογικά, προέρχεται από το πρωτο-γερμανικό parrikaz, parrukaz: περίκλειστη έκταση, απ’ όπου προήρθε το φράγκικο parric: μάντρα κι απ’ αυτό το λατινικό parcus, parricus κι απ’ αυτό το γαλλικό parc: μάντρα / στάνη / περίβολος / πάρκο, εξού και το parquer και το ιταλικό parcare.

Επιπλέον χρησιμοποιείται:

1. Συχνότατα σε ρητορικές ερωτήσεις (κι όχι μόνο) όταν αναφερόμαστε σε αντικείμενα κυρίως ογκώδη αλλά γενικότερα δύσχρηστα, βαριά, που δημιουργούν πρόβλημα επειδή δεν χωράνε με την έννοια ακουμπώ / τοποθετώ / βάζω.

2. Με την έννοια του «βγάζω από την κυκλοφορία» / απενεργοποιώ / αποσύρω / «βάζω παράμερα» κάποιον (ή κάτι) επειδή είναι κατώτερος των περιστάσεων / άχρηστος / ελαττωματικός (ο τόπος που τον παρκάρουμε δείχνει τις διαθέσεις μας όσο και τους λόγους μας) μπορεί και για καβάντζα. Μερικές φορές παίρνει χροιά γείωσης σημαίνοντας (επιπλέον) «τον έβαλα στη θέση του».

3. Σαν προτρεπτική προστακτική: «Παρκάρισε» σημαίνει κάτσε / βολέψου / άραξε / άραξε την πέτσα σου / χύσου. Υπονοείται ταυτόχρονα (από το σβήσιμο της μηχανής): χαλάρωσε / κουλάρισε.

4. Όταν αναφερόμαστε σε πρόσωπα:

  • παρατάω / εμπιστεύομαι σε κάποιον άλλον (ακριβώς όπως περιγράφει ο υπερσένιος έτερος ορισμός της ironick).
  • με την έννοια του χειραγωγώ/φέρνω κάποιον εκεί που θέλω (όπως όταν δίνω οδηγίες στον οδηγό για να παρκάρει). Το κάνουν αυταρχικά σε άβουλα άτομα ή μεγαλύτεροι σε μικρότερους ηλικιακά ή φορείς μιας κάποιας εξουσίας σε εξουσιαζόμενους πολλές φορές σε σημείο να τους σπαν τ’ αρχίδια.
  1. «…Μωρέ καλός είναι, αλλά άντε και τον αγόρασες, πού τον παρκάρεις; Άσε, καλύτερα με τον πέντιουμ σου λέω...! Εκτός και αν του βάλεις ένα σεμεδάκι και βάλεις την τηλεόραση πάνω, τότε το συζητάμε, μπορεί και να αξίζει...»
    (αναφέρεται στη προσφορά ενός IBM – τέρατος των 15000 ευρώ)

  2. «…Όταν ανέλαβε ο Γκέρσον κουβάλησε στον Πειραιά το δικό του επιτελείο και ο Χατζηχρήστος μάζεψε τα μπογαλάκια του και επέστρεψε στον Πανιώνιο. Προϊόντος του χρόνου, αποδείχθηκε το μέγεθος του λάθους: ο Κοβάλσκι δεν τραβάει ιδιαίτερο ζόρι, ο Σχορτσιανίτης τα φόρτωσε στον κόκορα, ο Γκέρσον μουλάρωσε και τον... παρκάρισε στον πάγκο και στην εξέδρα…»
    (απ’ το δίχτυ και τα δυο)

  3. -‘Σπέρα!
    -Καλώς τ’ αρχίδια μας. Τα μπιρόνια;
    -Εεεδώ!!
    -Παγωμένα;
    -Πάντα!!
    -Τσάκω τα και παρκάρισε. Όπου να ‘ναι αρχίζει.

  4. «…Παρκάρει το παιδί του στην τηλεόραση και το κάνει χαζό.
    Όταν το παιδί γίνει χαζό βρίζει τους καθηγητές του σχολείου και κλαίγεται που το στέλνει φροντιστήριο (…).
    Παρκάρει τους γέροντες γονείς του στο γηροκομείο γιατί ο/η προκομμένος/η που διάλεξε για σύζυγο δεν τους θέλει στο σπίτι. Και αν τους θέλει στο σπίτι είναι επειδή έχουν καλή σύνταξη. (…) Παρκάρει τις σχέσεις του με το άλλο φύλο στο βόθρο. Ε, δε μου 'κατσε αυτός/η, θα πάω με τον άλλο/η…»
    (απ’ το δίχτυ)

  5. –Γειάαα!
    -Α! ήρθες; Βγάλε αμέσως τα παπούτσια!! Το μπουφάν στην κρεμάστρα! Θυμήθηκες να φέρεις ψωμί;
    -Νάτο.
    -Στην ψωμιέρα. Πλύνε τα χέρια σου πρώτα! Να φορέσεις την άσπρη φόρμα τώρα που θα ξεντυθείς καλά;
    -Καλά. -Και πήγαινε στο πίσω δωμάτιο γιατί έχουμε δουλειά εδώ. Και το πισί κλειστό.
    -Πάω.
    -Φίλησες τη γιαγιά;
    -Ματς….Σμπαμ!
    -Τώρα θα μου πεις τι καταλαβαίνεις που το παρκάρεις έτσι το παιδί;
    -Εσύ δουλειά σου.

  6. –Αχ!!!..Ααχχ!!!
    -Κούκλα μου;… λίγο πιο αριστερά…
    -Ε; …εντάξει;
    -Ναι! Ναι!
    -Μμ!!..Μμμμμ!!
    -Τώρα λίγο δεξιά... -( !;@!;;@ )…εντάξει;
    -Ω!! ναι!!
    -Α! αα!
    -Έλα λίγο πιο κάτω...
    -Να σου πω; Να με πηδήξεις θέλεις ή να με παρκάρεις;
    (προσαρμοσμένο από το δίχτυ -για το χαβά)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Παρκάρω κάποιον = αφήνω κάποιον (τα παππουλούκια μου ή τα παιδιά μου ή το σκυλί μου ή το γατί μου) σε κάποιον άλλον για να τον/την φροντίζουν όσο λείπω για βραδινή έξοδο, διακοπές, καφεδάκι, ψώνια, κλπ.

Η έκφραση είναι υποτιμητική για το υποκείμενο. Λέγεται είτε όταν δεν θέλουμε να δείξουμε συναίσθημα κι ας το νιώθουμε, ή όταν πράγματι δεν το νιώθουμε και αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα πλάσματα σαν να ήταν αυτοκίνητο για παρκάρισμα όπου, αρκεί να το παρκάρουμε και να τελειώνουμε.

Ρε συ Κάτια, δεν παρκάρουμε τα μικρά σήμερα στους δικούς σου γονείς; Σειρά τους είναι.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία