Όταν κάποιος κάνει αναγραμματισμούς όταν μιλάει, ή έχει πρόβλημα στην άρθρωση κ.λπ.

Τα κορυφαία σαρδάμ του μάστορα του είδους Κώστα Σημίτη:

  • Χαραστηρικτικά
  • Χαμληλό
  • Οινοκομία
  • Κειλστό
  • Δικρατορία

...και κάμποσα άλλα, δεν τα θυμάμαι όμως.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Πρόκειται για λεκτικό ολίσθημα όπου ο ηθοποιός, εκφωνητής ή οιοσδήποτε κοινός θνητός γλωσσεύει την μπέρδα του και μιλάει με αναγραμματισμούς.

Οι τηγανιτές πατάτες γίνονται πατατιτές τηγάνες, το ψητό κοτόπουλο γίνεται ψητόπουλο κοτό, τα σιγαρέτα Παπαστράτος γίνονται σιγαστράτος Παπαρέττα η δε δύστυχη μανούλα μας γίνεται μουνίλα μας.

Σε αντίθεση με άλλης μορφής μαργαριτάρια, τα σαρδάμ δεν οφείλονται πάντα σε ημιμάθεια και ηλιθιότητα, αλλά σε τρακ και στην κακιά ώρα.

Το λήμμα οφείλεται στον παλαιό ηθοποιό και σκηνοθέτη Αχιλλέα Μαδρά, ο οποίος μονίμως μπέρδευε τις συλλαβές του. Σε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα πράξη αυτοσαρκασμού έπλασε την λέξη σαρδάμ, που αποτελεί αναγραμματισμό του επώνυμου του.

Τo top σαρδάμ που έχω κάνει εγώ είναι το εξής: ήθελα να πάρω από ένα τυροπιτάδικο ένα φυσικό χυμό λεμόνι και αντί αυτού λεω στην πωλήτρια: «θέλω ένα λεμό χυμόνι» !!! Κάγκελο η κοπέλα !!!
(από βλόγγο)

(από Khan, 29/05/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία