Η φράση αναφέρεται στο μακρινό παρελθόν. Συνεπάγεται ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και ότι όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί στα νέα ήθη και τεχνολογικά μέσα φαντάζει ξεπερασμένος και ντεμοντέ, σαν βγαλμένος μέσα από τη ναφθαλίνη δεκαετιών.

Για την ιστορία, στα mid 1920s, ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος (παππούς του σημερινού Υπερυπουργού) είχε εφοδιάσει τα όργανα της τάξης με μεζούρες ώστε να εποπτεύουν το μήκος των γυναικείων φορεμάτων, που έπρεπε να είχαν πάντοτε τον ποδόγυρο τους στον αστράγαλο. Η κωμική εικόνα του αστυφύλαξ να μετράει στου Φιλοπίππου το μήκος των φουστανιών με τη μεζούρα, έχει περάσει και σε λαϊκορεμπέτικα τραγούδια της εποχής προσδίδοντας μια νοσταλγική γεύση σε μια ρομαντική εποχή του όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος.

- Μα καλά, δεν κάνει πια στάση στο Λυσιατρείο ο Φοίνικας;
- Ποιό Λυσιατρείο, ρε θεία; Που ζείς; Στην εποχή του Πάγκαλου, που ήταν μακριές οι φούστες; (μέσα στο αστικό)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία