Παροιμία, που εφιστά (πλέον) την προσοχή σε συμβαλλόμενο είτε με έμπειρο (αλλά διεφθαρμένο) είτε με άπειρο (και ατζαμή) επαγγελματία.
Σε όλα τα επαγγέλματα έχει εφαρμογή η ρήση πρακτική ίσον μήτηρ μαθήσεως, (αγγλ. “practice makes perfect”) πλην όμως, σε ορισμένα (π.χ. δικηγόρος, εμπορικάτζα, γιατρός, μηχανικός κτλ) η απλή κτήση πτυχίου καθιστά τον τίτλο κενό γράμμα άνευ εμπειρίας. Δηλαδή ο νεοφώτιστος επαγγελματίας, ομοιάζει με μικρό γατάκι έναντι θηριωδών αρουραίων. Αιλουροειδές μεν κατ' όνομα, αδύναμο δε εν τοις πράγμασιν.
Από την άλλη μεριά, ένας έμπειρος επαγγελματίας, αποκτά συνήθως τη λεγόμενη «επαγγελματική διαστροφή» δηλ. τα βλέπει όλα μόνο μέσα από το πρίσμα του επιτηδεύματός του, αλλά ξέρει και τερτίπια, γνωρίζεται με κύκλους μυστήριους, συμμετέχει στη διαφθορά, καλύπτει ευχερώς ανομίες κτλ, οπότε δεν είναι και βέβαιον ότι δρα προς όφελος του εντολέα-συμμάχου του και σίγουρα είναι επικίνδυνος έναντι του αντισυμβαλλομένου-αντιπάλου του.
Κοινώς, άμα δεν είναι ντρίτος ο άνθρωπος, ούτε το διάολο να δεις - ούτε το σταυρό σου να κάνεις (αγγλ. catch 22 / double jeopardy).
- Πήγα στο γιατρό και μου ’δωσε αυτά τα φάρμακα για τα μάτια μου.
- Σε ποιόν πήγες;
- Να, εδώ δίπλα στον τάδε του ΙΚΑ.
- Ρε, αυτός είναι νιάνιαρο τί ξέρει απ’ αυτά; - Ε, πώς; Σπουδασμένος είναι στην Ελλάδα, με μάστερ στο εξωτερικό, δεν είναι σκιτζής ο άνθρωπος...
- Καααλά.... Ο θεός να σε φυλάει από παλιά πουτάνα και καινούριο καπετάνιο! Να σε στείλω εγώ σ’ ένα δικό μου;- Έφερα τα ψώνια.
- Ρέστα δεν έχει;
- Δεν είχε ψιλά και μου’ δωσε η ψιλικατζού καραμέλες....
- Δυο ευρώ για καραμέλες βουτύρου; Απ’ τα μπατζάκια μας τρέχουνε; Κότσο σ’ έπιασε η μπακαλόγρια, βρε χαϊβάνι!
- Ε, αφού δεν είχε;
- Σιγά μη δεν είχε! Σ’ είδε που’ σαι μπούας και στην έφερε! Ξέρεις πόσα χρόνια το’ χει το μαγαζί; Ο θεός να σε φυλάει από παλιά πουτάνα και καινούριο καπετάνιο!
