Παλαιομοδίτικη φράση που περιγράφει καταστάσεις όπου γίνεται της πουτάνας, ένα ωραίο μπάτε σκύλοι αλέστε με προοπτική να εξελιχθεί σε πατροπαράδοτο ταβερνόξυλο.
Πιο εύχρηστη είναι σε περιπτώσεις όπου κάτι / κάποιος που δρούσε ενωτικά και κατευναστικά για μια κατάσταση παύει να υφίσταται και ακολουθεί γενικό ξεχαρβάλωμα και τάσεις πλιατσικοποίησης από τους πάντα έτοιμους κατσαπλιάδες (δλδ. «δρυός πεσούσης ... κλπ»).
Και τώρα λίγη ετυμολογική σπέκουλα: πρέπει να έχει παρα-στρατιωτική προέλευση ο όρος, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Τα ισώματα προσφέρονται για χαμό, ως θέατρα μαχών-χαμών -αν λάβουμε υπόψη και την αντάρτικη τακτική de haut en bas- [ γι' αυτό μάλλον και τα συγκεκριμένα υψώματα για τα οποία έχει γίνει αντίστοιχο νταβαντούρι έχουν μείνει ιστορικά (πουχου το 731 κλπ].
Πολλά χωριά ανά την επικράτεια λέγονται Ισώματα και σε όλα έχει γίνει από ένας τουλάχιστον χαμός, αλλά το να διεκδικούν γι΄αυτό τη φράση είναι μάλλον κατσιαπλιάδικο.
Η αλήθεια είναι πως υπάρχει ένας συγκεκριμένος σοβαρός λόγος που οι δύο κολλητοί θα μπορούσαν να έρθουν στα χέρια κι όπως ανέφερα αυτός είναι η Τζένιφερ Λοπέζ. Οπότε, δεν αποκλείεται οι δύο άνδρες να είχαν καβγά για το θέμα αυτό και πάνω στην κουβέντα να άναψαν τα αίματα και να έπεσαν οι ανάποδες. Κοινώς, έγινε χαμός στο ίσωμα.
Απ οτι φαινεται, ακομα και στη «καλυτερη» περιπτωση που υπογραφει μια συμφωνια Υπουργειου-ΟΕΝΓΕ κατω απ το τραπεζι, οι εφημεριες Ιανουαριου Φεβρουαριου ειναι στον αερα και δε φαινεται να υπαρχει κανενα νομικο ερεισμα για να πληρωθουν. Εκτος παντα αν επινοηθει καποιο νομικο τεχνασμα απο το Ελεγκτικο Συνεδριο για να πληρωθουν και να μην γινει χαμος στο ισωμα στα Νοσοκομεια. Παντως το μελλον διαγραφεται πολυ χλωμο.
(από πολύ διαφορετικά μεταξύ τους φόρουμ τα παραδείγματα)
