Παρμένο απο δώ:
Κάτι στο πόδι: άν δεχτούμε οτι όντως οι φάσεις αναβαθμίζονται σε χώρους και οι χώροι ξεπέφτουν σε φάσεις, όπως καταλαβαίνω να τα λέει ο χαλικούτις, τότε είν' ενδιαφέρον να σκεφτεί κανείς το ρόλο που παίζουν σ' αυτές τις εξελίξεις οι απ' έξω, αυτοί που δέν ανήκουν, δέν ανήκανε ποτέ στον εκάστοτε κύκλο.
Ωραία η κόρη του Τάκη!
Και κάποια παραδείγματα απο το νέτι:
Φασαίοι, hipsterάδες, τζιβάτοι ο παππούς μου ψώνιζε Άσσος κασετίνα πριν γίνει mainstream
απο τουίτερ
Αν είσαι βαμμένος οπαδός του είδους και δεν ασχολείσαι μονάχα με φασαίους, δε θα ενθουσιαστείς σίγουρα, αλλά θα βρεις μερικές καλές στιγμές.
από δισκοκριτική στο ρόκγουεϊ τζι άρ
Εγώ έχω το τραβέλι κυρίως για αυτό που γράφεις στο τέλος ως «διαφυλικό άτομο σε μετάβαση» (που ίσως και ουδέν μονιμότερον της μεταβάσεως), κοινώς για γκόμενα με πέος. Μάλιστα, το έχω στο νού μου να διακρίνεται ρητά απ' το τραβεστί, το οποίο απλά καταλαβαίνω, παραδοσιακά μάλλον, ως «παρενδυτικό άντρα».
Το οποίο μου θύμισε εκείνο το σχόλιο του χαλικού για κάποιο λόγο. Δέν τό 'χω ακούσει.
Και μιά σινεφίλ εκδοχή:
Στ' αρχίδια μας λοιπόν... Αλέν Ντελόν
Στ' αρχίδια μας, τωόντι. Λουκίνο Βισκόντι
Ναι, καθώς έκλεβε τα μπρουτζόχερα από ένα καινουριοχτισμένο ακατοίκητο σπίτι, να τα πουλήσει με κάτι κουμπιά στρατιωτικής στολής που είχε, για μπακίρι, μας έπιασε ένας «μπάτσος» και μας πήγε στο τμήμα. Εγώ του φώναζα από τη γωνιά του Ποδάρα: «Σακούλα το Μπούρμπουλα» να πάρει πρέφα να φύγει μα κείνος δεν άκουγε. Και μας πήρε στο λαιμό του όλους.
Πάνος Δ. Ταγκόπουλος, «Η ζωή που πέρασε», 1928 (εδώ, στο σάιτ του Σαραντάκου)
Μα τό 'χω ακούσει γιατρέ, αλήθεια!...
Τί περίεργο πράμα η μνήμιςςς... Ξαναβλέποντας τα σχόλια επάνω, το καβαλίκα θυμήθηκα να τό 'χω ακούσει μικρός.
Λοιπόν, ο κυρ-σαράντ σήμερα αναφέρει τον τύπο σε ουδέτερο, σατίρι (του διαφεύγει ωστόσο ο θηλυκός τύπος), παραθέτοντας μάλιστα και απόσπασμα απο Μυριβήλη (άν δεν κάνω λάθος, του Εικοσιοχτώ).
Και απο πόσο παλιά περίπου;
Δέν έχουμε το γκομενοδουλειές;!... Απαράδεκτο για πράκτορες.
Απο τη στιγμή που το Κέντρο [σ.ς. Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου] δέχεται προτάσεις και μετά σ' αφήνει ελεύθερο, δέν έχει άμεση ευθύνη για το τί παράγεται... Κυρίως υπεύθυνοι είναι όσοι κάνουν ταινίες. Αλλα, άν η ταινία μας είχε βγεί μάπα, γιατί να φταίει το Κέντρο γι' αυτό;
Χρήστος Βακαλόπουλος και Σταύρος Τσιώλης, συνέντευξη στον Ηλία Κανέλλη για το «Παρακαλώ, γυναίκες, μήν κλαίτε», Αντί 507, 13/10/1992 («Απο το χάος στο χαρτί», Εστία, 1995)
Οι ίδιοι άνθρωποι που κραυγάζουν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αγανακτισμένοι, κάθονται και τρώνε στη μάπα την ταινία της ατάλαντης Σάρα Ντράιβερ επειδή διάβασαν στο Αθηνόραμα οτι πρόκειται για την αγαπημένη του Τζίμ Τζάρμους.
Χρήστος Βακαλόπουλος, Αντί 374, 27/05/1988 («Απο το χάος στο χαρτί», Εστία, 1995)
Τζετοπιάν, δές εδώ.
Στο σάισλανγκ δίνουν την ευρύτερη σημασία «αναξιόπιστος». Ακούγεται αυτό εκτός κύπρου;
Λοιπόν, εγώ το μία η άλλη δέν το ήξερα απο Θεσσαλονίκη, μόνο Αθήνα τό 'χ' ακούσει. Εδώ βλέπω επίσης το λέει ο τζίζας ο ιόνιος, οπότε ερώτηση: πού στην ελλάδα ακούγεται αυτή η κουβέντα;
Ρε καμένε! πού το βρήκες πάλι αυτό το πράγμα; έλεος...
We spoke we Blake Jackson who lives near two of the “B*tthole ticklers” victims homes and he told us: “I slept on my back everyday. Now with this pervert caught, I can finally sleep on my stomach again”.
Γειά σου ρε μπαρμπαρόζα, φρικιό!
Σωστός ο δονμήτσος βέβαια, και ειδικά που ψάχνοντας για απογαμεύω/απογάμεψα ονλάιν, βρήκα μπόλικες χρήσεις του (διαφορετικού) απογαμάω κάτι, με τη σημασία «το γαμάω και ψοφάει, το αποτελειώνω, το γαμάω τη μάνα»· σηκώνει καταχώριση, δέν το έχουμε.
(χμμ... γιατί «γιός»;... μπορει και «κόρη»... ρε λές να έχουν δίκιο που μας λένε σεξιστές;...)
Όκ κέικ, άρα ν' αλλάξουμε το λήμμα σε απογαμεύω;... :-Ρ
[Ταλαίπωρος πατέρας, ο φίλος του χυμαδιό, ο γιός του τριγυρνάει σε καταγώγια του ίντερνετ...]
Ούτε και γώ το έχω ακούσει. Άλλο συνώνυμο: πότε-πότε (και σε επίσημο ύφος ενίοτε).
Ώχ, σωστός!
Ωραίος! γαμώ τις κουβέντες, δέν την έχω ακούσει (ούτε και βρήκα κάτι ψάχνοντας στα πεταχτά).
Αλλα ρε σύ, γιατί οχι σε άλλους χρόνους; Πέρ' απο τα στιγμιαία, πιχί
Θ' απογαμέψεις και σύ, και θα με θυμηθείς.
μπορείς να έχεις και κάτι τέτοιο φαντάζομαι:
Κοίτα πως έχει η σεξουαλική πορεία ενός άντρα: γεννιέσαι, πρωτοκαυλώνεις, τον παίζεις, γαμάς, τον παίζεις, καπαρώνεσαι, πιάνεις δουλειά, γαμιέσαι, τον παίζεις, γαμιέσαι, τον παίζεις, απογαμεύεις, πεθαίνεις.
Όχι;...
Αμπελαλέ για το κατηγορητήριο Μαρινάκη!
Aπό χθες το βράδυ φίλοι μου, λίγο μετά το φινάλε της «Δίκης στο ΣΚΑΪ» ψάχνω απεγνωσμένα να βρω το κατηγορητήριο στα αθλητικά site για να το ξαναδιαβάσω και να το χορτάσω, όμως ματαιοπονώ. Πιο εύκολο είναι να βρω γκολ του Τόργκελε με τον Παναθηναϊκό στο youporn (κάθε γκολ του Ούγγρου ήταν ένας μικρός οργασμός), παρά το κατηγορητήριο. Η προτελευταία μου ελπίδα είναι το «Αμπελαλέ», το οποίο ενεργοποίησα ήδη: Εξαφάνιση Κατηγορητηρίου. Ήταν βαρύ (σαν τον κατηγορούμενο), μεγάλο, σοκαριστικό και αγνοείται από το βράδυ της Δευτέρας. Μπορείτε να βοηθήσετε;
από εδώ
Στα παραπάνω υπαρξιακά να προσθέσουμε και τα «εμφανίζεται», «παρατηρείται».