#1
vanias

στο ποιον πρέπει να γαμήσω

Strauss Khan..σορρυ αλλα θα σκάσω αν δεν το πω

#2
vanias

στο γειώσεις

πεδίο δόξης λαμπρό για γειώσεις είναι τα καφενεία. τηλεοπτικά κ’ οριτζιναλ.όταν η κουβέντα περί αθλητικών κυρίως-φτάσει σε αδιεξοδα(όταν δλδ γίνει πιο σοβαρή απ’όσο σηκώνει) είναι ώρα για γείωση που είτε στηρίζεται σε προϋπάρχον συνθημα, ή /και ορίζεται απο την τελευταία συλλαβη του συνομιλητή:
α)
- «..δηλαδή τι άλλο να σου πούμε για να δεχτεις οτι ο μεγαλυτερος μπασκετμπολίστας που επαιξε ποτε για ελληνικη ομάδα ήταν ο ντομινίκ;»
-«..ότι ήρθε στην ελλαδα για πικ-νικ»

β)
-«...και γι’αυτούς τους 75 λόγους θεωρώ οτι ο γ.χ γεωργιάδης δεν ηταν καλύτερος απο τον γεωργιαδη του σάββα...»
-«τα παπαρια μου τράβα»

#3
vanias

στο ποιον πρέπει να γαμήσω

ρε ανήψια δεν νομίζω να συμφωνεί κανείς με τα λαϊκά δικαστήρια που στήνουν τα μήδια κι ο τζον στούαρτ(που με το ένα χέρι δίνει αβάντες στον αφροαμερικανό Common και με το άλλο τραβάει ένα μανίκι στον DSK, έτσι ρε παιδί μου, για να μη βγει βρώμα ότι εμείς οι εβραίοι μπορεί και να είμαστε ρατσισταί που αλληλοπιπωνόμαστε- μη χέσω τα κίνητρα της αντικειμενικής κωμικοδημοσιογραφίας).. το ’κανε δεν το ’κανε δεν ξέρω, θα τα βρει η δικαιοσύνη.αυτό πάμε.
δυστυχώς, το timing που γίναν όλα είναι εξαιρετικό για να αρχίσουμε αμπαλαέο τις θεωρίες περί συνομωσιών που έχουν σκοπό να τελειώσουν τον τυπά από προσώπου γης. Όμως αυτή η χώρα μάγκες είναι και 15 χρόνια μπροστά σε ζητήματα που αφορούν βιασμούς, οικογενειακή βία και καταγγελία των στις αρχές από τα θύματα: ούτε θα κωλώσει το θύμα να τα καταγγείλει, ούτε θα τη γλιτώσει ο θύτης, επειδή είναι ο mandingo της παγκόσμιας οικονομίας. «κι άμα τυχόν μου συμβεί κι εμένα αύριο να με παγιδεύσουν κι άμα μου στείλουν τον κιάμο να μου σφυριξει ότι έληξα» κλπ, ε, γι αυτό υπάρχει δικαιοσύνη και δεν αφήνουμε τους απανταχού τριανταφυλό να αποφασίζουν ποιος θα μπει στο φρέσκο. τελεία και καύλα εδώ.
Αν όμως ο κόσμος είναι τόσο μαλάκας που περιμένει να του πουν τα μήδια ποιον αειπάρθενο να ψηφίσει κι εγώ ο πιο μαλακας-επικεφαλής του δντ κι υποψήφιος της γαλλικης προεδρίας (δεν έχει ματαξαναυπάρξει τέτοιο power trip) -αποφασίζω παρόλα αυτά να κατέβω στις εκλογές, τριβάμενος τα παπάρια σε όποιον κάνει το λάθος και σκύψει μπροστά μου,τότε δε μου φταίει ούτε ο κόσμος ούτε τα μήδια, ούτε βέβαια οι παγίδες της καμαριερας..και για να μην πολυδακρύζουμε για το μέλλον του σεφ στην πολιτική, ας αναλογιστούμε ότι αφού δεν πτοήθηκε από τα σκάνδαλα του παρελθόντος που δεν φτάσαν στη δικαιοσύνη, σίγουρα δε θα πτοηθεί ετσι κι αθωωθεί.

#4
vanias

στο τρωκτικό σεξ

πολύ καλό, θα το κάνω spread. δε λέω καλή η κουβέντα για το τι είναι σλανγκ και τι ευφυολόγημα ,αλλά δε μου φαίνονται ευδιάκριτα τα σύνορα, όσο τουλάχιστον θα θέλαμε να είναι.

ας ρίξω και μια άποψη και φτύσ’τα αρχίδια σου που λένε.
@johnblack Αν πει ο θέμος, ο λαζόπουλος, ο μητσικώστας ή γράψει όποιος άλλος εξυπνατζής blogger, δημοσιογράφος, βατέβα, ένα πρωτάκουστο σλανγκίσιο καλαμπούρι κι αυτό αρχίσει να αναπαράγεται έστω και για τρεις μέρες, τότε γίνεται σλανγκ ή εξακολουθεί να είναι ένα επίκαιρο με ημερομηνία λήξης ευφυολόγημα;
ναι, είναι προϋπόθεση να αναπαραχθεί, αλλά άμα το πάρεις αποκλειστικά έτσι τότε βάζεις τη γλώσσα στο ψυγείο και τη σερβίρεις με μουστάρδα.
καταλαβαίνω ότι κάνοντας το αντίθετο διευρύνεται πολύ το αντικείμενο του σλανγκ.γκρ κι είναι όντως ένας τρόμος αυτός αλλά μεταξύ μας τώρα, σιγά τον τρόμο.

#5
vanias

στο αστικός μύθος

@johnblack «..Πρόκειται για πραγματικά περιστατικά, το γεγονός όμως οτι κανείς δεν αναφέρεται επισήμως σε αυτά, αλλά κυκλοφορούν μόνο από στόμα σε στόμα, τα καθιστά ένα είδος μύθου»

εγώ δηλαδή εμένα, δηλαδή εμείς, εκεί νομίζω ότι εντοπίζεται κυρίως η απαρχή των αστικών και λοιπών μύθων που συνήθως έρχονται και μ’ένα περίβλημα ηθικοπλαστικό του στυλ «μην το κάνεις γιατί...» ή «άμα σου τύχει, κάνε αυτό»
κλασικός μύθος που δεν πρέπει να λείπει από τέτοιες κουβέντες και που οι μισοί ορκίζονται ότι ξέρουν την κοπέλα και οι άλλοι μισοί τον ασφαλιστή του αυτοκινήτου της είναι εκείνος σχετικά με τη γριά που κείτετο μεσάνυχτα πάνω στο καπό του παρκαρισμένου μιανής κοπέλας αυτοκινητου και ζήτησε βοήθεια από την κοπέλα για να πάει σπίτι της(από καλοσύνη δηλαδή την πατάς). Η κοπέλα εδέχθη(ε τη μαλάκω, σιγά μην ξανακάνω χάρη σε γρια) και αργότερα κατά τη διαδρομή διαπίστωσε ότι τα χέρια της γριάς ήτο χέρια νεαρού άντρα (δεν τον κατάλαβε δηλαδή από τη φωνή και έπρεπε να δει τα χέρια) και μη έχοντας άλλη επιλογή εκοπάνισε το αμάξι της στον μπροστινό της σε κάποιο φανάρι (κι όλοι μαζί σκεφτόμαστε «αυτό θα κάνω κι εγώ έτσι και μου την πέσει τραβεστί γριά»)προκειμένου να τραβήξει την προσοχή των γύρω από τα φανάρια θαμώνων και να γλιτώσει τα χειρότερα. Η γριά έγινε αμέσως καπνός και οι μπάτσοι αργότερα ανοίγουν το νωρίτερα παραβιασμένο από τη γριά βεβαίως βεβαίως (αμ έτσι εξηγείται)πορτ μπαγαζ της κοπέλας για να βρουν μέσα το κιτ του τύπου από το χόστελ με μαχαίρια, σιδεροπρίονα, τρυπάνια, μπλακεντέκα κλπ που σαφώς σου δίνουν να καταλάβεις από τι γλίτωσε η κακομοίρα αθώα πλην εύστροφη σωφερίνα.

δηλαδή πέη μπλου από διάφορες ενδεχομένως αληθινές ιστορίες διανθισμένα με ηθικό δίδαγμα και υπερβολές και κυρίως με ιδανικό τάιμινγκ και προσεκτικά σχεδιασμένο καστ. δε μας φτάνει η αλήθεια όπως είναι και της βάζουμε σάλτσες μην τυχόν και ξεχάσουμε τι πρέπει να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις και την πατήσουμε σαν τον Κουκουζή στο καμίνι.

υγ ο τύπος που κολύμπησε 9+9= 18 ναυτικά μίλια σε ένα βράδυ για να σκοτώσει ένα φυλάκιο τούρκους, να καρφώσει τον μπερέ και μετά να κάνει άλλα 18 πήγαινε-έλα (καθότι ο λοχαγός του τον εξέχεσε) δηλαδή 36 πριν ξημερώσει,να φέρει πίσω τον μπερέ (και κάπως έτσι απεφεύχθη το διπλωματικό επεισόδιο), λέγεται «Γιατράκος», ήτο υπαρκτός χιώτης δύτης τεραστιών διαστάσεων και απεβίωσε προ (μη γαμηθούμε κιόλας, στο περίπου λέμε) πενταετίας. από το στόμα του εγώ δεν άκουσα ποτέ αυτήν την ιστορία.. αλλά και να μου την έλεγε, έτσι τεράστιος που ήτανε πάλι «ναι» θα του ’λεγα.

#6
vanias

στο μέσω Λαμίας

+1 vikar :)))

Λεώ νομίζω έχεις δίκιο για το «ε». αν δε διαφωνεί κανείς ας το αλλάξουν. όσο για τις παροιμίες πιστεύω ότι έχουν πολύ ψωμί κι είναι κρίμα να μην περιληφθούν σ’αυτό το site ελέω semantics.

ευχαριστώ για την προσθήκη electron. να πω επίσης ότι δεν ήθελα να το πλατιάσω πάρα πολύ(ήδη μου φαίνεται πλατιασμένο, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ) κι άφησα έξω πολλά από αυτά που θα μπορούσε να πει κανείς γι αυτές τις ατάκες. για παράδειγμα κάποιοι -κατά την ταπεινή μου άποψη λανθασμένα-χρησιμοποιούν την ατάκα εννοώντας πόσο δύσκολο είναι να εντοπίσεις τον κολυμπητή στη θάλασσα και πρέπει να περιμένεις να βγει για να τον δεις.
να κάνω και μια ερώτηση σε όποιον μπορεί να την απαντήσει:γιατί στις κατηγορίες των λημμάτων δεν υπάρχει επιλογή για παροιμίες;

#9
vanias

στο μικυμάου, μικιμάου

έχω να το ακούσω τόσα χρόνια και για να μαι ειλικρινής νόμιζα ότι μόνο στην οικογένειά μου το λένε.κάτι τέτοια μας φέρνουν πιο κοντά μάγκες.αναγκαίο το λήμμα, εύγε chinaski

αναγκαίο, εύγε!

#11
vanias

στο κατσικώνομαι

στην ενεργητική πάντως - την κατσίκωσα, την έκανα κατσίκα- σημαίνει «έφυγα».

#12
vanias

στο αντώνης

στην καζαμπλάνκα έγινε η δουλειά;

και σκαλοπάτι λέει ο ντουνιάς.ο ταρζάν δηλαδή. τεσπα τι μο(υ)νοπάτι, τι σκαλοπάτι, και τα δυο έχουνε -πάτι (πιάστη μου και βαρ’τη)

#14
vanias

στο ποιον πρέπει να γαμήσω

ελήφθη τζων!

#15
vanias

στο ποιον πρέπει να γαμήσω

μην το παίρνεις έτσι τζων.. και τα στρέητ σερνικά κυκλοφορούν σε πολλές παραλλαγές. ειδικά στο αμέρικα (μιας που από κει ξεκινάει η ατάκα) που η κουβέντα για τα στερεότυπα έχει γίνει βραχνάς, το να τοποθετηθείς έτσι θα σήμαινε ότι είσαι μάτσο τύπος, ανασφαλής, ομοφοβικός κτλ μαλακίες δηλαδή αλλά έχουν και μια δόση αλήθειας. δηλαδή άμα πω «ποιον πρέπει να πιπώσω» σημαίνει απαραίτητα κάτι για την σεξουαλική μου ταυτότητα;

εννοούσα το μήδι :{ καλός κι ο ορισμός κτλ αλλά σαν το μήδι..

μου φυγε ο καφές Gatzman!όσες φορές και να το διαβάσω κλάνω στα γέλια...ποιος το ’φτιαξε, εσύ;

#18
vanias

στο ποιον πρέπει να γαμήσω

εννοείται αμερικανικής προελεύσεως και με πολλές παραλαγές (ποιον να πιπώσω, εξηνταεννιάσω κτλ)ενίοτε παθητικού σεξ που δείχνει για τα στρέητ σερνικά τουλάχιστον πόσο δυσάρεστη τους μοιάζει η διαδικασία γλυψίματος που πρέπει να ’κολουθηθεί..
«ποιον να πιπώσω για να μου ταχυδρομήσει το δίπλωμα»

#19
vanias

στο τζιπούρα

αν εννοείς να ζευγαρώσει ο βαρύς με τη σκύλα, ξαναπιάσε κόκκινο!

#20
vanias

στο βρακί αυτοκινήτου

πες της ρένας να κρύψει και δυο σιτήρια στη σέλα. τα καλύτερα είναι ένα ποτό πριν και μια βόλτα μετά ;)

#21
vanias

στο νταλαροειδές

σχόλιο, παράδειγμα και ορισμός τα ’πατε όλα! κρίμας...

#22
vanias

στο τζιπούρα

πριν να δω ότι το υπό 3 παράδειγμα ήταν από σκυλοφόρουμ νόμιζα ότι ο πολλά βαρύς ψάχνεται να ζευγαρώσει το τζιπ...

#23
vanias

στο βρακί αυτοκινήτου

σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός το λες και βρακί στάσης λωφορείου..όσο για βάρκες, ξέρω 5-6 σεσημασμένες.. ό,τι έχει ο καθένας λερώνει.

«φυλάξου από πλώρη καραβιού, από κώλο μουλαριού κι απο καλογήρου αυτιά»(=αυτά=παπάρια δλδ)
καράβι και μουλαρι αντι βαπόρι και γαϊδούρι δεν τις θεωρώ διαφορές.
κατά τ’ άλλα, έτσι το είχα ακούσει τουλάχιστον δέκα χρόνια πριν από νησιώτη go-getter και δεν κατάλαβα προς τι το μασκάρεμα των μπροστινών του καλόγερου που λέει κι ο κος Στράνης.θαρρώ πάντως πως έχει λίγο να κάνει με το έμμετρο των παροιμιών.

όπου ακούς πολλά κεράσια...από εμφανώς αγάμητο(μπορεί και παντελώς αβάπτιστο, μην την ψάχνεις) κι ασόβαρο γερόντιο το άκουσα ως «άσπρα μαλλιά κ’ άσπρα γένια μα και πούτσα ατσαλένια»..κατά το πελοποννησιακό «τον έχει ατσαλώσει, τον ατσάλωσε» κτλ...τι να μας πουν τα σίδερα, εδώ μιλάνε τα αδιάκοπα χρόνια καθημερινής προπόνησης ή όπως λέει κι ο πατέρας μου «αυτός έτσι και καβαλήκει δεν ξεκαβαλάει, εδεκεί θα του γίνει»..γενικά αυτά τα σχόλια σημαίνουν μάλλον το αντίθετο απ’ αυτό που επιδιώκουν.

#26
vanias

στο ποντικί

@Hank: περίπου τα ίδια και με το λατινικό musculus.. μουσκ(ου)λοπαγίδα κτλ

μαργαριτάρια σωρός:

γερόντιο σε λαϊκή:«αυτοί(πολιτικοί) είναι εγκληματίοι»

ιερόδουλος στα κανάλια: «πρόκειται για περί τέρας(κατ’εξακολούθηση δολοφόνος ιεροδούλων)»

@electron,jesus : «οι ναύτες που γαμούσαμε γίναν καπεταναίοι» κυκλοφορεί και ως :
«κάποτε ήμουν άγγελος, τωρ’ αγγελίζουν άλλοι»
αλλά και :
«τώρα που ’γινε η θάλασσα γιαούρτι, χάσαμε το κουτάλι»

κατά συμπτωση τα άκουσα όλα από χιώτες καπετάνιους.

ενίοτε συνοδεύεται με το «...για τάβλι». Δε χρειάζεται να είναι καφενείο το venue (ούτε απαραίτητα τάβλι το παίγνιο) αλλά εννοείται ότι στη ροή του παιχνιδιού παίζεται ένα λάθος χαρτί, μια λάθος ζαριά και έρχεται καμαρωτή η ατάκα να βάλει τα πράγματα σε σειρά. Χρησιμοποιείται σαφώς και στα πλαίσια ψυχολογικού πολέμου στον αντίπαλο.

πίσσα κάποτε.Τώρα παίζει να έχει καμιά άσπρη τρίχα. Πονηρόσκυλε... μην αφησεις να πέσει τίποτα κάτω