Σχόλια από gaidouragathos (479)
Εμφανίζονται 31-60 από 479
Χε χε... σε πρόλαβα...
Το άκρον άωτον της εμπιστοσύνης: blow job από κανίβαλλο...μου το θύμισε η ατάκα του πεζού τύπου του Deliolanis :)
Δλδ, το χρέμπης που είναι κάτι σαν το άρρεν αντίστοιχο από πού νάρχεται; γιατί υφάρχει είναι σίγουρο.
Και να που θυμήθηκα την ταφόπλακα, πολύ που μ' άρεσε τότε, ενώ αναρωτιόμουν πώς νάναι ο κοινός τόπος μεταξύ έρωτα κ θανάτου...
Τσουτσουρώνω κ ανατσουτσουρώνω λέμε...δεν το βρήκα ούτε στην παρδαλή λέξη...μονοεδώ
Το κοτοπουλιάζω όμως τόχουμε
Δλδ, αδίκως νομίζω ότι καραδοκούν γιά έγκ-λημμα κ τι-μωρία...
Μας μιλάει για μας, σαν το πιό αδιάκριτο απ' όλα τα στολίδια...
Αιρον-ρόν, εσύ δε σκυλιάζεις αφού...
Γατιάζεις...(χχχγγγχχχχ, νύχια τσιτωμένα)...:Ρ
Νομίζω ότι δεν το λένε πολυτελείας πιά αυτό το ψωμί, το λένε απλώς άσπρο...κάτι σαράντα χρόνια φουρναραίοι έχω ακούσει να το λένε έτσι...μάλλον φταίει το μετακατοχικό σύνδρομο...πούχε ο κόσμος τουμπανιάσει στη μπομπότα...
Αλλά πάλι δεν ξέρω, δεν ήμουν τότε...
Κάτι ξέρανε οι αισθητηριακά στερημένοι καθολικοι μοναχοί, ποιός λέει όχι σ ένα καλό μασάζ, κ μάλιστα χωρίς υποχρεώσεις ανταπόδοσης...κ για να τ αποτελειώσω, θάθελα να επισημάνω, ότι στη φάση με την Ήρα, μπίτσιασμα δεν υφίσταται απο τη μερια της τουλάστιχον, αφού δεν καταλήγει σε επιβολη πραγματικης εξουσίας απ αυτήν, μάλλον για μπίτσιασμα του Διός μου κάνει αυτο, αν υφίσταται τέτοιος όρος...
Η σα dirty talking μεταξύ εραστών.
-Μωρό μου, είσαι το καλύτερο πουτανακι μου...
- :Ο...(μ εξιτάρει αυτό; μπορεί έτσι να μ' οδηγήσει σε πολλαπλούς σεισμικούς οργασμούς; γιατί αν είναι, αύριο στο κυνήγι μαμούθ, θάμαι πρώτη κ καλύτερη...)
@Deino, το ότι έχουμε μπλέξει, το έχω αντιληφθεί παιδιόθεν...εκείνο που μένει τώρα, είναι κατά το αναπόφευκτο ανακάτωμα των φυλετικών σκατών...να προσπαθήσουμε να τη...βγαλουμε καθαρή...
Φεύγω γιατι ξεφεύγω...:)
Χε χε...να δω beta, μαρξιστή μαστερά με μαστίγιο, να καμτσικιάζει Άιρον, αναγκάζοντας εσπευσμένως να χωθεί στις σκονισμένες σελίδες της Ιλιαδας, στις υπόγειες βιβλιοθήκες της...τι άλλο να ζητήσω...btw, αυτό το «αισχρή νομιμοποίηση» με ...λύγισε:).
@Deino, εγώ για διάλογο υπό καθεστώς αναρχοκομμουνοτέτοιου δίνω...ε και λίγη απ την αθώα γαιδουραγκαθοψυχή μου...
@beta, σουπώ...
1) Αν έχω επιλογή, (που κι αν δεν έχω την παίρνω) αντί για μπιτσάρα σύζυγος, θα προτιμούσα να εξασκήσω το αναφαίρετο δικαίωμα μου για σεξουαλική αυτοδιάθεση...αυτή και η διαφορά της Ελένης από την Ήρα.
2) Είναι...παρόλαφτα...
3)Και τώρα μιλάει το αρσενικό που νομίζει ότι είναι κυρίαρχο, καθώς στο μυαλό του βρισκόμαστε ακομα στην εποχή του Ομήρου....
πολύ βολικά ξεχνώντας πως κάτω από τον αιμορουφήχτρα καπιταλισμό όλοι βράζουμε στα ίδια σκατά...προσπαθώντας απελπισμένα να διατηρήσει κάτι από τις παλιές ανέσεις, έστω κ μόνο για...οικιακή χρήση...
...που πας ρε Καραμίχαλε; δε βλέπεις πως σε βλέπουνε;
:) (τώρα το πέτυχα...κ με ρόπαλο...για να μη λέτε...)
Μα @deino, μόνο υπερασπιζόμενος το αυτονόητο μπορείς να μπιτσιάσεις ποιοτικώς και με αξιοπρέπεια και αν το εγχείρημα είναι πετυχημένο, εννοώ εύστοχο κ ιδιοφυές, τότε νοιώθεις να σε αγγίζει λίγη από την λυτρωτική, απελευθερωτικη, αναζωογονητικη, υπόνοια μιας επερχόμενης νίκης...
Μεγαλειο...
(το πέτυχα;)
Χαχαχχαχαχ, @beta, δεν περιμένω μόνο εγώ με το ρόπαλο στη γωνία...απλά δε μ ενοχλεί να μου φαίνεται έτσι...αλλά είναι κι άλλοι, μην κοιτάς που δεν το λένε...βρίσκουν άλλους τρόπους έκφρασης, πιο πλάγιους.
Σπέκς για τη μαρξιστική ανάλυση της μπιτσίλας, ρολάρισε τέλεια μέχρι τον καπιταλισμό...
Να πω κάτι ακόμα, χωρίς να θέλω να κοπανήσω δυνατά το ρόπαλο, στην κεφάλα κάθε ανυποψίαστου σλάνγκου...
Δε θυμάμαι που τόδα αλλά μου κόλλησε, η γυναίκα υπήρξε το πρώτο νόμισμα (δλδ ιδιοκτησία) και η πάλη των φύλων, η πρώτη ταξική πάλη, οπότε προ καπιταλισμού, το ανάλογο ήταν κουτσομπολιό, μαναφούκια, μαγγανείες, φίλτρα, μαγικά, ξόρκια, κι άλλες τέτοιες αμιγώς γυναικείες ασχολίες...περιορισμένες εντός της εστίας.
@Κάδμε, μάλλον το λήμμα σου, ανακάτεψε τη λάσπη των υπονόμων...εκείνο το «υπονοούμενο που σχίζει σπλάχνα» ικανοποιεί έστω κ συμβολικά την...ανάγκη για ...αίμα και βία...:-)
Εμένα μ' έπιασε το νόημα...
-Φίλε, εγώ το μπούτσο μου το γουστάρω με μεζέ.
-Εεεε, μερακλής.
Όοχι καλή μου, θα προτιμούσα να σχολιάσω κάποιαν άλλη στιγμή, πιο κατάλληλη...(ματάκια ανοιγοκλείνουν χαριτωμένα)
Μόλις έριξα δυό-τρία χέρια κ πάω ντουγρού για ύπνο...
Οσοκουνούπω...:Ρ
Kάδμε, τσαμπουκάς δε σημαίνει πάντα πλακώνομαι, υποβόσκει όμως η βεβαιότητα, ότι αν με ζορίσεις ακόμα κ να πλακωθώ είμαι έτοιμος, για να υποστηρίξω την άποψη μου, η το ότι έχω δίκιο, η ότι έ τ σ ι είναι η κατάσταση και επ’ αυτού δεν δέχομαι κουβέντα.(α ορισμός κυριλέ μπιτσίλας)
Το «τούκοψα τον τσαμπουκά» είναι ένα παράδειγμα στο οποίο δεν ενέχεται αναγκαστικά χειροδικία.
Εκτός αυτού, και οι άνδρες μπιτσάρουν από αρχαιοτάτων, για να κατοχυρώσουν την εξουσία τους, να κατατροπώσουνε τα αντίπαλα...πέη, να χαντακώσουνε τους ανταγωνιστές τους, και όχι απαραίτητα γκεουλίζοντας, απλώς με άλλο όνομα, «διεκδίκηση», «στρατηγική», «ελιγμοί», και άλλα τέτοια, παραδοσιακά, «ανδρικά» φορτισμένα. Τα θηλυκά χαρακτηριστικά στην ανδρική συμπεριφορά, γίνονται πιο ευδιάκριτα, στο μέτρο που οι φυλετικές διαφορές δεν είναι πια τόσο σημαντικές όσο στο παρελθόν.
Άιρον-ρον, μην το μάθεις απέξω, χονδροειδώς φαντάσου, την μισθωτή εργασία σαν συμβολικό «κυνήγι μαμούθ», τα ψώνια στο μάρκετ, σαν συμβολική «τροφοσυλλογή», τον συνδικαλισμό σαν αλληλεγγύη μεταξύ κυνηγών, την παρούσα κρίση σαν συμβολικές αψιμαχίες, την πολιτική σα συμβολικό πόλεμο...η γλώσσα εξελίσσεται ομοίως, όλο κ περισσότερες πράξεις, γίνονται σύμβολα, κι αυτά ομαδοποιούνται σε νέα σύμβολα, κτλπ...
Όχι βέβαια ότι ένας συμβολικός πόλεμος δεν μπορεί να οδηγήσει κ σ έναν πραγματικό, όπως κ ένας συμβολικός θάνατος, μπορεί να οδηγήσει έστω με κάποια καθυστέρηση, σ έναν πραγματικό...
Αλλά τέσπαν, το θέμα μας ήταν ποιός μπορεί να περιγράψει την μπιτσίλα καλύτερα...δλδ αυτός που κατέχει τα σύμβολα της γλώσσας, αυτό ουδείς το πρόσεξε...ούναμουχαθείτε, πούλειψα μισή ώρα κ ξεσαλώσατε...
Νοώ σε, θνκς, δεινόσαυροι κ γαιδουράγκαθα, προ πλειστοκαίνου αφού...
@Deino, μπιτσιάζεις;) χαλλαρά;
Kι όμως mafie, υποψιάζομαι πως δεν μπορείς να αναλύεις τόσο «χειρουργικά» τη μπιτσίλα, αν δεν εισαι ικανός να την σερβίρεις αξιοπρεπώς μέχρι και την...τελευταία σταγόνα της και επιπλέον, δεν μπορείς να την μοιράζεις απλόχερα και ικανοποιητικά, αν δεν έχεις απολαύσει και συ αρκετές χορταστικές μερίδες της...
Απλώς μερικοί έχουν την ικανότητα να εκφράζονται καλύτερα απο άλλους...
Η μόνη ίσως χλιαρή αντίρρηση που θα είχα για τον ορισμό, θάταν για εκείνο το «κυρίως- συχνά» που πιστεύω οτι αν εξέλειπε, θάταν πιο αντικειμενική η ματιά...
Έχω τη γνώμη πως η λέξη ξεφεύγει απο τις ρωγμές της ξύλινης γλώσσας, όπως κ τόσες άλλες που μέχρι πρότινος χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για περιγραφή «θηλυκών» χαρακτηριστικών. Που-χου μουνί, κότα, κουτουλου.
Ξεφεύγει κ πάει να μοιραστεί ίσως, το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους...
Μα τ' είπα τώρα! γμτ...
Έρυξ...
Αυτό για τη μη σλανγκ σημασία, για το σλανγκ της λέξης τώρα, μαλλον ισχύει αυτό που λέει ο ντείνο, δλδ απο την πάθηση σπληνάνθρακας, που στην καθομιλουμένη έγινε νταλάκι, περιλαμβάνοντας προφανώς κι αλλες αιτίες ασκίτη, αυτό που παλιά λέγανε υδρωπικία, με αιτία μεταξύ αλλων και την εως θανάτου στέρηση πρωτεινών...αυτή την εικόνα που όλοι έχετε δει με τα υποσιτισμένα παιδια...
Και λίγη ιστορία...
Σλανγκαρχίδιασα αρκετά;
Η μπορώ να γίνω κι άλλο σιχαμένος...
@panos, δεν λέει κανείς για το νταλάκι, το θέμα είναι πώς έφυγε η λέξη από το βατράχι κ πού πάει...αν μ εννοείς.
Πάτερ, μήπως τόπαθα κ γω κ δεν το γκατάλαβα; :Ρ
Να κι ένα λίνκι ετεροχρονισμένα επίκαιρο...κι ελαφρώς σεξιστικό...η αδυναμία μου...
To χρησιμοποιούμε συνήθως για να περιγράψουμε την αίσθηση μετά απο κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας υγρών (νερού κ άλλων, οχι για αλκοόλ, πέραν της μπύρας).
Μα είναι δυναμόν να μην υπήρχε;
(απο καπου στη...μέση)
Οι φωτοτυπίες, φωτοπιπίες
Το λήμαν τόχουμε, γριέντζω, χωρίς συναίρεση.
Gala, άνεμος, e-γκάβλας πνέει στο σάη...και μου πήρες το...χυσομαπίδι απ τα πλήκτρα ρε... :Ρ
Και το «με λέκιασε» νταξ είναι...ένας απ τους κυριώτερους σκοπούς της πάστρας, είναι να μπορέσεις να ξαναγουρουνιάσεις με καθαρή τη συνείδηση...
Και αφού θυμίσω την εξαίρετη γαϊδουροκυλίστρα ένα χρόνο μετά, ακόμα σκέφτομαι το έτυμον, ένα μέρος που κατουράς...κ κυλάει...:Ρ