Σχόλια από betatzis (433)
Εμφανίζονται 91-120 από 433
Κυρίως στην έκφραση θα σε πιάσω απτο σκουλί (βασικά ήθελα να ανεβάσω σχόλιο στην 11/11/11)
Το ελληνικό θέατρο σκιών, ο λεγόμενος καραγκιόζης, αξίζει καλύτερη, ουσιαστικότερη, βαθύτερη και πιο αγαπησιάρικη προσέγγιση. Κττμγ είναι καθαρά διαλεκτικό θέατρο, βαριέμαι όμως να γράψω περισσότερα, άσε που θα βγω και εκτός σλανγκικού ενδιαφέροντος. Γενικά η προσέγγιση αυτή (μιλάω για τη δεύτερη παράγραφο του ορισμού) είναι λίγο δημοσιογραφίστικη. Να πω μόνο π.χ. ότι σε πολλά παλιά έργα - μήτρες, το παλάτι και ο πασάς δεν έχουν απλώς το ρόλο της σκληρής εξουσίας, αλλά ενσαρκώνουν και τη σοφία. Ένα καλό λίνκι για αρχή για όποιον ενδιαφέρεται είναι αυτό.
Eπίσης δε μπαίνει εύκολα σε καλούπια, επειδή κάθε παράσταση εξαρτάται αποκλειστικά από το χαρακτήρα, τις ιδέες και τους αυτοσχεδιασμούς του εκάστοτε καλλιτέχνη. Η επικρατούσα αντίληψη για τον καραγκιόζη είναι κττμγ κατασκευασμένη και ψεύτικη, βλέπε π.χ. εμετικά άρθρα όπως αυτό.
Εννοείται ότι η προσέγγιση του Καν είναι τιμιότερη και καλύτερη από του Μαρίνου, και είναι φανερό ότι ο Καν απλώς δεν ενδιαφερόταν να εμβαθύνει περισσότερο.
το μέσα από τις μελιτζάνες, το πετάμε ;;;;
:-)
κάνε ποντίκι, στο 1:30
στην κρήτη λέγαμε την κάνω περδικολάστιχο
μικρή διόρθωση. νομίζω ότι το «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας» το είπε ο Δήμος Σταρένιοςόχι ο Αρτέμης Μάτσας
Είναι αλήθεια ότι μ΄έχει στοιχειώσει αυτό το λήμμα και ξαναγυρνώ διαρκώς σαν το δολοφόνο στον τόπο του (εγκ)λήμματος. Αντιγράφω από τον Πρίμο Λέβι ένα απόσπασμα που λέει για τους Έλλληνες και πως συνεισέφεραν στην δημιουργία διεθνούς αργκό των στρατοπέδων συγκέντρωσης και στην κυκλοφορία της. Εν μέρει απαντάει το απόσπασμα αυτό στον Βίκαρ και στα ερωτήματα που έθεσε, οπότε η σωστή απάντηση πρέπει να είναι ότι «επέζησε η σημασία μαζί με επιζώντες ελληοεβραίους».
Primo Levi
Αν αυτό είναι ο άνθρωπος
Μτφρ.: Radical Desire
[...] Δίπλα μας είναι μια ομάδα Ελλήνων, τούτοι οι αξιοθαύμαστοι και τρομεροί Εβραίοι της Σαλονίκης, επίμονοι, κλέφτες, σοφοί, άγριοι και ενωμένοι, τόσο αποφασισμένοι να ζήσουν, τέτοιοι ανηλεείς αντίπαλοι στον αγώνα για επιβίωση· αυτοί οι Έλληνες που κατέκτησαν τις κουζίνες και τις αυλές, και τους οποίους ακόμα και οι Γερμανοί σέβονται και οι Πολωνοί φοβούνται. Βρίσκονται στον τρίτο τους χρόνο στο στρατόπεδο, και κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από αυτούς τι σημαίνει το στρατόπεδο. Στέκονται τώρα σιμά σε έναν κύκλο, ώμο με ώμο, και τραγουδούν ένα απ' τα ατέλειωτα τραγούδια τους. Ο Φελίτσιο ο Έλληνας με ξέρει. «Του χρόνου σπίτι!» μου φωνάζει, και προσθέτει: «σπίτι, δίπλα στην κάμινο!» Ο Φελίτσιο έχει περάσει χρόνο στο Μπέρκεναου. Και συνεχίζουν να τραγουδούν και να κρατούν με τα πόδια τον ρυθμό και να μεθούν με τα τραγούδια.
[...] Οι επαγγελματίες έμποροι στέκονται στην αγορά, καθένας στην γωνιά του: πρώτοι ανάμεσά τους οι Έλληνες, ακίνητοι και σιωπηλοί σα Σφίγγες, οκλαδόν στο χώμα πίσω από τις γαβάθες τους με την πηχτή σούπα, προϊόν της εργασίας τους, της συνεργασίας τους και της εθνικής τους ομόνοιας. Έλληνες έχουν πια απομείνει ελάχιστοι, έχουν όμως συνεισφέρει τα μέγιστα στη φυσιογνωμία του στρατοπέδου και στην διεθνή αργκό που κυκλοφορεί [...] Αυτοί οι λίγοι επιβιώσαντες από την εβραϊκή συνοικία της Σαλονίκης, με τις δυο τους γλώσσες, Ισπανικά και Ελληνικά, και με τις πολυάριθμές τους δραστηριότητες, είναι οι αποδέκτες μιας απτής, κοσμικής, ενσυνείδητης σοφίας, όπου συναντιούνται όλοι οι πολιτισμοί της Μεσογείου. Ότι η σοφία αυτή μετατράπηκε στο στρατόπεδο στην συστηματική και επιστημονική πρακτική της κλοπής και της αρπαγής θέσεων και του μονοπωλίου της αγοράς του παζαριού δεν θα πρεπε να αφήσει κανέναν να ξεχάσει ότι η απέχθειά τους για την αδικαιολόγητη κτηνωδία, η εκπληκτική τους συναίσθηση της επιβίωσης τουλάχιστον μιας δυνητικής ανθρώπινης αξιοπρέπειας, έκανε τους Έλληνες τον πιο ομοιογενή εθνικό πυρήνα στο στρατόπεδο, και από αυτή την άποψη, και τον πιο πολιτισμένο.
έλεγα και γω ότι μου είχε διαφύγει κοτζάμου ορολογία
Τι είναι η ταξινομία ;;, υπάρχει τέτοιο πράμα ;;
Παρόλο που σωστά λες ότι το γάμηξε, ακόμα μπορείς να κάνεις βαρελάκια. εγώ έκανα πρόσφατα και μετά φαγουριζόμουνα όπως ακριβώς λες :-).
Μέχρι που το γάμηξε ο περί ου, το μέρος αυτό ήτανε το αγαπημένο μου στην αθήνα. τι να πώ τώρα ....
Αυτή τη σημασία δεν την ήξερα. Ήξερα την άλλη, βλέπε και σχόλια εδώ
τραγουδάκιαπό Χαμένα Κορμιά είναι, μου ήρθε στην τρέλλα.
Πολύ σωστός. Εγώ θα το βαζα και στην κατηγορία επαγγελματική αργκό (βοσκών, ζωοκλεφτών κλπ)
ο κόσμος το εισπράττει ...
κουτσούνες λέγανε και τις φιγούρες του καραγκιόζη
«Γύρω στὸ 1900 εἶναι ἤδη διαμορφωμένη ἡ τυπολογία, τὸ ρεπερτόριο καὶ ἡ τεχνική του ἑλληνικοῦ θεάτρου σκιῶν, καθὼς τὴ γνωρίζουμε σήμερα. Οἱ φιγοῦρες εἶναι καμωμένες ἀπὸ δέρμα, ἢ χαρτόνι, ἢ καπλαμά. Οἱ καραγκιοζοπαῖχτες τὶς λένε ἁπλὰ φιγοῦρες. Κάποιος χωριάτης, ἐνενήντα χρονῶ, τὶς ἀπεκάλεσε κουτσούνια ( ἴσως ἡ λέξη προέρχεται ἀπὸ τὴν λέξη κούτζα ποὺ σημαίνει κούκλα ἢ ψωμάκι σὲ σχῆμα κούκλας). Ἡ μαρτυρία αὐτὴ εἶναι τοῦ καραγκιοζοπαίχτη Π.Μιχόπουλου, πού θυμᾶται ὅτι ἡ συνάντησή του μὲ τὸν γέρο ἔγινε στὴν Παραμυθιὰ τῆς Ἠπείρου, τὸ 1933. Στὰ κλωστήρια κοῦτσες λέγανε τὶς κοῦκλες τοῦ νήματος. Ἐξ ἀλλοῦ, ὁ Καμπούρογλου ἀναφέρει ὅτι, λίγο πρὶν τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἕνας καπουτσίνος εἶχε φέρει στὴν Ἀθήνα μία κοτσώνα, δηλαδὴ κούκλα, ποὺ ἐντυπωσίασε τὸν κοσμάκη, γιατί ἀνοιγόκλεινε τὰ μάτια της. Ὁ Ἀνδρέας Λασκαράτος χρησιμοποιεῖ τὴν λέξη κουτσούνα (=κούκλα) στὸ Ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος ( 1886). Καὶ μὴν ξεχνᾶμε πῶς στὴν Κεφαλλονιὰ τὴν σκιλλοκρεμύδα τὴν ὀνομάζουν κουτσούνα, ἐνῶ στὴν Αἰτωλία τὴν ὀνομάζουν βασιλοκουτσούνα»
Η. Πετρόπουλος, Υπόκοσμος και καραγκόζης
Γενικά η σημασία της λέξης σύρμα ως κάτι το πολύ καλό, μάλλον ανιχνεύεται πρώτη φορά στο ρεμπέτικο του Βαμβακάρη, «Ο Χαρμάνης», που λέει «μέσα στου Μάνθου το ντεκέ, που χει το σύρμα μαύρο», δηλαδή μαύρο τόσο καλό που έπεσε σύρμα να πάμε να το πιούμε.
Τζο, δεν γνωρίζω την λέξη καϊνάρι με την σημασία που δίνεις στο παράδειγμα, αλλά φυσικά μπορεί να έχει γλιστρίσει και προς τα κει η σημασία.
όχι ρε παιδιά, μην με μπλέκετε με τα λίνκια σας, εγώ έβαλα σύνδεσμο στον ορίτζιναλ φλω/ο/μπέρ.
ΥΓ είμαι υπέρ της απλοποίησης αλλά και της κατάργησης της ορθογραφίας γενικότερα, βικαρίτιδα λέγεται αυτό ;;;
το δήθεν αυτονόητο εννοούσα
jesus έχεις ένα δίκιο, αλλά μπορεί κανείς να πει ότι το αυτονόητο και η έλλειψη στοχασμού γίνεται δόγμα.
Φλομπερικόσε βρίσκω βράσταμαν.
Να σημειώσουμε την πολιτική διαδρομή του τίποτα στην ελλάδα : μεταπολίτευση, αλλαγή, εκσυγχρονισμός, επανίδρυση, μεταρρυθμίσεις, με ολίγη από κάθαρση ενδιάμεσα.
Βλέπε διαφήμιση λίγο πιο πάνω. Νικίας Γκολντ Χρυσός Α.Ε.