Σχόλια από τον panos1962 (146)
Εμφανίζονται 61-90 από 146
Μπράβο! Πούτσο θυμήθηκες;
Έτσι (κατσ)εικάζω κι εγώ. Το διαστράβωσα με γούγλε γούγλε.
Μιλάμε και για «στοιχεία μαϊμού», ή για «μαϊμού ρεπορτάζ» κλπ.
Βλέπε και «Πού 'τσαι;»
Σχετικά είναι, βεβαίως και το «ζωγράφισες» και το «κεντάω», αλλά, οπωσδήποτε, διαφορετική έννοια έχει το «ζωγράφισες» από το «τον ζωγράφισες». Το «τον», όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως κάνει τη διαφορά, όπως φαίνεται και στο παράδειγμα που ακολουθεί:
- Έφαγα πρωινό.
- Έφαγα τον πρωινό.
Κατά το «πες τα Χρυσόστομε» και το «πιες τα ψωλόστομε»
Βλέπε και σχετικό λήμμα χαγιαπούτσα.
Εγώ φταίω, που δεν σε γάμησα όταν ήσουν μικρή.
Ρε χεζούς, τώρα που το ξανασκέφτομαι, μαλακίες είπα χθες. Δεν είναι το «την» που κάνει τη διαφορά, αλλά ο ενεστώτας χρόνος. Άλλο «την κούρδισε την κιθάρα» κι άλλο «την κουρδίζει την κιθάρα». Βέβαια, αν βγάλεις και το «την», τότε μιλάμε για γκέισα ολκής: «κουρδίζει την κιθάρα», σαν να λέμε μόνιμα, δεν κάνει τίποτε άλλο. Τι σου είναι η γλώσσα...
Μα, π(σ)ολύ σωστά. Κάτι θυμόμουν, αλλά να που ήθελα λίγο φρεσκάρισμα. Εύγε!
Σωστόοοστ, χεζούς!
Είναι τελικά εκείνο το πρώτο «την» που κάνει τη διαφορά. Καμιά φορά, ακόμη και ένα «ν» αλλάζει τα πάντα.
Για του λόγου το αληθές: Άλλο είναι να πει μια γκόμενα: «έφαγα το πρωινό μου» και άλλο «έφαγα τον πρωινό μου», σωστά;
Επομένως τα έκανα κώλ(ι)ος.
Χαίρω πολύ! Βλέπε και λεζάντα στο μήδι 3. Μουαχαχαχα...
Βασικά πρόκειται για γυναίκα με μεγάλα βυζία (μαστάρια)μ καθώς υπάτρχει ειδική ράτσα αγελάδων με βυζάρες που λέγονται «μαλτέζες». Αυτά για την ιστορία. Βλέπε και σχετκό μήδι.
Τις περισσότερες φορές, το μουνί μας βάζει σε δίλημμα. Τι να γίνει; Δατς λάιφ! Μάκια.
Ρίξε λιάνισμα στο «διλήμματα μιας κατεύθυνσης»· δεν καταλαβαίνω χριστό! Πάντως, χαίρομαι που σ'ακούω ;-b
Έφτασεεεεε!
Πάω για ύπνο. Το λοκάρισμα, μεγάλη έμπνευση! Σωστόοοοστ. Νύχτα...
Παρεμπίπταντλι, η ατάκα «ο Θεός αργεί μα δε λησμονεί» από τον Παντελή Ζερβό ως παπά στην «Μανταλένα». Έτσι, για την ιστορία...
Ρε σεις, αδέρφια, να με πειράξετε πάτε; Άλλος γράφει το «εση» με ήτα («ο αυτοκτονονημενος»), άλλος γράφει ελληνικά του κώλου με λατινικά στοιχεία («khan»), κι άλλος («GATZMAN») με στέλνει τον παράδειγμα (2) του ισολογισμού που δεν υπάρχει. Βρε δε πηδιέ λέω γω!
Σχετικό είναι και το «Είχαμε ένα σάκο αρχίδια, μας ήρθε κι άλλο ένα»
Τέλειο, ρε παιδιά. Επιτέλους, μας έχουν γαμήσει στην κυριολεξία αυτοί οι δημοσιογράφοι από τα δελτία ειδήσεων. Θυμάμαι και τον Συνοδινό (αλήθεια, πού χάθηκε ρε παιδιά αυτός;) στους ολυμπιακούς της Βαρκελώνης: «Όλη μέρα σήμερα οργώσαμε στην κυριολεξία τη Βαρκελώνη»...
Όταν μας πνίγει το δίκιο: «γαμώ τη δίκαια αγανάκτησή μου»
Παίζει επίσης και «το γαμώ την κόλαση!»
Σπεκ!
Να πω την αλήθεια μου, δεν τους ξέρω και πολύ καλά· εδώ δεν τους ξέρει η μάνα τους.
Παίζει και το «Καρατζούφερ».
Παίζει και ναυτικός όρος σε πολλές εκδοχές. Έχω συναντήσει το «παντόφλα» για συγκεκριμένου τύπου φέρι (μοιάζουν με παντόφλα), αλλά παίζει και στην αργκό των υποβρυχίων, π.χ. «παντόφλα μέσα» και άλλα τέτοια των υποβρυχιάδων.
Αν έχει τσόντες (filmnet, nova κλπ) γίνεται και τον παίζω τηλεόραση.
Επίσης: «Μπράβο ρε συ! Πούτσο θυμήθηκες;» που πάει να πει: «Μπράβο ρε συ! Πού το θυμήθηκες;»