Σχόλια από τον ΠΡΩΤΕΥΣ (230)
Εμφανίζονται 61-90 από 230
«Εμείς» χρησιμοποιούσαμε άλλο αστραφτερό όνομα, με τη φράση «Πού χάθηκες μωρύ Μπέμπα Μπλάνς;»
Βλέπεις, δεν είμασταν μορφωμένες, δεν ξέραμε ιστορία!
πχ. όταν πηγαίνεις για μπακαλιάρο στην ψαρόσκαλα στο Πέραμα, ή όταν πηγαίνεις Κινέττα για μπάνιο, ή στη Χασιά για κοψίδια;
*Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να έχει σχέση και με τον τσοπάνο. Διότι συντάσσεται και με ονομαστική τύπου «μας κούφανε, ο τσοπς!». Πάντως, όταν ρώτησα τους ίδιους κανείς δεν μου έδωσε συγκεκριμένη εξήγηση της λέξης. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι σχετικό, παρακαλώ να το ρήξει, διότι το έχω πολύ καιρό απορία...
Διαφωνώ ριζικώς, αγαπητέ! Δεν είχατε δει τον Γκάλη πριν από την αποτρίχωση, γι' αυτό τα λέτε αυτά!
Ναι! Το παραδέχομαι! Και πέφτω στα γόνατα, εκλιπαρώντας σας να με λυπηθείτε! Αλλά...ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΩ!
Φίλε Lion! Κατ' αρχάς, να ζήσεις να τη θυμάσαι!
Κατά δεύτερον, το συγκεκριμένο λήμμα το' βαλα πιότερο για να στυλιτεύσω την πουτάνα, το κράτος της Greece, που το μόνο που κάνει είναι αντί για διπλωματία να ανοίγει τα κωλομέρια! Ακόμα και στη Σλοβακία! Έτσι, ενώ το Israel το οποίο χρόνια δυσκόλευε την Greece με υψηλές διπλ. σχέσεις και συνεργασία με την Τουρκία, στο Κυπριακό και αλλού, ενώ η Greece αρνιόταν να το αναγνωρίσει και συνέσφιγγε τους δεσμούς με τις Αραβικές χώρες, αυτά τα 2 ξαφνικά ερωτεύτηκαν!
Σίγουρα, έτσι φαίνεται πως λειτουργεί ο άνθρωπος...Όλο ούζο-ούζο-ούζο δε γίνεται δουλειά. Από την άλλη, το φλερτ και το παιχνιδάκι παρακαταπιέζεται μερικές φορές από τις «περιστάσεις», οι οποίες δεν είναι σαφείς. Ας πούμε, «μη μου κωλοτρίβεσαι, η γριά κοιτάει από το απέναντι μπαλκόνι» και κόβεται απότομα η αλληλεπίδραση, πράγμα ώρες-ώρες απαράδεκτο. Αι μήν, χέσε μας ρε γριά, ή τράβα μέσα ή κάτσε και βλέπε. Θέλω καθαρό αέρα! Όχι ότι προσωπικά δεν δεσμέυομαι τέτοιων περιστάσεων. Μεγάλη κότα... Αλλά θαρρώ πως θέλουμε μια επαναξιολόγιση μερικές φορές.
Όσο για τη συντηριτικότητα των γκέων, συμφωνώ απολύτως. Τους χαλάσαμε και αυτούς και ζητούν εμπράγματα δικαιώματα αφενός για να «συντηρηθούν οικογενειακά» και αφετέρου για να «εγκλειστούν σπίτι για να βγάλουν τα μάτια τους», κατ' επέκτασιν της σκέψης σου...
Ως ανθρώπινα όντα, επομένως, άλλη μια φορά αποδεικνύεται η αναποδιά μας. Άλλα λέμε και θέμε στο κρεβάτι, άλλα στη σκάλα. Άλλα καταλαβαίναμε ως μειράκια, δίνοντας και παίρνοντας σαλαμάκια, τα οποία και αποστρεφόμασταν, άλλα ως ενήλικες, δίνοντας σπάνκ-ια τα οποία και αποζητάμε διακαώς. Τελικώς θαρρώ πως όντως αναγκαίοι έσονται οι γκέοι και μας επαναφέρουν στο δρόμο της εξελίξεως από τον οποίο η θρησκευτική καταισχύνη μας έχει αποτρέψει.
Αν και τουρανομογγολικής προελεύσεως το προσονήμιόν σου, παρά ταύτα επιδεικνύεις εκχυλίζοντα ιχώρ, όταν δίδεις τοιαύτα λήμματα...Νομίζω ότι υπήρξες δέκτης διαγαλαξιακού σπέρματος και αυτό φαίνεται...Ο Άναξ Νταρθ θα σε μοντάρει...Έρρωσθαι
Τι παλληκάρι!
Τέλjειο! Για πες μας, εκεί δεν είναι που ψήνουτε το φρογαδέλjι;
..i'me the Beatles of cumshots, the Einstein of huge balls, the Anne Frank of erections...(Jon Lajoie « I kill people»)
Τούτι-φρούτι και μού'δειχνε το μπούτι...
Τούτι-φρούτι, μωρ' τι' ναι τούτη...
Ναι...Και ο μη έχων αυτοπεποίθηση με τις γυναίκες και που σκορπάει το χαρτζιλίκι είναι ο Πουτανγαμών.
Το Τουταγχαμών το έχω ακούσει απλά ως το «ραμολιμέντο», το «απολειφάδι» και όχι ως το στολισμένο και παρασυμοφορημένο απολειφάδι...Σπλέντιντ!
what what - in the butt
Εάν έχετε πρόβλημα στην ανάγνωση, δεν φταίμε εμείς, αγαπητέ!
Για στήριξη της χρήσης της φράσης υπάρχει και το παράδειγμα του τύπου που πέφτει σε φουρτούνα πχ. στη δουλειά του αλλά, όντας ζεν, τα καταφέρνει χαλαρά και βγαίνει αλώβητος.
Νομίζω ότι μίλησε μέσα μου αυτό το λήμμα... Και δεν με λένε Ιορντάνη...Σε ευχαριστώ...
Πολύ ενδιαφέρων σχολιασμός και πολύ ενδιαφέρον το φόρουμ...Θενκς.
Ακριβώς, πάνω σ'αυτήν την αρχαία παραίνεση μας ήρθε στην γκλάβα, έτσι να το θέσουμε λιγάκι προς συζήτηση...
Νομίζω ότι ο ορισμός του factoid που έδωσες δεν αποκλίνει ιδιαίτερα από τον αναλυτικό ορισμό που βάλαμε...
Μαγικό: σε ερώτηση της Βίκυς προς το καμάκι «πότε ανθίζουν τα καμάκια;» και ύστερα από την απάντηση «το Μάιο» πετάχτηκε ο δάσκαλος και εξεστόμισε «το μήνα Μουνι-χιώνα, δηλαδή...διαβάστε τους αρχαίους! έχει πολύ γέλιο!»...
Ναι, παππού...
Νεολογισμός, ηθέ να πω
Βασικά, το άσμα είναι Ανέστου Δελιά και ο Πανούσης το διασκευάζει. Τσεκ ιτ άουτ...
Ντόπια κρέαταααα...Με τη στάμπα στο καπούλιιιι
που βέβαια, προς το παρόν, αποτελεί όνειρο ή αυταπάτη του ανθού, καθότι δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη, πλην ελαχίστων περιπτώσεων όπου κάποιοι άγνωστοι τη νύχτα τους έκαναν σουρωτήρινγκ και πήρσινγκ, κυριολεκτώντας, βεβαίως, βεβαίως.
Ειρήνη ημίν, σλανγκαδέρφια και σλανγκαδερφές! Ξέρω, οι μέρες δεν είναι κατάλληλες, όμως, χρειαζόμαστε ομόνjοια...ο μέγας άγγουρος γαρ εγγύς εν τοις λιαζόμενοις πρωκτοίς μας που δεν χαμπαριάζουμε, δεν βλέπουμε τι έρχεται!