#1
j.b.

στο κούγκαρ

Aυτό που λες για τη γριά την κότα που έχει το ζουμί και έχει κάνει σκυλάκι της τον ευαισθητούλη, ακόμη κι αν παίζει ως περίπτωση -που πολύ κατά τα άλλα αμφιβάλλω, συνήθως οι γέροι τρέχουν πίσω από τους νιους κι όχι το αντίθετο- έχει λογικά ημερομηνία λήξης. Όσο θύμα κι αν είναι κάποιος, απο τη στιγμή που δεν τρώει απ' την πίτα αργά ή γρήγορα θα την κάνει. Όταν βλέπεις ένα τέτοιο ζευγαράκι να διαιωνίζεται τότε πρόκειται πολύ απλά για τη μαντάμα τη νεάζουσα την κοντεύουσα κλιμακτήριο και τον πουστάκη-φιληνάδα της. Δες πχ λίγο Σεξ εντ δε Σίτυ που το έχουν μάθει απέξω κι ανακατωτά κάθε ατάκα οι εγχώριες σαραντάρισσες...

#2
j.b.

στο μελάτος

Ανακρίβεια. Το μελάτος αναφέρεται κυρίως στο ίδιο το όργανο και μόνο δευτερογενώς στον «κάτοχό» του. Ο μελάτος πέοντας είναι σαν το μελάτο αυγό, που «απλώνει» σε αντίθεση με το «σφιχτό» αυγό, το βραστό, που παραμένει συμπαγές και δεν αλλάζει σχήμα.

#3
j.b.

στο με τον πούτσο γραβάτα

Κάπως σχολαστικό αυτό που λες. Άλλωστε το «πεσμένη γραβάτα» είναι πλεονασμός, εξ ορισμού δεν υπάρχουν γραβάτες «μη πεσμένες», με το δείκτη επάνω. Και εφόσον δεν υπάρχουν «μη πεσμένες», δεν υπάρχει ούτε το αντίθετό τους, «πεσμένες»... Μετράει εν προκειμένω το κατακόρυφον, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης της «αιχμής»...

Υπόψιν οτι απαντάται και η βερσιόν «μας έχει έρθει ο πούτσος γραβάτα», οτι δηλ. η καύλα μας έχει φτάσει στο λαιμό.

Η γραβάτα είναι βέβαια και μετωνυμία για το «σύστημα», το αστικό κατεστημένο, βλ. αναρχικό σύνθημα «ή με τις κουκούλες ή με τις γραβάτες, τέρμα πια οι αυταπάτες», ή κάτι τέτοιο. Ίσως επανέλθω επ' αυτού...

#4
j.b.

στο φόρμουλα

συνώνυμο: πατέντα (μη καταχωρημένο υπό αυτή την έννοια), που έχει το πλεονέκτημα να παραπέμπει παιγνιωδώς στον πάτο.

#5
j.b.

στο τυρόπιτα

Και πιθανόν ανυποψίαστοι άνδρες που απλώς τους αρέσει καλύτερα η αίσθησή του [και η αισθητική του να προσθέσω].

Έγραψες γιατρέ μου.