Σχόλια από τον Μητσάκος (21)
Εμφανίζονται 1-21 από 21
Την εποχή που υπηρέτησα,γινόταν σκοτωμός γιά τις θέσεις Δ.Ε.Α. τις οποίες κατελάμβαναν υποψήφιοι με πανίσχυρο βύσμα.Μετά την ανακοίνωση των Δ.Ε.Α.της σειράς μου(77Α') όσοι ''αποτύχαμε'' λόγω έλλειψης βύσματος,αποκαλούμαστε μεταξύ μας ΤΣ.Ε.Α (ΤΣίμπα Ενα Αρχίδι),αυτοσαρκαζόμενοι βέβαια.
Μπερντάχ ασκέρ =Μ.Α.Τ.
Παραλή μαχαλά=Κολωνάκι
Χανούμ ντοκτόρ=Γυναικολόγος
Τηλεγράφημα από Μάνη προς Μανιάτες στα Μανιάτικα του Πειραιά,οι οποίοι προφανώς διαθέτουν ''άκρες'' η κατέχουν ήδη θέσεις:
''Εγεννήθη άρρεν.Κρατήσατε θέσιν εις Οργανισμόν.'' (Ο.Λ.Π.)
Ο ακόλουθος ποιητικός διάλογος,μεταξύ του αθυρόστομου μανάβη(Μ) ο οποίος υποτίθεται ότι την έπεφτε με χυδαίο τρόπο στην σεμνή νοικοκυρούλα(Ν), κυκλοφορούσε στα γυμνάσια αρρένων περί τα μέσα της δεκαετίας του '60:
Ν:-Μανάβη,έχεις κρεμμύδια;
Μ:-Εχω δυό αρχίδια.
Ν:-Α να χαθείς.
Μ:-Σκύψε να τα δείς.
Ν:-Θα το πω του αντρός μου.
Μ:-Δεν τα 'χω πίσω,τα 'χω μπρός μου.
Ν:-Tώρα θα σου δείξω!
Μ:-Kι'εγώ θα σε πηδήξω!
Από τα 3Μ τα σπουδαιότερα είναι δύο,το εξής ένα:
Το μουνί. Ετσι εξηγούνται και οι τρείς τελευταίες λέξεις του ετοιμοθάνατου:
''Μουνί,μουνέλι,μουνάκι''
Κι' έσβησε σαν το κεράκι...
Τετράστιχο που κυκλοφορούσε στα Δημοτικά Σχολεία την δεκαετία του '60:
O χοντρός και η χοντρή
κάνανε γυμναστική.
Η χοντρή τον φίλησε
κι' ο χοντρός κοκκίνισε.
Επίσης,άρμεγε και κούρευε ,χέζε και τυροκόμα.
Σχετικό λογοπαίγνιο:''Η Στάθαινα του Στάθη δεν του στάθει'',δηλ. δεν του έκατσε.
Κατά τις διενέξεις μεταξύ οικογενειών στις παλιές γειτονιές,ακουγόταν καμιά φορά η εξής ευφάνταστη κατάρα:''Να χέσει ο πούστης μεσ' τον τέντζερη που τρώτε''!!!
Η τσιμεντοκονία είναι επίχρισμα με τσιμεντοκονίαμα(τσιμεντόλασπη) κυρίως σε δάπεδα για εξομάλυνση η σε δεξαμενές για στεγανοποίηση.Μερικοί όμως το έχουν πιάσει λάθος καί την λένε τσιμεντογωνία.Αν έτσι ονομάζεται και η άσχημη γυναίκα,περί ...ορισμού κολοκυθόπιτα.Με την ευκαιρία καταθέτω μερικούς ακόμη στραβοπιασμένους όρους: 1)γρασπεδόρειθρα (κρασπεδόρειθρα) 2)υγρά μπετά (γκρό μπετόν-άοπλο σκυρόδεμα).Έχω ακούσει να το λένε καί σκυρόδερμα.
Το άκουσα από εργολάβο της ένδοξης εποχής της αντιπαροχής :''Το υπόγειο δεν χρειάζεται δύο κουραγκλέδες.Ένας φτάνει''.
Διάλογος στην Ηλεία:
-Γιατί βήχεις;
-Καπινίζουν όλοι εδώ μέσα και με πίνιξε ο καπινός .Έτσι μου καπινάει να σηκωθώ να φύγω από δω χάμου.
Πελοποννησιακή παροιμία:''Όποιος σκουντάει τον γάϊδαρο πίνει καί την πορδή του''.Δηλ.όταν θέλεις να κουβαλήσεις κάτι με τον γάϊδαρο καί τον σκουντάς από πίσω γιά να περπατάει,τότε αναγκαστικά ρουφάς την πορδή του όταν αυτός πέρδεται (πορδοκλάνει) από την προσπάθεια.Κοινώς γίνεσαι πορδορούφας του γαϊδάρου.
Η παροιμία είναι μεταφορική καί υποδηλώνει ότι το όποιο όφελος (στην προκειμένη περίπτωση η μεταφορά του φορτίου) ,έχει νομοτελειακά καί το σχετικό κόστος(στην προκειμένη περίπτωση την εισπνοή των κλασαερίων του γαϊδάρου).
Κεφαλλονίτικη κατάρα : ''Μπά πού νά έμπει ο διάολος μέσα σου καί νά ανοίγει ομπρέλες''.
Στήν Πελοπόννησο λέγεται η παροιμία:''Από το μπίτι καλή κι' η Αφροδίτη'' κατά το: ''Από το ολότελα καλή κι' η Παναγιώταινα''.
Κρητική κατάρα:''E,πού νά καβαλικέψεις τον μελίτακα καί να μήν ακουμπούν τά πόδια σου κάτω !'' (Τήν άκουσα από Κρητικό)
Νομίζω ότι καί το ''οπισθόκαβλος'' αποδίδει αρκούντως την υπ' όψη έννοια.
Αφιερωμένο σε όλους τους γλόμπους:
Κακοκαιρία ξέσπασε
κι'ήλθε βαθύ σκοτάδι,
μα η λαμπρή καράφλα σου σε οδηγεί το βράδυ.