φραπελιά

Εμ, εδώ με έχω κάβουρα να περπατώ στα κάρβουνα λέει μία παλιά παροιμία σοφότατη, και γιατί;

Η φραπελιά ήταν καμιά 30αριά φρέσκα φύλλα ελιάς σε μίξερ και έπινες την πίκρα σαν φραπεδιά προς ίαση πάσας νόσου. Βλέπε και νερό Καματερού που είχε γίνει o ντόρος τότε, βλέπε πράσινους σκορπιούς κλπ κλπ...

Θα πουν κάποιοι «τσαρλατανισμοί», ναι, μπορεί... πώς εξηγούνται όμως περιστατικά που έγιναν καλά με τις τσαρλατανιές; Για παράδειγμα, αν έχεις ευκοίλια, δοκίμασε ένα κουτάλι σούπας με ελληνικό καφέ και μερικές σταγόνες λεμονιού. Μαχαίρι θα κοπεί το τσερλιό.

- Ναι ρε Κατίνα... φραπελιά σου λέω. Δύο την ημέρα και μου πέρασε ο καρκίνος στο στήθος. Θαύμα σου λέω, θαύμα!

(βεβαίως και σε δύο μήνους απεβίωσε. Να, εδώ δίπλα την έχω και μου τα λέει.)

Hank

2009-02-27 11:19:03+00:00

Στος! Keep up!

Μιτζνούρ

2012-03-18 21:54:47+00:00

Τελευταία έχω κάνει τουλάχιστο δέκα μίνι-διαλέξεις προσπαθώντας ν' αποδείξω ότι το παντζάρι ΔΕΝ ανεβάζει τον αιματοκρίτη.
Τους λέω ότι η χρωστική λέγεται ανθοκυανίνη, δεν περιέχει σήδηρο αλλά μαγγάνιο κι επιπλέον είναι δείκτης. Με το ξύδι κοκκινίζει, με τη σόδα γίνεται μπλε.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ όλοι ισχυρίζονται ότι τους ανέβηκε ο αιματοκρίτης τρώγοντας παντζάρια, πίνοντας παντζαρόζουμο, εναλλακτικά δε και χυμό ροδιού.

Εάν εγώ τώρα ρίξω ένα λήμμα 'παντζαρόπληκτος' θα φταίω; Και θα τρέχει ο Vrasta να λεει: pas tellement slang! Και θα τρέχει η Iron να λέει: παράτα μας. ΜΑ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ!