All time classic, δημώδης έκφραση που χρησιμοποιείται πάμπολλα χρόνια. Η αράδα, ως γνωστόν, είναι η σειρά. Επίσης γνωστός είναι και ο σεβασμός που επεδείκνυαν οι κάτοικοι χωριών, κυρίως, στους διάφορους ιερείς (μαζί βέβαια με τον δάσκαλο και τον αστυνομικό). Σε πολλές περιπτώσεις, ο κόσμος θα παραχωρούσε τη θέση του στον ιερέα, για να εξυπηρετηθεί εγκαίρως.
Απλά λοιπόν, η έκφραση σημαίνει ότι κάποιος θα πρέπει να περιμένει τον κατάλληλο χρόνο /στιγμή, προκειμένου να πράξει κάτι, χωρίς να γίνει καμία εξαίρεση. Και παπάς, που λέει ο λόγος, να ήταν, θα έπρεπε πάλι να περιμένει τη σειρά του. Πόσω μάλλον τώρα, που πρόκειται για κοινό θνητό...
- Απόσπασμα άρθου σερραϊκής εφημερίδας:
«Κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πάς». Αν όμως είσαι δικαστικός με ποια αράδα θα πάς;
Με αυτή του γενικού λογιστηρίου του κράτους;
Με αυτή του ελεγκτικού συνεδρίου που εγκρίνει τους μισθούς των συμβασιούχων;
Με αυτή του κ. Αλογοσκούφη; ΄Η με αυτή του Μισθοδικείου; (Το οποίον είναι νόμιμο και συνταγματικά κατοχυρωμένο).
- Άρθρο εφημερίδας το Ποντίκι:
Το ζήτημα είναι να μιλήσουμε εμείς στους νέους – με άλλα όμως λόγια και άλλες πράξεις. Που θα λένε «πριτς!» στην προσωπική ευκολία που απαυτώνει το σύνολο. Που θα δείχνουν στην πράξη ότι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας, άγιε Εφραίμ μου. Που θα υπενθυμίζουν ότι ο τσίφτης μάγκας που κατάφερε και επιπλέει με το μουράτο κότερο στον λάκκο με τα σκατά, πάλι μες στα σκατά είναι...
2 σχόλια
GATZMAN
Εδώ παπάς εκεί παπάς, που είναι ο Ιερώνυμος;
poniroskylo
Εμείς το χρησιμοποιούμε και με μια άλλη έννοια: ότι ο καθένας πεθαίνει όταν του είναι γραμμένο, ούτε πιο νωρίς και, κυρίως, ούτε πιο αργά. Και η αναφορά στον παπά εννοεί ότι ούτε κι ο παπάς - που προφανώς έχει τα μέσα στον Ύψιστο - δεν μπορεί να καθυστερήσει την ώρα του θανάτου του. Όταν έρθει η σειρά του θα πάει κι αυτός.