1. Παμπάλαια δόκιμη λέξη εκ του «έσχατον» και «γήρας», που δηλώνει άρα τον ευρισκόμενο σε έσχατον γήρας, δηλαδή τον πάρα πολύ γέρο. Ορθογραφείται η κατάληξη με ωμέγα, όπως το «αγήρως», επειδή θεωρώ ότι προέρχεται εκ συναιρέσεως «εσχατογήραος»-«εσχατόγηρως» («εσχατογήρως» θα ήταν κανονικά αλλά υπάρχει και η σλανγκική αδεία).

  2. Ωστόσο, η λέξη σλανγκίστηκε ως ένα σλανγκολόγιο ισοδύναμο για τον «σκατόγερο», δηλαδή για τον γέρο με σκατένιο χαρακτήρα. Να σημειώσω ότι γενικότερα υπάρχει η τάση να παρετυμολογείται το «σκατόν» από το «έσχατον», επειδή είναι ομοίηχα και το «σκατό» είναι άλλωστε το «έσχατο» του πεπτικού συστήματος. Ομοίως, υπάρχει η τάση να συμφύρονται η «εσχατολογία» και η «σκατολογία». Όμως, το σκατό ετυμολογείται:

σκατό < μεσαιωνικό: σκατόν από τον πληθυντικό σκατά του αρχαίου σκωρ, σκατός = περίττωμα < ινδοευρωπαϊκό sker- = αποπατώ, πρβλ λατινικό *muscerda = περίττωμα ποντικού.

Ενώ:

έσχατος < έχσ-κα-τος / *έξ-κα-τος < πρόθεση *εξ, πρβλ έγκατος, έγκατα < ινδοευρωπαϊκό *eghs.

Οπότε ο όποιος συσχετισμός υπάρχει μόνο στα πλαίσια της καλπάζουσας σλανγκικής φαντασίας μας.

Ασίστ: Mes, Vrastaman.

Στο ρετιρέ της Αμαλίας το Λίλιαν γαμήθηκε ακόμη και μ' αυτόν τον εσχατόγηρω, τον Επαμεινώνδα!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
GATZMAN

  1. Καργασπέκ
  2. H λέξη σκέρτσο βγαίνει, από το αποπατώ; Μπα, κάτι άλλο θα παίζει, αφου σημασιολογικά υπάρχει......gap 3.Σε κάποιο Λιλιανοπαράδειγμα, έχω βάλει και Νόντα, που 'ναι νεαρός όμως. Μάλλον θα ναι εγγονός του δικού σου Παμίνου. Ετς;
#2
Vrastaman

Άψογος! Το μεγαλείο του λήμματος έγκειται στο ότι δεν θυμάμαι να πληκτρολόγησα το εσχατόγηρος με ω συνειδητά! Συνεπώς το λήμμα αυτό είτε προέκυψε randomly από ένα τυπογραφικό μου λάθος, είτε τη σλανγκική μου χείρα αυτονομίστικε δίκην Dr Strangelove και λημματοδότησε ερήμην μου!

#3
GATZMAN

Ηρωας

#4
Galadriel

Άστραψες Χανκ!!!

#5
Galadriel

ΥΓ πάντα ήθελα να το γράψω αυτό το άστραψες - κλοπιράιτ αλλά τώρα βρήκα το κατάλληλο λήμμα - σπέκια

#6
Ο ΑΛΛΟΣ

Πλάκα κάνετε ρε; Παμπάλαιη δοκιμότατη λέξη είναι ο εσχατόγηρος! Και ναι, γράφεται και με ω, και παρατονίζεται στην προπαραλήγουσα κατά τα αττικόκλιτα (ο Μενέλεως, ο ρινόκερως κλπ.)

#7
allivegp

Υπάρχει και το όνομα Δεξίλεως, που το συναντούμε και σε ένα Καβαφικό ποίημα («Εμέ Δεξίλεω με λέν»), αντιπροσωπεύοντας κάποιον πρόωρα μακαρίτη θελγεσίπυγο Αθηνέζονεανία.

Κατά τ' άλλα, το «εσχατόγηρος» με «ο» είναι δόκιμη λέξη και την συνάντησα για πρώτη φορά διαβάζοντας σε ένα άρθρο για τον Εμφύλιο, ότι Πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν το 1948-49 ο εσχατόγηρος (γεν. το 1860) Σάμιος πολιτικός Θεμιστοκλής Σοφούλης.

#8
Hank

Οκ, έστειλα αναφορά στους μάστορες.

Παρεμπίπταμπλυ, κοιτάξτε το παράδειγμα. Ο Επαμεινώνδας ο Πρεσβύτερος ήταν εσχατόγηρως που γνώρισε το Λίλιαν και το Λαουράκι διά του πούτσου του στο ρετιρέ της Α(νω)μαλίας, και λίγους μήνες αργότερα έμελλε να ξεψυχήσει από ανακοπή στους κόλπους της Λάουρας.

#9
earendil_ath

Πρόσφατα χρησιμοποίησε αυτόν τον χαρακτηρισμό βουλευτής της Χρυσής αυγής για κάποιον γέρο (νομίζω τον Γλέζο) αντίπαλου κόμματος, προφανώς έχοντας κατά νου το διπλό νόημα της φράσης