οικονομική στύση

Ονομάζεται έτσι, η οικονομική κρίση, λόγω του ότι, η παγκόσμια και ντόπια λαμογιοκρατίαεξηγεί επί καθημερινής βάσης το όνειροστην πλέμπα. Και δε μιλάμε για την τωρινή μουφαρισμένη κορύφωση της οικονομικής κρίσης, αλλά για τη μόνιμη οικονομική κρίση, που κρατάει χρόνια και ζαμάνια.

Εκεί που γίνεται αντιληπτή η οικονομική στύση είναι στην ανύψωση των τιμών και στο συνεπακόλουθο πανάκριβο κόστος ζωής, την ώρα που τα λαμόγια, απολαμβάνουν τις... πολυτέλειες λες και ζουν σε μια άλλη διάσταση.

Ενώ η πραγματική στύσηκρατάει οσο ο ερεθισμός, η οικονομική στύση έχει πάντα το φόρτε της, λες κι ο κόσμος λειτουργεί ως πουτσανάφτρα που διεγείρει μόνιμα την οικονομική αφαιμακτική ορθοπεϊκή ικανότητα των απανταχού οικονομικά ισχυρών (διεθνών και ντόπιων λαμογιών).

Να 'ναι καλά ο πρωκτυπουργός που είναι πειθήνιο όργανο τους και εκτελεί κατά γραμμα τις εντολές τους. Αυτός είναι ένα τίποτα μπροστά τους. Αυτός θα 'ρθει για δυο τρεις τετραετίες. Αυτοί είναι μια ζωή χωμένοι μέχρι τα μπούνια στη διαπλοκή.

Να 'ναι καλά οι επί των οικονομικών υπουργοί, που μαγειρεύουν κατάλληλα το θαλασσινό οικονομικό βιάγκρα για να 'ναι η οικονομική στύση μόνιμα, σε φάση ιντεραράπικαν.

Να 'ναι καλά άπαντες οι βολευτές, που πριν τις εκλογές το παίζουν καλοχαιρέτες και εμφανίζουν τις... διαφορές, ενώ στην ουσία, παίζουν σύμφωνα με το δόγμα: στη μάσα ενωμένοι, στον αγώνα χωριστά.

Να 'ναι καλά οι δημοσιοκάφροι, που παίζουν με μοναδική μαεστρία το παιχνίδι των λαμογιών και βοηθούν στην παραπληροφόρηση των μαζών (βλ. και λήμμα:παραθυρομουρμούρα). Θεωρητικά ταυτίζονται με τις ανησυχίες του κόσμου, ενώ στην πράξη δεν αγγίζονται από την οικονομική στύση, γιατί έχουν και γαμώ τα προφυλακτικά, ως πολύτιμοι συνεργάτες των αρχιερέων της διαπλοκής.

Να 'ναι καλά οι Αφελίμ που ξεχνάνε εύκολα την πικρή γεύση του πόθεν αίσχους
και ανεβοκατεβάζουν «σωτήρες» ανά τακτά διαστήματα, λες κι οι νέοι σωτήρες δεν ήταν οι αποτυχημένοι του παρελθόντος, που επανέρχονται στο σκηνικό ως μεταννοούσες Μαγδαληνές για να «φτιάξουν» τα πράγματα.

Να 'ναι καλά το παραεμπόριο των διαφόρων Λιακό, που «εξηγώντας» και «ερμηνεύοντας» τα πράγματα, δίνουν ματαχαρικές διαστάσεις στα πράγματα, χωρίς να προσφέρουν άμεσες λύσεις, παρά όνειρα θερινής νυκτός (π.χ.: ερχομός των Ε), με στόχο να κάνουν τη μπάζα τους, αποκοιμίζοντας τον κόσμο. Κι όσο οι Ε αργούν, τόσο καλύτερα για αυτούς.