Ενώ η ποιητική άδεια (αδεία) είναι η άτυπη ανοχή που τηρείται σε περίπτωση (εσκεμμένης συνήθως) απόκλισης από τις νόρμες και τους καθιερωμένους κανόνες (της ποίησης κυρίως αλλά μπορεί να επεκταθεί και σε πιο καθημερινές καταστάσεις, μεταφορικά), η ποιητική αηδία αναφέρεται σε περιπτώσεις απόκλισης σε τόσο μεγάλο βαθμό, όπου η ύπαρξη της παραμικρής ανοχής θεωρείται αδύνατη.
- Λάκη, είπαμε, καλός ο ατονισμός και ο ασιγματισμός, αλλά εσύ το ξεμούνιασες. Ποιητική αηδία πια...
4 σχόλια
Doctor
Σωστός ... Αλλά σωστοί και οι μόδιστροι για την ποιητικῄ αδείᾳ (νομίζω ότι και το αδείᾳ θέλει την υπογεγραμμένη της αλλά δεν είμαι φιλόλογας οπότε δεν παίρνω και όρκο)
Jonas
Όντως, θέλει και το «αδεία». Ποια πλήκτρα χρησιμοποιείς όμως για να το πληκτρολογήσεις;
Sir Demetrius Sui generis
Σας προλαβα:
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=13&t=126445
iron
αυτό είναι άλλο πράμα, είναι μουσική α(η)δ(ε)ία.
κλασική περίπτωση το δίδυμο Θοδωράκης / Σεφέρης:
Mε τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας****· λάθος! (Σεφέρης)
κι αλλάξαμε ζωή.
Mε τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας λάθος, (Θοδ.)
κι αλλάξαμε ζωή.
Αλλά γενικότερα το θέμα έχει απασχολήσει πολλούς επί πολλούς αιώνες.