ρουφιάνος6 ακόμη ορισμοί

Ε, αφού έσκισες τον Μπαμπινιώτη, τσίμπα πεντάστερα!

Το ρουφιάνος στην εποχή της παρακολούθησης που διανύουμε έχω ακούσει να χρησιμοποιείται εννοώντας διάφορα πράγματα μέσω των οποίων μας παρακολουθούν, π.χ. τα κινητά και τις κάμερες.

Κι έναν Dave Brubeck από μένα! Πολύ ενδιαφέρον!

Δαυίδ Βρουβέκιος και από μένα!

Τσίμπα τα εύσημα

Γεγάμηκά σε Μπαμπινιώτα!

Ένα ξεγυρισμένο κεμπάπ από μένα!

Μα πιο πολύ - εγώ αγαπώ - τον ενθουσιασμό. Τακε φίβε.

κ απο μενα τα 5ρια
αλα εχω μια ερωτηση στη σεβαστη ομηγυρη
ο μαμπινιοτης γραφει τη σημασια εχει η λεξη στην ελληνικη γλωσα στο λεξικο του
η ποια ειναι η πηγη της ;;;
διοτη επι παραδειγματη ο μορτης εχει διαφορετικη πραγματικη υπαρξη και εμεις τον αναγουμε κοντα στον μαγκα
οπος και το αυτο με τον μαγκα
τοτε καλα τα λεει ο μπαμπινης

Ευχαριστώ όλους για τα καλά λόγια.

Αν ο ρουφιάνος είχε την έννοια που λέει ο Μπάμπι, τότε η παροιμία του α' παραδείγματος δεν θα είχε νόημα. Γιατί ούτε νταβατζή ούτε σπιούνο ούτε προδότη ούτε φυσικά ραδιούργο βρίσκεις με 0.10/1000 και αυτά κάλπικα. Προφανώς πρόκειται για κάτι άλλο. Ο ξεφτιλας, ο τιποτένιος.

Το ίδιο ισχύει και για τους δημοσιογράφους. Που δεν μπαίνει ζήτημα σπιουνιάς αφού υποτίθεται οτι έχουν ορκιστεί να λένε την αλήθεια. Και ο σπιούνος όπως και ο προδότης... την αλήθεια λένε...
Με τον κατά Μπάμπι ορισμό, το σύνθημα δεν πολυβγάζει νόημα...

Σε οποιαδήποτε περίπτωση πάντως, είναι προφανές οτι η μη παρουσίαση της βασικής έννοιας της λέξης αποτελεί μέγα Μπαμπιν-ατόπημα.

τα σπέκια μου και τα παρελκόμενα αστεράκια και από εμένα, άξιος!!!!

kai liga gia ton mpampinioti, giati den kserw an to exetai antilfthei, alla EINAI xrhsths tou slang.

Ο Βιολιστής Ρουφιάνος

Τον ρουφάει τον Ιανό και τον Γιάννo(John) επίσης.

ναι σωστά για την φωτώ κ ειδικά το 1 κ εγώ δεν συμφωνώ τα υπόλοιπα θα έλεγα συνάδουν με την έννοια του ρουφγκαρτεν που διδη ο Μπαμπ εξ άλλου δεν είναι δυνατόν σε κάθε λέξη που αναλύει να ψάχνει τη γλυκόριζα της διότι κάθε λεξικό θα ζύγισε αρκετά κιλά κ θα ήταν δύσχρηστο κατά τη πτωχή μου άποψη δίνει στο λεξικό του ένα αρκετά καλό πόνημα της καθημερινής γλώσσας του συνόλου χρησιμοποιούμενης
σε αντίθεση με την εδω ιστοσελίδα που αναφέρεται και σε ειδικές ομάδες ανθρώπων που χρησιμοποιούν κάποιους κωδικοποιημένους ορρούς κ έννοιες προκομμένου να εκφραστούν αποστασιομένοι από το σύνολο των υπολοίπων χρηστών της γλώσσας της χώρας
διότι δεν θέλουν η δεν μπορούν να μπανταριστούν στο σύνολο των υπολοίπων προβάτων της χώρας μπεεεε ολέ

εράτα

προκειμένου
μπλενταριστούν

Δε συμφωνώ με το τελευταίο σχόλιο του Αυτόχειρος. Χρέος του σοβαρού λεξικογράφου είναι να δίνει και την τρέχουσα έννοια του λήμματός του και το πώς έφτασε σ' αυτή την έννοια (αν δεν το κάνει, τουλάχιστον ας μην το κάνει ποτέ. Πάντως να υπάρχει συνέπεια.) Τώρα, υπάρχει περίπτωση η τρέχουσα έννοια να αποτελεί μετατόπιση της αρχικής επί το γενικότερο ή επί το πιο εξειδικευμένο ή επί το παραδίπλα, πράγμα που αποτελεί φυσική εξέλιξη της γλώσσας, και υπάρχει και περίπτωση μία λέξη να χρησιμοποιείται λανθασμένα. Στη δεύτερη περίπτωση ο λεξικογράφος οφείλει να συμβάλει όσο μπορεί στην αποκατάσταση της ορθής χρήσης -πράγμα που άλλωστε ο Μπάμπης συνηθίζει να κάνει μέχρις υπερβολής.

(Ας μη συγχέουμε όμως αυτές τις εξελίξεις με τις αλλαγές που έχει υποστεί η σημασία μιας λέξεως κατά το ταξίδι της από μια γλώσσα σε μία άλλη: για παράδειγμα, δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να χρησιμοποιούμε τη λέξη ρουφιάνος με την έννοια του αλόγου που [...κλπ] που είχε αρχικά στα Ιταλικά, ούτε ο λεξικογράφος είναι υποχρεωμένος να μας τη δώσει. Μπορεί όμως, αν θέλει, και συνήθως έχει ενδιαφέρον.)

Άλλο σημείο όπου διαφωνώ είναι το εξής: ορισμένες λέξεις, όπως εν προκειμένω ο ρουφιάνος, όσο κι αν είναι διαδεδομένες σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού, εντούτοις είναι σλανγκ. Άρα τη σλάνγκικη (και μοναδική) έννοιά τους είναι που καλείται να δώσει το λεξικό.

και απο μενα τα 5ρια

«Χρέος του σοβαρού λεξικογράφου είναι να δίνει και την τρέχουσα έννοια του λήμματός του και το πώς έφτασε σ' αυτή την έννοια (αν δεν το κάνει, τουλάχιστον ας μην το κάνει ποτέ. Πάντως να υπάρχει συνέπεια.) »

σωστά το θέτεις αλλά κοιτάς από την σκοπιά της τελειότητας που απέχει από την πραγματικότητα λόγο της αναλογικής και όχι ψηφιακής ύπαρξης του ανθρώπου

όσο για το αν είναι σλανκ η λέξει ρουφιάνος διαφωνώ διότι προερχόμενη από την ιταλική και με την έννοια που της δίνεται από τον baznr για το ψωριάλογο που εξυπηρετεί τον επιβήτορα για την γονιμοποίηση της φοράδας και κατ επέκταση την καλύτερη γραμμή του αίματος εάν το κάνουμε αντιγραφή σε ανθρώπινη κοινωνία μπορεί να σταθεί σαν μια τέλεια ραδιουργία και αναφέρεται στον μπαμπιν

εγώ λοιπόν προσωπικά δεν το βλέπω να στέκεται σαν σλανκ

ίσως να κάνω λάθος αλά ας ακούσουμε κ τοις γνώμες των υπόλοιπων μυαλών

> απέχει από την πραγματικότητα λόγο της αναλογικής και όχι ψηφιακής ύπαρξης του ανθρώπου

Τι είπες τώρα, Παναή! Μας έστειλες αδιάβαστους ;-)

ρεση αλλε με αυτοκτονισαν δεν αυτοκτωνισα αρα δεν ειμαι αυτοχειρας βρε

βραστ με το «απέχει από την πραγματικότητα λόγο της αναλογικής και όχι ψηφιακής ύπαρξης του ανθρώπου»
θελω να πω οτι εαν υπηρχε ενα τετοιο λεξικο με τοση συνεπεια οποως αναφερεται ο αλλος θα ηταν τελειο το απαυβγαβγαβσμα της λεξικολογειας αλα θα ηταν κοματι δυσκολο να το χειρηστουμαι ΕΑΝ ομως ειχαμε παντρεψει καταληλες RAM με τα εγκεφαληκα κυταρα της μνημης δεν θα ειχαμε προβλημα ΑΛΛΑ δυστηχως ειμασται ακομα αναλογικοι και γιαυτο το λεω αυτο
ουφ
ολέ

Θα επαναληφθώ, αλλά η παροιμία «Με μια δεκάρα κάλπικη χίλιους ρουφιάνους βγάζεις» δεν εξηγείται με κανέναν από τους όρους του Μπάμπη. Ακόμα κι ο Ιούδας χρειάστηκε 30 αργύρια...
Άρα η χρήση του «ποταπού υποκειμένου που κάνει ότι του πει το αφεντικό του» είναι τρέχουσα και όχι μακρυνός ιταλισμός.

Το μεγαλύτερο ατόπημα είναι οτι κάνει μιά (και από τον ίδιο αμφισβητούμενη) προσπάθεια ετυμολόγησης, όταν θα αρκούσε να ανοίξει ένα καλό ιταλικό λεξικό και να βρει αμέσως την σωστή ετοιμολογία.

Και ένα άλλο γενικότερο:
Η ελληνική γλώσσα έχει δεχθεί μεγάλους επηρεασμούς από τα ιταλικά, τα τούρκικα και τα αλβανικά. Άρα θεωρώ βασική παράλειψη την μη συνεργασία με φιλόλογους-λεξικογράφους των σχετικών γλωσσών εκ μέρους των έγκυρων λεξικογραφικών οργανισμών.
Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση που ο Μπάμπη είχε αρχικά ετυμολογήσει το «μπουζούκι» από μιά τουρκική λέξη που σημαίνει «κωλοτρυπίδα»!!!
Άρον-άρον το διόρθωσε!

λαθη γινονται παντου αλα απο οτι καταλαβενω το θεμα με ξεπερνα διοτι βλεπω οτι υπαρχουν υποκιμενικα κρητηρια ενθεν κ ενθεν με προσοπικο , ηθηκο η και οικονομικο οφελος πραγμα που ειναι εκ διαμετρου αντιθετο απο το πνευματικο κερδος του αναγνωστικου κοινου που στην ουσια πρεπει να ειναι η προσπαθεια των
λεξικογραφων και φιλολογων και οχι η προσπαθεια τους ο ενας να τορπιληζη τον αλο
αυτα νουλακος

Ε μα!
Όσο πιο ψηλά πάει η μαϊμού, τόσο πιό πολύ φαίνεται ο κώλος της.

Λάθη γίνονται παντού, αλλά στο λεξικό του Μπάμπη γίνονται πολλά.
Και δεν έχω καμία προσωπική ή ηθική ή άλλη κόντρα μαζί του (ούτε με ξέρει ο άνθρωπος). Ούτε οικονομικό συμφέρον, ούτε τίποτε από όλα αυτά. Αλλά δημοσιεύοντας το έργο του, το θέτει στην κρίση του κοινού. Άρα και στη δική μου.

όταν παρουσιάζουμε μια κριτική λόγο εκθέσεως δημοσίως
ενός πονήματος (κ επιμένω στο πόνημα ) πρέπει να παρουσιάζουμε λύσεις ,
έχεις κάτι καλύτερο να αντιπαραθέσεις στο λεξικό του Μπαμπ ;;;
την κριτική την κάνουμε για να διορθώσουμε κάτι που κατά τη υποκειμενική η αντικειμενική κρίση κάποιου είναι λάθος αρά παρουσιάζουμε κάτι καλύτερο διότι ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο
γιαυτό κ ρωτώ έχεις κάτι καλύτερο να παραθέσεις η απλά κανείς κριτική ;;;
κάποιος Άλος ;;;
η κρίση σου είναι σεβαστή και καλοπροαίρετη κ δεν νομίζω ότι ομοιάζει με τον γάιδαρο του γείτονα

Μα σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο λήμμα, η λύση έχει ήδη προταθεί: πιο σωστή ερμηνεία!

Για να είναι καλύτερο το λεξικό γενικά, μία ιδέα που έχω είναι ο υπογράφων να το διαβάζει πριν το πάει από τους συντάκτες στον εκδότη!

(Σόρι, το ξέρω ότι γίνομαι κακός. Αλλά δεν τον αντέχω τον Μπάμπη: υπάρχει τόση δυσαναλογία ανάμεσα στην ουσία του έργου του και στο πόσος λόγος γίνεται για τον ίδιο!)

Royfianos i k Royfiana ison aytos ayth poy metaferei logia alla akoma k prajeis.Pantoy yparxei enas Royfianos.Mia Royfiana.

Νομίζω ότι ο ΓΑΠ είναι ρουφιάνος με την πραγματική σημασία της λέξης όπως αποδίδεται στο λήμμα: «Ο αναλώσιμος άνθρωπος που εκτελεί μια ποταπή αποστολή για λογαριασμό άλλου, ώστε να μην εκτεθεί ο εντολέας του. Ο αχυράνθρωπος».
Ρουφιάνος με την παλιά καλή σημασία της λέξης είναι ο μακαρίτης Παναγιώτης Κανελλόπουλος, που ανέλαβε πολλά και διάφορα υπουργικά πόστα, διετέλεσε αρχηγός της ΕΡΕ όταν ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος την έκανε για Γαλλία ως Τριανταφυλλίδης και έγινε πρωθυπουργός για λίγο, στην υπηρεσιακή κυβέρνηση που ανατράπηκε από τους συνταγματάρχες το 1967. Άκουσα ότι ο Καραμανλής είχε πει γι’ αυτόν: «ο Παναγιώτης είναι σαν τ’ αρχίδια. Κάνουν όλη τη δουλειά και στο τέλος μένουν απ’ έξω».

Ὁ ορισμὸς εἶναι ἀξιοσέβαστος καὶ πολὺ ψαγμένος. Ἐπαινῶ.

Ἂς μοῦ ἐπιτραπῇ νὰ θυμίσω καὶ τὴ σημασία τοῦ ρουφιάνου εἰς τὴν μπρουκλικήν: Ὁ ἐπισκευαστὴς στεγῶν!

Το λεπόν: Εδώ ο ρουφιάνος ορίζεται ως νταβατζής, κόλακας, μεσολαβητής, ενώ η ρουφιάνα ορίζεται μεταξύ άλλων ως προξενήτρα.
Η ρουφιάνα συσχετίζεται επίσης με την εκπληκτική, υπαρκτή και στα καθ' ημάς λέξη μαντάμα...

Σε αυτό εδώ το ιταλικό πουτανολεξικό o ρουφιάνος ετυμολογείται ποικιλοτρόπως:

1. Από το εβραϊκό rephion = διαφθορά, ακολασία.
2. « » μεσαιων. γερμαν. ruf = ψώρα, κασίδα, βρόμικος. (Τους περίεργους συνειρμούς να τους κρατήσετε για πάρτη σας, νταξ ;).
3. Από το γερμαν. ruffi = αρπάζω.
4. « » λατιν. rufus = κόκκινος > rufulus > rufianus, επειδή οι αρχαίοι ρωμαίοι νταβατζήδες έβαφαν τα μαλλιά πολλών πορνών κόκκινα, καθότι οι αυθεντικές κοκκινομάλλες ήταν σπανιότατες, άρα και πανάκριβες.
   Αυτά.

Τώρα που το θυμήθηκα, κάπου στην νεοελληνική λογοτεχνία πρέπει να υπάρχει και ο ορισμός ρουφιανόσπιτο = μπουρδέλο.

(Κυρ-Χόντζουλα, καμιά βοήθεια ; Αντε να χαρείς το τζαμί σου...)

Το είπε κι ο Ηλίας Πετρόπουλος στο Μπουρδέλο.

ρουφιάνα έλεγαν οι ρεμπέτες και τη φωτιά του αργκιλέ γιατί φαίνονταν απο μακριά και τους πρόδιδε.

Δε σε ρώτησα για χασίσια ωρέ, για γαμήσια σε ρώτησα.

Χασασίνοι!