τυρί4 ακόμη ορισμοί

Εμείς μόνο τη λεμονίτα έχουμε, αυτοί οι Θεσσαλλλονικιοί έχουνε χίλιες ιδιοτροπίες. Μέχρι τώρα το μόνο τυρί που ταυτίζεται πλήρως με την φέτα ήταν η φετέισον σαν τυρί

Εγώ τη λεμονίτα δεν τη δέχομαι, την αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας. Βλ. εδώ.

Για την λεμονίτα μια και το θίξαμε το θέμα, το ψαξα. Το κουτάκι της λεμονίτας fanta αλλά και της ΗΒΗ, γράφουν πάνω «Λεμονίτα» - «Lemonade». Αυτό είναι το όνομα του προϊόντος στα Ελληνικά και στα Αγγλικά.

Επειδή πάντα είχα μια συμπάθεια στους βόρειους αλλά όλο αυτό με την κόντρα του ποιος μιλάει ελληνικά καλύτερα ξύπνησε τον αντιδραστικό μου χαρακτήρα, επιπλέον με έχει πιάσει το διαβολικό μου σήμερα (τέλος παρένθεσης) να επισημάνω ότι εμείς οι χαμουτζίδες, διαβάζουμε Ελληνικά, συνεπώς δεν ξέρω γιατί πρέπει να προσάπτονται ευθύνες για κάτι τέτοιο.

δλδ ρε συ Mes, αν η ΗΒΗ και η Fanta έγραφαν πορτοκαλίτα στο κουτάκι , έτσι έπρεπε να τη λέμε και όχι πορτοκαλάδα;
Οσο για το τυρί φέτα, να πω κάτι απλό:η λέξη φέτα ΔΕΝ σημαίνει τυρί από μόνη της.Υπάρχει η φέτα καρπούζι, φέτα ψωμί, μια φέτα φέτες κτλ.Επικράτησε να προσδιορίζει αποκλειστικά το συγκεκριμένο λευκό τυρί καθώς είναι χαρακτηριστικό ελληνικό και το μόνο που ανέκαθεν πωλούνταν σε φέτες σε αντίθεση με άλλα τυριά που πωλούνταν με το κεφάλι(το μεγάλο στρογγυλό που έπαιρνε το σχήμα του από το καλούπι όπου έπηζε, όπως π.χ. η γραβιέρα), με το καλαθάκι(«Καλαθάκι Λήμνου»), με τη σακούλα(μανούρι) κτλ.Και για να επεκταθώ σε σουβλάκια-καλαμάκια-τσίχλες κ.α. ,γιατι και εμείς εκεί πάνω μιλάμε ελληνικά και ξέρουμε ότι Α)το σουβλάκι είναι το υποκοριστικό της σούβλας (η μικρή σούβλα) και σημαίνει το ίδιο ακριβώς σε μικρότερη κλίμακα και όχι την πίτα με γύρο και πατάτες, Β)το καλαμάκι είναι το υποκοριστικό του καλαμιού δλδ επίμηκες σωληνοειδούς τύπου φυτό με κούφιο κορμό από τον οποίο μπορείς να φυσήξεις(φυσοκάλαμο), να ρουφήξεις(καλαμάκι) αλλά όχι να διαπεράσεις κομμάτια κρέατος(βλ. ανωτέρω «σουβλάκι»)και Γ) η μαστίχα είναι το πανάρχαιο και μοναδικό παγκοσμίως προιόν της Χίου που πηγάζει από ρήμα «μασώ» γιατί αυτή ακριβώς είναι η χρήση του, ενώ η τσίχλα είναι 1)πουλί και 2) ότι απέμεινε στη γλώσσα μας από τους ναύτες του 6ου Στόλου που πιάναν στον Πειραιά και κατεβαίναν με τις chewing gums τις οποίες βάζαν στο στόμα και κάναν chew.Γενικότερα καλή μου Mes, μην υποτιμάς τη φθοροποιό δύναμη της συνήθειας την οποία εκμεταλλεύονται στο έπακρο οι εταιρείες με τις διαφημίσεις και η οποία μας κάνει να λέμε το παντοπωλείο της γειτονιάς αποκλειστικά «ΕΒΓΑ» (διαφήμιση), το σοκολατούχο γάλα αποκλειστικά «ΜΙLKO» (διαφήμιση) και τον ζεστό στιγμιαίο καφέ αποκλειστικά «ΝΕΣ».

Χαχα, ένας φίλος πρόσφατα μετανάστης στην Ελλάδα πήγε σε κατάστημα Δέλτα και ρώτησε «Με συγχωρείτε, εδώ είναι η Έβγα της γειτονιάς;», παρασυρμένος από την ταύτιση στην οποία αναφ΄ρεσαι.

Δεν υποτιμάω τίποτα και δεν υποστηρίζω τίποτα, δεν διανοούμαι να διατυπώσω έκφραση του στυλ εμείς εδώ μιλάμε τα σωστά ελληνικά και αυτοί εκεί πέρα τα λένε λάθος την ώρα που όοοολα αυτά είναι τα σωστά ελληνικά. Θεωρώ αυτές τις αντιπαραθέσεις εντελώς μαλακία και απορώ πώς είναι δυνατόν σκεπτόμενα άτομα να αναλίσκονται στην προσπάθεια να βρουν την ορθή γλώσσα. Εκτός αν απλά γουστάρουν την κοντρίτσα χωρίς νόημα όπως πχ στο ποδόσφαιρο - τότε μέσα σε όλα. Στην προκειμένη περίπτωση εκτιμώ ότι όλη η κουβέντα γίνεται φορ τεχ λουλζ, εξου και συμμετέχω.

Γουστάρω το λλλ το Σαλλλονικιώτικο γιατί είναι χαρακτηριστικό ενός μέρους του ελληνικού πληθυσμού που εκτιμώ ιδιαίτερα γιατί κττμγ έχουν κουλτούρα ειλικρίνιας και ντομπροσύνης, αλλά γουστάρω και το λji και το νji της Ηλείας πχ γιατί είναι χαρακτηριστικό ενός μέρους του ελληνικού πληθυσμού που εκτιμώ ιδιαίτερα για τη εξυπνάδα των ελιγμών τους. Αν τώρα αρχίσουν οι μεν να λένε τους δε λαμόγια και οι δε τους μεν στόκους, τι να πει κανείς.

Και ναι, λεμονίτα είναι το όνομα του προϊόντος γιατί έτσι λέει απέξω το κουτί. Και το κουτί με την φέτα λέει απέξω «φέτα» και είναι ονομασία προελεύσεως αυτό, συνεπώς η δανέζικη λέγεται «λευκό τυρί». Συνεπώς όταν ζητάω φέτα θέλω αυτό που απέξω λέει «φέτα». Κι όταν ζητάω έναν «νες ζεστό» εννοώ πραγματικά ότι θέλω έναν Nescafe γιατί οι υπόλοιποι αμερικάνικοι με αηδιάζουν. Τί με νοιάζει από που βγήκαν οι ονομασίες (ενδιαφέρον, δεν λέω, αλλά όχι να λέμε ότι το ένα είναι σωστό και το άλλο λάθος).

Ναι ρε παιδιά, αφου είτε πούμε λεμονάδα, είτε λεμονίτα, καταλαβαίνουμε όλοι για τι μιλάμε. Η επικοινωνία επετέυχθη. Απο κει και πέρα ας απολαύσουμε το προιόν. Αυτό πάντως δεν ενοχλείται είτε το πεις έτσι, είτε το πεις αλλιώς.

Ο Στάτλερ συμφωνεί με τον προλαλήσαντα. Σημασία έχει να επιτευχθεί η επικοινωνία.

!

Κοιτάχτε, κατά μία έννοια όλοι μιλάνε σωστά. Όταν το σύνολο των ομιλητών μιας γλώσσας ή μιας εκδοχής (π.χ. τοπικής) της γλώσσας χρησιμοποιούν μία έκφραση και συνεννοούνται με αυτήν, τότε με τι θα συγκρίνεις για να πεις ότι είναι λάθος;
Εκτός από την περίπτωση που τη χρησιμοποιούν και ΔΕΝ συνεννοούνται. Με βάση τα αθηναϊκά στάνταρ, το τυρί είναι μία γενική έννοια. Υποδιαιρείται στις επιμέρους γενικές έννοιες «άσπρα τυριά» και «κίτρινα τυριά», και αυτές με τη σειρά τους υποδιαιρούνται στις ειδικές έννοιες φέτα, γραβιέρα, κασέρι, κεφαλοτύρι, μανούρι, μπάτζος, μυζήθρα, παρμεζάνα, έμενταλ, στίλτον, και δε συμμαζεύεται. Αν οι Βόρειοι ονομάζουν τα κίτρινα τυριά συλλήβδην κασέρια, αυτό δεν είναι πρόβλημα. (Εκτός όταν έρθει η ώρα να μιλήσουν για το κασέρι - είδος). Αλλά δεν έχω καταλάβει πώς ονομάζουν τα τυριά, τη γενική κατηγορία στην οποία περιλαμβάνεται και η φέτα και όλα τα υπόλοιπα.

Γουστάρω το λλλ το Σαλλλονικιώτικο γιατί είναι χαρακτηριστικό ενός μέρους του ελληνικού πληθυσμού που εκτιμώ ιδιαίτερα γιατί κττμγ έχουν κουλτούρα ειλικρίνιας και ντομπροσύνης[/quote]Άιντε μπράβο πές τα, που μας τονε βρίζουνε συνέχεια το νομάρχη μας και μας τον λένε καραγκιόζη...
[quote=Άλλος]Αλλά δεν έχω καταλάβει πώς ονομάζουν τα τυριά, τη γενική κατηγορία στην οποία περιλαμβάνεται και η φέτα και όλα τα υπόλοιπα. Μές Τυριά τα λέμε πάλι. Απλά, επειδή φέτα καταναλώνουμε κατακόρον, είθισται αντί για «μισό κιλό τυρί φέτα παρακαλώ» να λέμε «μισό κιλό φέτα παρακαλώ».

Το 'δαν κι αυτό τα υπέροχα μελιά μου μάτια - εγώ κι ο Βίκαρ με την ίδια άποψη και μου είπε και μπράβο...

«Υπέροχα» και «μελιά» κολλητά στην ίδια πρόταση;... (Όχι που θα σ' άφηνα να χαλαρώσεις... :-Ρ)

[ρε σάν να μ' έχουν πάρει στ' αλήθεια απο φόβο εδωμέσα μερικοί-μερικές... βρήκε 'ποχή κι' ο μαλάκας ο ίματζ μέικερ μου να φύγει διακοπές...

Βίκαρ δεν έχεις δει τίποτα ακόμα. Υπέροχα, μελιά, τσαχπινομπιρμπιλιάρικα κλπ και γελάνε κιόλας (όπως και οι πατούσες μου άλλωστε). Σο, δεν μου το κόβεις το γέλιο μακάρι να κάνεις τρεις τούμπες και να προσγειωθείς στον αντίχειρα :-P

Πάλι καλά που δεν είπες και «κωλόχερο»... Δέν θ' άντεχα πάλι μπηχτές απο πάτσις και χάνκ...

Κωλόχερο.

...

:-P