Το σβήσιμο είναι το μαγαζί που δέχεται τις ορδές των κουρασμένων πάρτυ άνιμαλς αλλά και των υπόλοιπων εξοδούχων μόλις τελειώσει η «κυρίως» διασκέδαση. Πέρα από το κλισέ, μπανάλ, συνηθισμένο, σουπάτο πατσατζίδικο του κυρ-Τάδε ή το σουβλατζίδικο-σαντουιτσάδικο του κυρ-Δείνα υπάρχουν κι άλλα μέρη για να δοκιμάσετε να ανοίξετε τους ορίζοντές σας.
Το άφτερ που παίζει συνήθως μέταλ αλλά όταν θα πάτε εσείς θα έχει αφιέρωμα disco, η πολλά υποσχόμενη μπουζουκλερί δ' και βγάλε διαλογής με καλλιτέχνες που ή τώρα αρχίζουν να πατάνε στο πεντάγραμμο ή είναι τελειωμένοι, το μπουγατσατζίδικο με τον τύπο με το λιγδωμένο μαλλί, η ολ-τάιμ κλάσικ καντίνα με την γεννήτρια να αγκομαχάει για να ακουστεί λίγο παραπάνω από το τρανζίστορ που παίζει το τελευταίο καψουροχίτ. Δεν χρειάζεται να ειπωθεί πως το σβήσιμο είναι απαραίτητα το τελευταίο μαγαζί που επισκέπτεστε πριν το ονομάσετε μια μέρα. Αν δεν είναι το τέλος δεν είναι σβήσιμο, αν δεν είναι σβήσιμο δεν είναι το τέλος. Με αυτήν ακριβώς τη σειρά.
Το σβήσιμο ακούγεται έτσι όπως γράφεται (έεεελα) αλλά μπορεί να πάρει και ρηματική μορφή και κάποιος να πει ότι σβήσαμε κάπου ή ότι για σβήσιμο πήγαμε κάπου άλλου ή και στο ίδιο κάπου.
- Τι μαύροι κύκλοι είναι αυτοί ρε, πού ήσουν χτες;
- Άσε, ξεκίνησα από κλαμπάκι, μετά σε ένα ναμαγαπάδικο και για σβήσιμο Διπλοπενιές λάιβ.
- Καλά ήταν;
- Κόλαση! Σπάσαμε πιάτα, είδαμε λαμέ, χορτάσαμε και κρέας, όλες ήταν με τα μπούτια και τα βυζιά απ' έξω. Άσε, όλη νύχτα τραγουδούσα:
«Όταν φύγω θα σου λείψω, θα σου λείψω
θα σου λείψωλείψωλείψωλείψωλείψω!»
11 σχόλια
Hank
iron
χμμμ... διαγωγή, μετρία...
xalikoutis
στην παρέα μου ως εφήβου/νεαρού ενήλικα το καλύτερο σβήσιμο μετά από Σαββατόβραδο σκούπισμα ήταν η εκκλησία, η λειτουργία της Κυριακής.... Απαλή soothing μουσική, πολυτελής oriental διακόσμηση, στασίδια ή καρέκλες για άραγμα, απαλός φωτισμός, ωραία αρωματικά στιξ, χαλαρός κόσμος και συγκεντρώνεις με το που μπαίνεις όλα τα βλέμματα...
patsis
Χαχαχαχαχαχα! Ε ρε Χαλικούτη τι λες ρεεε! Ώρες-ώρες δεν παίζεσαι! Μου θύμισες και μια ατάκα συν-κατηχούμενού μου, παλιά στο Τέξας. Παπάς: Θανάση στη λειτουργία αύριο θα πας; Θανάσης: Ναι πάτερ, κατευθείαν... (=από έξω)
Galadriel
Πλάκα πλάκα η λειτουργία είναι το απίστευτο ζεν λέμετε. Ακριβώς όπως τα περιγράφει ο χαλικού, ειδικά αν πέσεις και σε μνημόσυνο. Χαλάρωση, γαλήνη.
Εγώ το χω πει, ο κόσμος έχει χάσει τον προσανατολισμό του, πάει και δίνει λεφτά σαν τον μαλάκα για όσα του προσφέρονται τσάμπα, εκατοντάδες ευρώ σε σπα, ενώ στην λειτουργία γλαρώνεις χαλαρά, χιλιάδες ευρώ σε ψυχολόγους ενώ πήγαινες τα λεγες στον εξομολόγο τσάμπα και ξελάφρωνες, σου δινε και άφεση (ενώ ο ψυχολόγος σκατά, τίποτα άφεση).
Hank
Συνηθίζω ως σβήσιμο πρωτοχρονιάτικου γλεντιού σε δύο-τρία διαφορετικά μέρη την Λειτουργία του Μ.Βασιλείου.
iron
ωραία, γιατί νόμιζα ότι μόνο εγώ έχω πάθει παράκρουση σήμερα.
poniroskylo
Μεγάλο λήμμα.
Αυτό, όμως, τα είπε όλα.
knasos
Πονηρέ με συγκινείς που μπήκες στον κόπο και έκανες σερτς! Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!
jesus
μου είχε ξεφύγει το έπος!
ένας φίλος μου συνηθίζει την ατάκα «ήπια μια μπύρα για σβήσιμο», κ μου κάνει κάπως γαστρονομική ορολογία.
Khan
Είναι τόσο καλός ο ορισμός που από τις 13/06/09 κάθε φορά που είναι να βγω ρωτάω πρώτα πού θα πάμε για σβήσιμο, πρήζοντας τους άλλους με την σλανγκοπαθή εμμονή.