Αφήνω τις περιστροφές και μπαίνω στο κυρίως θέμα, στο διαταύτα, στο συμπέρασμα, αφήνω τους υπαινιγμούς και λέω τα πράγματα με τ' όνομά τους.

Λέγεται συνήθως στην προστακτική, απευθυνόμενο σε συνομιλητή που διστάζει να μιλήσει απερίφραστα ή συχνά σε ομιλητή τέτοιου ή τέτοιου τύπου.

Συνώνυμο: μπαίνω στο ψητό.

Η φράση είναι φυσικά παρμένη από την στρατιωτική ορολογία, και συγκεκριμένα από την τυπική ανταλλαγή σε έφοδο: «Αλτ! Τις ει;» «Ο Φούφουτος», «Σύνθημα!» «Τρία κόμμα δεκατέσσερα», «Προχώρει στο παρασύνθημα!», «Μπάμιες φλαμπέ» (λέμε τώρα).

  1. — Νηστεύω θα πει στερούμαι. Μέχρι εδώ καλά. Αλλά τι στερούμαι; Στερούμαι ό,τι αγαπάω. [...] Σύμφωνοι.
    — Απολύτως. Προχώρει στο παρασύνθημα –που λέγαμε στον στρατό μισό αιώνα πριν.
    — Το λοιπόν, επειδή μου αρέσει το Σοφάκι και με βγάζει εκτός εαυτού μπορεί να πηγαίνω με τη Λίτσα που όσο και να πεις είναι μεν καλή αλλά δεύτερης διαλογής. (από το διαδίκτυο)

  2. Αλλά εκεί που ξεσηκώνονται ακόμα και οι ντόπιοι είναι όταν προκαλούν οι περιπτώσεις διακριτικής μεταχείρισης «βυσμάτων»: «Υπάρχουν κάποιοι που χωρίς απολύτως καμία δικαιολογία δεν κάνουν καμία υπηρεσία», καταγγέλλουν και προχωρούν στο παρασύνθημα: «Τους ξέρουμε...». (από το διαδίκτυο)

  3. — Περιμένω το μέιλ με τους κωδικούς για να δω [...] αν άξιζε τον κόπο... Ελπίζω να μην απογοητευτώ!
    — Αν αξιζε τον κόπο ποιο; Για προχώρει στο παρασύνθημα γιατί δεν σε πιάνω... (από φόρουμ)

Δες και επανέλαβε το αληθές.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
iron

άγγιξες το οιδιπόδειό μου βικ, αγαπημένη έκφραση του πατρός. Πώς και δεν το σκέφτηκα ποτέ!

#2
vikar

Αγαπημένη έκφραση και του δικού μου πατρός ιρονίκ... Μπορείς να την πείς και μπαμπαδίστικη ατάκα.

Εδώ και καιρό πάντως έχω βάλει σκοπό να ξεσηκώσω όσο μπορώ την πατροπαράδοτη, όνομα και πράμα, αργκό. Δύσκολο εγχείρημα, μιά και όσο παλιότερος ή όσο πιό αδιάφορος για τα γλωσσικά ο πατέρας, τόσο δυσκολότερο να ανιχνεύεις τα ετυμολογικά... Τί 'α κάνεις...

#3
patsis

Ε ρε vikar, μπορεί να έχω το σύνδρομο του πρώην φαντάρου, αλλά η τελευταία παράγραφος του ορισμού σου... Χαχαχαχαχα! 3,14! Χαχαχαχαχα! Αααααχχχχχχ... Ωραίος ρε φίλε...

#4
HODJAS

Κλασσικό.