Η έκφραση αυτή χρησιμοποιείται όταν επιθυμούμε να τονίσουμε το ανέφικτο, απράγματο, άτρεπτο μιας κατάστασης. Όταν θέλουμε να επισημάνουμε τη διαφορά μεταξύ Επιθυμίας και Εκπλήρωσης, Φαντασιακού και Πραγματικού, Θέσης και Αντίθεσης, Διαλεκτικής και Δογματικής, Λογικής και Τυχαιότητος, Πόθου και Ίμερου.
Διότι για να συγκεκριμενοποιηθεί το μυθικό περιεχόμενο της σκηνής αυτής στη σφαίρα της Ύπαρξης, πρέπει πρώτα να διακτινιστεί ακέραιο στη χοάνη της Παρεκτροπής.
α) κι οι δυο από πάνω μ' έναν / μια άλλο /-η από κάτω;
β) κι οι δυο από πάνω κι όλοι οι άλλοι από κάτω;
γ) κι οι δυο από πάνω κι ό,τι άλλο από κάτω;
δ) η περίπτωση το Πέρι να την έχει τόσο μακριά που να τη φοράει στο Λίλιαν από το χωλ.
- Ρε συ Μήτσο, ο Μπάμπης πέρασε όλα τα μαθήματα πρώτη περίοδο!
- Σσσώπα ρε, κι οι δυο από πάνω, ας το δω κι ας πεθάνω!
3 σχόλια
Hank
Κι εσύ του μεταστρουκτουραλισμού σύντροφε;
Τυχερός είσαι, όπως έδειξαν ο Μαυρόγιαννος και η Αυτού Βελτσότης, μπορείς να ρίξεις και γκόμενες έτσι!
johnblack
Μπα, με τίποτα, της πιο παραδοσιακής σχολής τον κόβω, πιο κουλτουριάρη (με την καλή έννοια βεβαίως βεβαίως!)
gaidouragathos
Μην το λες, Grande Maistor, μην το λες. Quia ego nominor chamaileo.Το κείμενο ειναι μεταμφιεσμένο κ αποσπασματικό.Εντελώς απ το κεφάλι μου γιατι έφαγα πόρτα τέταρτη φορά.(το πρώτο ηταν καλυτερότερο)Αλλωστε στηριχτηκα στους ώμους σλανγκιστών. Κ η βιβλιογραφία μου ειναι απ το καιρό του Νώε, εχει μουσειακή αξία.Αλήθεια, commarade, εσύ πού έμαθες γράμματα; Το απολυτήριο του δημοτικού το πήρες στους ειδούς του Νοεμβρίου; Συγγνώμην που μιλώ με γρίφους, γέροντα, αλλα ειμαι ευάλωτoς εσαεί...Πάντως μου αλλάξατε τη ζώη το σωστό δευτερόλεπτο. Οπότε ταπεινά προσκηνώ.