-Μούνα που είναι σαχλαμούνα και σαχλοκούδουνο ή τσακλοκούδουνο, ανήκουσα στην ευρύτερη συνομοταξία της χαζομούνας. Μπορεί να λεχθεί και ως τσακλαμούνα, αλλά το ουδέτερο είναι πιο σύνηθες.
Ετυμολογία του «σαχλός»: Βλ. την ενδιαφέρουσα άποψη του Ιωάννου στο σαχλά. Κατά Μπάμπη: Αβέβαιου ετύμου. Ίσως < σαχνός = τρυφερός, αδύναμος, πρβλ. ψαχνό.
Ή < ποντιακό σαφλός < αρχαίο σαθλός = άλλος τύπος του σαθρός.
Ασίστ: allivegp.
Ετσι περνας καλα σε ενα νησι, [σ.ς.: στην Αντίπαρο] τι να το κανω το νησι που μου θυμιζει τη ζωη που κανω και στην Αθηνα(τη σαπια), με τους μπρουκληδες - τους κάγκουρες - τα τσακλομουνα - τους βρωμοαγγλους κτλπ.
Αντιπαρος ρε!
5 σχόλια
poniroskylo
Μπορώ να ρωτήσω ...
Vrastaman
Quo vadis, tu nero-matrix;
vikar
Τις απορίες του πονηρού τις συμμερίζομαι κι' εγώ, ειδικά την τρίτη.
Πάραπέρα, για το τσακλο-, να μπάσω στο παιχνίδι τη λέξη τσάκνος (ή και τσακνός), επίθετο που σημαίνει «λεπτός, αδύνατος, μικροκαμωμένος, αδύναμος» (τό 'χει πιάσει το θηρίο ο ανχελίτο εκεί).
gaidouragathos
χαχαχαα...πού πας ρε Καραμήτρο; τώρα τόδα...
Vrastaman
:-)