-Μούνα που είναι σαχλαμούνα και σαχλοκούδουνο ή τσακλοκούδουνο, ανήκουσα στην ευρύτερη συνομοταξία της χαζομούνας. Μπορεί να λεχθεί και ως τσακλαμούνα, αλλά το ουδέτερο είναι πιο σύνηθες.

Ετυμολογία του «σαχλός»: Βλ. την ενδιαφέρουσα άποψη του Ιωάννου στο σαχλά. Κατά Μπάμπη: Αβέβαιου ετύμου. Ίσως < σαχνός = τρυφερός, αδύναμος, πρβλ. ψαχνό.
Ή < ποντιακό σαφλός < αρχαίο σαθλός = άλλος τύπος του σαθρός.

Ασίστ: allivegp.

Ατονιστης μπλόγκερ εδώ:

Ετσι περνας καλα σε ενα νησι, [σ.ς.: στην Αντίπαρο] τι να το κανω το νησι που μου θυμιζει τη ζωη που κανω και στην Αθηνα(τη σαπια), με τους μπρουκληδες - τους κάγκουρες - τα τσακλομουνα - τους βρωμοαγγλους κτλπ.
Αντιπαρος ρε!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
poniroskylo

Μπορώ να ρωτήσω ...

  1. Ποιά είναι η ετυμολογία που προτείνει ο Ιωάννης; Στο λινκ στα σαχλά δεν βρίσκω κάτι σχετικό.
  2. Ποιός είναι ο Ιωάννης;
  3. Ποιοί είμαστε; Πού πάμε;
#2
Vrastaman

Quo vadis, tu nero-matrix;

#3
vikar

Τις απορίες του πονηρού τις συμμερίζομαι κι' εγώ, ειδικά την τρίτη.

Πάραπέρα, για το τσακλο-, να μπάσω στο παιχνίδι τη λέξη τσάκνος (ή και τσακνός), επίθετο που σημαίνει «λεπτός, αδύνατος, μικροκαμωμένος, αδύναμος» (τό 'χει πιάσει το θηρίο ο ανχελίτο εκεί).

#4
gaidouragathos

χαχαχαα...πού πας ρε Καραμήτρο; τώρα τόδα...

#5
Vrastaman

:-)