Τα χοροπηδητά και τα τραβήγματα, και κατεπέκταση οι σκουντιές, κλοτσιές, αγκωνιές, κεφαλιές, γονατιές και τα λοιπά επιθετικά εφαψιακά που λαβαίνουν χώρα κατά τη διεξαγωγή πανκ, ή άντε ροκ συναυλίας ανάμεσα στο κοινό, καθώς αυτό εκτονώνεται. Ο χορός των πάνκηδων.
Σύμφωνα με τη Γουικιπίντια, η λέξη προέρχεται από τα πόγκο στικ –στα ελληνικά, όπως μας πληροφορεί το άνσουερς κομ, ελατηριατά ξυλοπόδαρα, αν κι' εγώ θα έλεγα απλά χοροπηδηχτήρια–, εκείνα τα παλούκια δηλαδή, μετά συγχωρήσεως, που έχουν ένα μηχανισμό με σούστες και μπορείς να χοροπηδάς επάνω τους σα' χαζός ή σα' παιδάκι. Ή σαν πάνκης των εβδομήντα. Η λέξη πόγκο (pogo) αυτή καθαυτή, καθιερώθηκε ίσως από σήμα κατατεθέν παλιού αντίστοιχου παρασκευαστή (σύμφωνα με την Γουικιπίντια αλλά και το Μέριαμ-Γουέμπστερ).
Συνώνυμα: χτύπημα
Φιλοσοφικομουσικολογικό μπόνους
Υπάρχει μία μπαμπαδίστικη αντίληψη κατά την οποία «δεν υπάρχει είδος μουσικής που να μην χορεύεται». Στην προκείμενη περίπτωση βέβαια, ένας μπαμπάς θα δυσκολευτεί τόσο να δεχτεί ότι το πόγκο είναι χορός, που προκειμένου να διασφαλίσει το έγκυρο της ατάκας θα προτιμήσει να αποκηρύξει κοτζάμ πανκ σκηνή ως μη μουσική –καλά, υπάρχουν ίσως και άλλοι λόγοι να θέλει να το κάνει αυτό, δεν τους αναλύω...
Τελοσπάντων, ενδιαφέρον είναι ότι, καθώς στο πανκ ο χρόνος μετριέται με τη μεγαλύτερη δυνατή απλότητα, θα 'λεγα αφέλεια –τόση απλότητα δεν βρίσκεις εύκολα, πάρε μινιμαλιστές ξέρω 'γώ, παλιούς μπλουζίστες των είκοσι, ή ακόμη τα ρεμπέτικα (βλέπε αμπντάλικο ζεϊμπέκικο πιχί) και τα δημοτικά τα δικά μας, πόσο μάλλον παλιούς κλασικούς, μοντέρνους συνθέτες αλλά και τζαζίστες–, γι' αυτόν το λόγο λοιπόν το πανκ μπορεί να θεωρείται μια από τις πιο χορέψιμες μουσικές της ιστορίας, που μπορεί να συγκριθεί απ' όσο σκαμπάζω αυτήν τη στιγμή, μόνο με τα σημερινά μπίτια και νταπαντούπα που στοιχειώνουν τα μπιτσόμπαρα όσο εσύ νομίζεις ότι απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα στην παραλία.
Ότι όμως ο χορός που αντιστοιχεί σε μια θεωρητικά τόσο χορέψιμη μουσική, στην πράξη είναι μάλλον ό,τι να 'ναι, χωρίς φανερή αντιστοίχιση προς το ρυθμό και χωρίς ο χορευτής να δείχνει πως έχει σαφή αντίληψη του χώρου και των συγχορευτών του, αυτό είναι κάτι που μας βάζει σε σκέψεις. Έχοντας υπόψη ότι ο ρυθμός μετράει τον χρόνο, και με πλήρη επίγνωση ότι παραλείπονται εδώ ένα σωρό άλλες παράμετροι (μουσικές και κοινωνικές), προκύπτει η εξής υπόθεση: σε λιτό χρόνο, ο χορός τείνει να καλύψει τον χώρο.
(πλήρης ανάλυση στο Τρακτάτους Μουζικοπαπαρολόγκικους του υποφαινομένου, εκδόσεις Παπαζήση και βάλε)
Πάντα το λέγαμε πως μας την έσπαγε να παίζουμε για να χορεύουν πόγκο μερικοί ανεγκέφαλοι που αν τους ρώταγες τι έλεγαν οι στίχοι μας δεν ήξεραν να σου απαντήσουν. (από συνέντευξη των Γενιά του Χάους, εδώ)
Τα δύο τελευταία συγκροτήματα ήταν κατά σειρά Βαλπουργία Νύχτα και Χάσμα, που το πόγκο έπαιρνε και έδινε. Ουσιαστικά μέχρι την τελευταία στιγμή της συναυλίας ο κόσμος χόρευε όλη την ώρα. Βάλτε επιπρόσθετα και τον ξύλο των πάνκηδων στα πόγκο. (από το ντού ιτ γιορσέλφ μιούζικ)
Ξεχώρισε η διασκευή του White Power των Skrewdriver, όπου ένα απίστευτο πόγκο έλαβε χώρα, παρόλο το αδιαχώρητο. (από ιστολόι)
31 σχόλια
jesus
για τις αναφορές στο απλόν του ρυθμού βλ κ το οικείον τουπά-τουπά.
xalikoutis
βλ. και σχιζοφρένεια, πάτα κιούτα ντάνσινγκ
vikar
Καλά, ούτε ένα απ' τα τρία δεν είχα υπόψη μιλάμε... Θένξ.
johnblack
Πόγκο εν Ελλάδι σημαίνει πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα κττμγ, συναυλία των Clash στο Παναθηναϊκό Στάδιο, Ιούλιος 85. Είχε πάει κανείς;
vikar
Δέν βλέπω ν' απαντάνε. Μάλλον δέν θα πάτησε κανείς. (Εγώ το 'γδονταπέντε πάντως άκουγα 'κόμα δίσκους με χρυσές επιτυχίες απ' τη συλλογή της μεγαλαδερφής μου...)
BuBis
Εγώ φυσικά ήμουν εκεί, και από τους έξω... Μιά μέρα θα σας διηγηθώ και για τους Clash on the boat, ένα μεγάλο scam στην Σαλλλονίκη, τον ίδιο καιρό... Ά, και το pogo μου έχει στοιχίσει ράματα στο κεφάλι, 2-3 πλευρά σπασμένα, ένα δόντι και μια νεφραμιά τσαλακωμένη... σε διαφορετικές φάσεις φυσικά...
BuBis
Kι αν αυτό φυσικά είναι slang, να μου τρυπήσεις την μύτη... (απορώ πως κανείς δεν το έχει ανεβάσει ακόμη... ξέρετε στα ογδόντας τι σήμαινε να τρυπάς μύτη;)
BuBis
...το οποίο φυσικά μου θύμισε και το ρήμα σαπακιάζω που σημαίνει κάτι σε σαπίζω στο ξύλο και φυσικά συνάδει με το pogo... Να ανεβεί και αυτό πλιζ...
vikar
Το σαπακιάζω να το ανεβάσεις εσύ, αφού πρώτα σου τρυπήσω τη μύτη. Γιατι άν αυτό δέν είναι σλάνγκ, τότε κι' εγώ έχω πάει στους Κλάς το 'γδονταπέντε...
Ή μήπως εννοείς αν είναι αργκό; :-Ρ
Δυσευτυχώς, παράσημα απο χτύπημα σε συναυλίες δέν έχω να επιδείξω. πέρα 'π' τις αναπόφευκτες μελανιές κατακαιρούς πέρασα τη φάση μου αλώβητος. Όχι οτι κράτησε και πολλά χρόνια βέβαια. Άσε πού 'μασταν και φλωράκια στην παρέα, ούτε μπίρα καλα καλά δεν πίναμε ακόμα, για να μπείς στον πανικό έπρεπε να βαράει η μπάντα άσκημα. Ε και συνήθως...
BuBis
μπα, μάλλον επαγγελματική jargon μου κάνει... άντε μην αρχίσουμε τις σλανγκαρχιδιές, όπως και τότες...
BuBis
Αγαπητέ vicar πριν πάω για ύπνο θα ήθελα να σου πω ότι, τουλάχιστο για μένα ένα καλό παράδειγμα slang χρήσης του λήμματος, θα ήταν άν λέγαμε, πχ, ότι: «οι επιθυμίες μου χορεύουν pogo στο μυαλό μου», ή «καλά μιλάμε, χθές στο πανηγύρι, γίνανε όλοι ντίρλα με την Βώδη και τον Θήβας Ρήγκαλ, που χορεύαν το τσιφτετέλι pogo» ή «οι φλόγες χορεύουν pogo σήμερα στην Aττική».
A, και επειδή έβαλες screwdriver σαν παράδειγμα, δες το τελευταίο μήδι, για να μην ξεχνίομαστε...
vikar
Με την ευκαιρία, επειδή ειλικρινά και στα ίσια νομίζω οτι έχει παραγίνει το κακό, να ξαναπώ οτι τουλάχιστον ότι σνομπάρει ή απλά αγνοεί ο λεξικογράφος τύπου Τριανταφυλλίδης ή Μπαμπινιώτης, έχει για μένα την θέση του εδωπέρα.
Για μία φιλολογική συζήτηση, «φιλολογική» καί με τις δύο έννοιες, πάνω σε διάφορους ορισμούς της αργκό, μπορούμε άμα θέλουμε να βρεθούμε κάπου (στο λήμμα σλανγκ πιχί) και να τα πούμε, αλλα στο μεταξύ άς δεχτούμε σιγά σιγά αυτό το γεγονός, οτι δηλαδή στο σλάνγκ τζι άρ γράφουμε τουλάχιστον για πράγματα που ακούγονται, αλλα που δέν βρίσκονται σε τυπικά λεξικά. Τουλάχιστον. Και όχι μόνο, αλλα τουλάχιστον.
Δέν τα πήρα ή κάτι τέτοιο με Μπούμπις. Απλά κουράστηκα να βλέπω τα «σεσινεπασλάνγκ» κάθε λίγο και λιγάκι, τα οποία θεωρώ, όχι αβάσιμα, αλλα οπωσδήποτε παραπλανητικά. Ίσως ν' αρχίσω να γράφω την ίδια εδώ ένσταση κάθε φορά που εγείρεται το θέμα. Ίσως με το πρήξιμο να γίνει κάτι, πού ξέρεις;... :-Ρ
vikar
Γράφαμε μαζί. Καληνύχτα καταρχήν, ή καλημέρα, άν το διαβάσεις αύριο πρωί πρωί (γκχ-γκχ). Καταδεύτερον, τα παραδείγματα που αναφέρεις είναι απλά σχήματα λόγου. Οι μεταφορές και οι παρομοιώσεις δέν καθιστούν μιά λέξη αργκό. Κάπου τά 'χε πεί καλύτερα το πονηρόσκυλο, πού ήτανε να δείς... Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια. Πάω να την πέσω και του λόγου μου.
BuBis
Φίλε μου εφημέριε, άρα, και το χεντμπάνκιν' -αν δε το έχουν τα Ελληνικά λεξικά-, θα μπορούσε να χωρέσει σε αυτή την κατηγορία...
Για μένα ναί, μόνο αν συνοδεύεται από παράδειγμα του στυλ: «Στο μοναστήρι, ανήμερα του αγίου, οι μοναχοί αρέσκονται σε ένα παράδοξο χεντμπάνκιν' μετανοιών, με τις μαλούρες τους να χοροπηδάν στον αέρα...» Αλλά και πάλι θα το ξέγραφα ώς μεταφορά...
BuBis
καλά το γαμήσαμε, γράφοντας ταυτόχρονα! Άντε γεια!
vikar
Χέντμπάνγκιν, σωστός... Μας λείπει. Αλλ' αρκετά για σήμερα, άντε, τσούς...
johnblack
Φαίνεται πως ο μπούμπις - αν όντως είναι γύρω στα 40 και έχει ζήσει τα 80'ς και τη χρυσή εποχή της αναρχίας και του πανκ κλπ - δυσκολεύεται να δεχθεί ως σλανγκ κάποια πράγματα που ακούγονταν τότε καθημερινά, π.χ. μοϊκάνα, πόγκο.
Κι αυτό διότι υπερέχει το βιωματικό στοιχείο στη σχέση του με αυτά. Σε μια διαλεκτική μνήμης-λήθης, δεν έχει κατορθώσει ακόμα - λέμε τώρα - να πραγματοποιήσει αυτό που στην Πολιτισμική Ιστορία αποκαλούμε αποξένωση και επανοικείωση, δλδ πιο απλά να πάρεις αποστάσεις από κάτι, να το «ενταφιάσεις» και κατόπιν να το επαναφέρεις αναστοχαστικά εν ζωή ως κάτι «άλλο», ποιοτικά διάφορο...
Προσλαμβάνει τα πράγματα αυτά σε ένα διαρκές παρόν, αδυνατεί να τα ιστορικοποιήσει... Να τα δει με τα λεγόμενα «γυάλινα μάτια» της απόστασης...
Το Τραύμα (trauma), άλλη μια κοινωνιοϊστορική κατηγορία, είναι αυτό που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια, δεν μπορεί να εκλογικευτεί. Τυπική περίπτωση τραύματος, τα βιώματα επιζώντων από ναζιστικά στρατόπεδα. Πώς να κατακτήσει ένας τέτοιος επιζών, τον έστω ελάχιστο βαθμό αμεροληψίας ώστε να μιλήσει γι' αυτά που έζησε εκεί;
Αυτά κττμγ ισχύουν mutatis mutandis και για κάποιους «αιώνιους έφηβους» της δεκαετίας του 80. Πόσο μάλλον αν έχουν κονομήσει και «παράσημα» από τις φάσεις εκείνες... Και δεν είναι συνεπώς εντελώς τυχαίο, που ο αγαπητός μου συσλανγκιστής απέφευγε, στη συζήτηση για τη μοϊκάνα, να μπει στην ουσία του πράγματος με επιχειρήματα κλπ. Τότε το είχα εκλάβει ως αδιαφορία και πρόκληση, τώρα το βλέπω κάπως διαφορετικά...
BuBis
φίλε μου μαυρόγιαννε, έχεις δίκιο, κάποια πράγματα με εξιτάρουν ακόμη από αυτή την περίοδο, που βασικά έχουν να κάνουν με ακριβώς αυτήν την απόσταση, η οποία, αντιθέτως με αυτά που εικάζεις με βοηθά, με το πέρας των χρόνων και την συσώρεση εμπειριών να έχω μιά πιό informed γνώμη... (για το trauma, θα σου πω στην συνάντα, όπως έχουμε υποσχεθεί...)
Πέρα όμως από τις γιαλομιές που τις εκτιμώ πολύ, ιδίως για την ευρυματικότητα τους (σαν στατιστικός / επιδημιολόγος σε βεβαιώ ότι θα μπορούσα να περιμένω αιωνίως να χτυπάς το πληκτρολόγιο σου για να φτάσεις στο ίδιο συμπέρασμα...) αλλά και για τον χρόνο και την φαιά ουσία που καταναλώνεις για να με αναλύσεις (και δεν βάζω άλλα links, αφού μπορείς να τα φανταστείς, ένα πράμα!), πιστεύω ότι το ζητούμενο στο παρόν λήμμα είναι αλλού.
Μία λέξη, όπως η παραπάνω, -που σημειωτέον υπάρχει σε αγγλικά λεξικά-, και ουδέποτε ήταν σλανγκ στην Ελλάδα τουλάχιστον όταν εγώ την χρησιμοποιούσα αλλά εισαγμένος όρος ενός συγκεκριμένου λαϊφστάλιν για να περιγράψει κάτι που δεν υπήρχε εντόπιος όρος, δεν νομίζω να είναι σλανγκ. Πιστεύω ότι απλά δεν ήταν τόσο γνωστή ή ευρέως χρησιμοποιημένη για να μπει σε κάποιο λεξικό όπως το τουιστ ή το σέικ (help, δεν έχω ελληνικό λεξικό!).
Το άλλο ερώτημα φυσικά είναι, το εάν μιά λέξη όπως το πόγκο, που ίσως ήταν κάποτε σλανγκ ή αδόκιμος όρος σε κάποια άλλη γλώσσα, παραμένει σλανγκ μετά την καθιέρωση της στα μέρη μας; Kαι το ροκ΄ν΄ρολ σαν όρος, ψιλοσλάνγκ ήταν όταν γεννήθηκε.
Tι σημαίνει τελικά αδόκιμος όρος; Σε τι site φέρνουμε τα λήμματα μας ΜαυροΓιάννη Ευαγγελάτε; Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ, lol;
iron
το 85 η συναυλία ήταν στο Καλλιμάρμαρο, είχαν έρθει Stranglers, Cure, Clash, Brian Ferry (νομίζω), της παναγιάς τα μάτια ήρθαν, μέχρι και ο Boy George που έφαγε γιαούρτια, και που να πάρει την έχασα επειδή εκείνο το διάστημα έπρεπε να συνοδεύσω στο αεροπλάνο την γιαγιά μου που θα πήγαινε ελβετία και ήταν αδύνατον να πείσω μια γυναίκα 80 ετών να αλλάξει το εισιτήριο. Είχα σκάσει, όλοι μου οι φίλοι είχαν πάει, μιλάγανε συνέχεια γι αυτό το χάπενινγκ και, επιτέλους, δέκα χρόνια αργότερα, γνώρισα μια κοπέλα που κι αυτή για παρόμοιους λόγους το είχε χάσει (έπρεπε να πάει την γιαγιά της στο εξοχικό τους!) και η σύμπτωση αυτή μας έκανε ... πολύ φίλες.
Vrastaman
Αχ, παλιοσειρά, και εγώ την έχασα, και δεν είχα καν δικαιολογία με γιαγιά!
iron
μέγας ο πόνος, αξεπέραστος...
Έχασα και μια άλλη: το 79 που είχε έρθει ο Γκάλαχερ στη Φιλαδέλφεια, είχα πάρει εισιτήριο με ένα συμμαθητή μου να πάμε, η μαμάν μου δεν με άφησε (ε, ήμουν μικρή τότε, μην τρομάξει ο κόσμος εδώ μέσα), και ήταν η συναυλία που είχε γίνει της πουτάνας -και μου τη βγήκε από πάνω η μάδερ...
BuBis
μήπως ήταν το '81;
BuBis
είχε ανεβεί και Σαλλονίκη τότε μετά ή πριν από την συναυλία στην Αθήνα, όπου άν θυμάμαι καλά, έγινε της πουτάνας.
johnblack
@ μπουμπις. Όπως θα θυμάσαι με αρέσει να αφικνέομαι εις γενικά συμπεράσματα, σε χρησιμοποίησα ως πρόχειρο παράδειγμα, στη θέση σου θα μπορούσε να είναι και οποιοσδήποτε άλλος έζησε ως εξεγερμένος και μάχιμος νέοπας αυτές τις εποχές. Σο, δεν χρειάζεται να κολακεύεσαι.
Αυτό που λες για τους εισαγμένους όρους που περιγράφουν κάτι για το οποίο δεν υπάρχει αντίστοιχος ελληνικός, με έχει απασχολήσει κι εμένα. Κτγμ τέτοιοι όροι δεν ανηκουν στο σκληρό πυρήνα της σλανγκ, όπως π.χ. τα σχετικά με ναρκωτικά, οργανωμένο έγκλημα κλπ, βλ. σχόλια μου σε μπλε περίοδο. Εντούτοις πρέπει να καταγράφονται, αφ' ης στιγμής μάλιστα που το τούβλο του Μπάμπη τα αγνοεί. Σκοπεύω πχ να ανεβάσω ως λήμμα το έντο (endo), αγαπημένο κόλπο μηχανόβιων (σούζα στη μπροστινή ρόδα).
YΓ o Rorry - Forever - Gallagher ήρθε το 81.
BuBis
αχαχαχαχαχ, καλό που θα λεγε και η Mes!
Άντε γράφετε λήμματα να φτάσουμε στην επόμενη συνάντα, γιατί θα γίνει το έλα να δεις!
Υ.Γ. Είχα πάει στην συναυλία του μακαρίτη αλλά τώρα δεν θυμάμαι πιά συναυλία είχε προηγηθεί...
Vrastaman
Προς το τέλος των 80s πήγα να δω την Siouxsie σε κάποιο κλαμπάκι. Όλες οι γκόμενες είχαν το σχετικό βάψιμο / χτένισμα. Η Siouxsie όμως τις «αποδόμησε», εμφανιζόμενη στην σκηνή με ταγιέρ, γόβες και μαλλί καρέ :-)
HODJAS
Μπράβο! Καραέλειπε!
iron
όχι ρε παιδιά, το 79 ήντουνα! μάλλον ήταν άλλη συναυλία και όχι αυτουνού τότε. Πάντως ο εν λόγω συμμαθητής μου δεν ήταν πια στο σχολείο το 81, άρα δεν μιλάω για τον γκάλαχερ... το έμεντάλ μου μέσα...
BuBis
To 80 είχε έρθει ο Ian Gillan στην Ριζούπολη απ'ότι ξέρω.
Μεταξύ Rolling Stones και Gillan πάντως παίζαν στην Ελλάδα μόνο ο Έμενταλ και ο Αιζενχάουερ...
vikar
Όχι ρε χαλικούτης!... Γαμώ τα βίντεα... (τώρα το είδα)
dryhammer
Pogo In Togo - United Balls (1980)
Chaos in Laos - drums in the slums
no more bango in Kongo but pogo in Togo.
Samba in Uganda
samba in Uganda -
pogo in Togo
pogo in Togo -
Coca-Cola in Angola
Coca-Cola in Angola.
Chaos in Laos - drums in the slums
aruba in Kuba
hey
only banana in Ghana.
Samba in Uganda
samba in Uganda -
pogo in Togo
pogo in Togo -
Coca-Cola in Angola
Coca-Cola in Angola.
And pogo
pogo in Togo
pogo in Togo
Coca-Cola in Angola
Coca-Cola in Angola and pogo -
pogo in Togo
pogo in Togo -
Coca-Cola in Angola
Coca-Cola in Angola
Coca-Cola in Angola.