Η συγκεκριμένη τριπλέτα ιδιοτήτων είναι ο καταπιεσμένος πόθος πολλών ετεροφυλόφυλων, μη πρεζάκηδων αριστερών και αναρχικών, οι οποίοι, στα νεανικά και παραγωγικά τους χρόνια, χτίζουν την κοινωνική τους υπόσταση και υπόληψη (και αναπαραγωγή, βεβαίως) πατώντας, -όπως γενικά η αριστερά / αναρχία στην Ελλάδα- σε δυο βάρκες: από τη μια στην προοδευτική αριστεροσύνη και από την άλλη στις παραδοσιακές αξίες και τα συστήματα «τιμής και ντροπής» που λένε και οι ανθρωπολόγοι.

Έτσι, ο μέσος άρρην αριστερός και αναρχικός ήταν και εν πολλοίς παραμένει μάτσο -αν και δηλώνει μη ομοφοβικός, δεν γουστάρει την ξεφτίλα της πρέζας και για ιδεολογικούς λόγους (που πολλές φορές είναι κεκαλυμμένη ατολμία, βεβαίως) και όλ΄αυτά συνδέονται και με το ότι (θέλει να) θεωρεί εαυτόν και να τον θεωρούν αδιασάλευτα μάχιμο στα μετερίζια των κοινωνικών αγώνων και βαθιά καταρτισμένο θεωρητικά. Άλλωστε η επίσημη αριστερή ηθική ήθελε τους κομμουνιστές πιο «ηθικούς» και αξιακά πατροπαράδοτους κι απ΄τους δεξιούς ακόμα σε πολλά, και «ιδιωτικά», θα τα λέγαμε σήμερα, θέματα.

Το σχετικό, καταστατικό υπαρκτικά, ηθικό άγχος του Έλληνα αριστερού, σε πολλές περιπτώσεις ατονεί με την πάροδο των χρόνων, ακόμα και αν ή ειδικά αν έχει επέλθει η κινηματική καταξίωση. «Αριστερό παρελθόν = δεξιό παρόν» λένε πολλοί και, αν και η συνέπεια στις στάσεις και τις ιδέες μέχρι το γήρας αξιολογείται θετικά, ο ηλικιωμένος αριστερός που συντηρητικοποιείται, απολαμβάνει και ενός σχετικού ακαταλόγιστου.

Το ακαταλόγιστο αυτό σε υπερβολική μορφή δοκιμάζεται από την τριπλή jouissance του λήμματος: μετά από μια ηλικία ή μετά από ένα βαθμό εγνωσμένης προσφοράς δεν έχει σημασία τι λες και τι κάνεις, τα ψωμιά σου τα 'χεις φάει, κι ό,τι απαγορευμένο κι αν δοκιμάσεις ή πεις, λογικά θα αντιμετωπιστεί με αμηχανία, αλλά και επιείκεια και γενικά ζμπούτσας.

Παρατηρήσατε ότι γίνεται η παραδοχή ότι η δεξιά έχει κι αυτή τη γοητεία και ηδονή της (πρβλ: ΔΑΠΑΡΑ, ΔΑΠΑΡΑ ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΤΣΕΓΚΕΒΑΡΑ).

[κλασικοί νεανικοί προβληματισμοί / διάλογοι αριστεροαναρχοπαίδων]

  1. - Τι λέει ρε αυτός ο Ντεμπόρ, τι γράφει ο άθρωπας, πώς την είχε δει έτσι;
    - Τι διαβάζεις;
    - Τον Πανηγυρικό...
    - Α ναι, του πότε είναι αυτό;
    - 1989 λέει...
    - Ε, καλά, κι εγώ μετά τα 60 δικέ μου πούστης, πρεζάκιας και δεξιός θα γίνω... (για την ακρίβεια όταν έγραψε τον Πανηγυρικό ήταν 58 - 59 και κατά δήλωση του ισόβια αλκοολικός)...

  2. - Τί' ν' αυτά που λέει ρε συ ο παππούς σου;
    - Τι ρε μαλάκα, έχει κάνει φυλακές, εξορία ο δικός σου, μην τον βλέπεις έτσι...
    - Ε, τώρα καρατζεφερίζει, φουλ όμως...
    - Ε, καλά, μ΄αυτά που τράβηξε, κι εγώ στην ηλικία του θα το γύρναγα ανοιχτά, πούστης, πρεζάκιας και δεξιός φίλε, να ρεφάρω...

Η ορίτζιναλ βερσιόν (από Khan, 21/12/13)(από Khan, 16/04/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Khan

Στος και ψαγμένος! Για μια τελείως διαφορετική (και πιο παρώ) σύνδεση δεξιάς και πουστρηλικίου βλ. το πάντως αριστερός δεν είναι!. Επίσης, φαντάζομαι ότι ο Υπερθετικός θα είναι πρεζάκι και ναζιάρης.

#2
knasos

... και όχι μόνο πριν την αμνησία σύχναζες σε γκέι μπαρ, όχι μόνο τραβούσες πρέζα αβέρτα κουβέρτα, όχι μόνο ψήφιζες άδωνji και πλεύρη αλλά και είχες διαρκείας για το Καραϊσκάκη!
- Έ όχι και γαύρος ρε πούστη!!

Κατά το γνωστό ανέκδοτο. Βάλτε οποιοδήποτε γήπεδο εμπνέει τις οπαδοφιλολογικές ανησυχίες και προβληματισμούς σας.

#3
xalikoutis

παρέλειψα βεβαίως να παραπέμψω σε κοσμήματα του site όπως τα πούστης και πρεζάκιας

#4
HODJAS

Λέει ο Πουλικάκος στη «Ρεβάνς»:
Όταν έφυγα απ' το χωριό, μου είπε ο πατέρας μου να μη γίνω πούστης, πρεζάκιας και κουμουνιστής κι εγώ έγινα και τα τρία...

#5
allivegp

Οι Ελληνίδες μητέρες για αιώνες μεγαλώνουν τα αγόρια τους με την αρχή «Να μη γίνεις φτωχός, πούστης και άσχημος».

#6
Adespotos

ανάλογο του «δε με νοιάζει, ας κάνει οτι θέλει ο γιός σου (στη σύζηγο) πούστης μη μου γίνει και κουμουνιστής» (εδώ πρεζάκιας δεν πειράζει)

#7
Khan

Μηθίνκς ότι η αρχική έκφραση είναι «πούστης, πρεζάκιας και αριστερός», βλ. και τη Ρεβάνς, που λέει κι ο Χότζουλας.

#8
Khan

#9
donmhtsos

Στο ναυτικό κάποιος έλεγε πως το χειρότερο είναι νά'σαι: "πούστης, κοντός, χοντρός, άσκημος και...ανθυπασπιστής!" Είχε κάποιο κόλλημα με τους ανθύπες, προφανώς.

#10
Khan

Από το 3ο λεπτό και μετά, σχετικό

#11
barbarosa

Τί να κάνουμε... Αριστερός τελικά αποδεικνύεται πως σημαίνει άριστος, δηλαδή αριστοκράτης, κι όχι προοδευτικός στην πράξη αλλά και πιο συντηρητικός κι από τη δεξιά και εθιμοτυπικός. Άραγε αυτήν την ετυμολογίες συγγένεια την έχουν πάρει χαμπάρι οι απανταχού αριστεροί;

#12
Khan

Πολύ ενδιαφέρουσα ετυμολογία! Είναι σε φάση ευφημισμού όπως και το ευώνυμος ένα πράμα;