Απαξιωτικό τσιτάτο της παραδοσιακής αριστεράς. Για maximum ισχύ, συμπληρώνεται με την χαριστική βολή «...που θυμίζει άλλες εποχές» (βλ παρ. 1).
Έχασε κομμάτι της πολιτικής του βαρύτητας μετά την κατάρρευση των δημοκρατικών χωρών στα τέλη των 80ς και σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως ως ξύλινη γλώσσα μουσειακών ανθρώπων από όλο το πολιτικό φάσμα (βλ παρ. 2), ή από αστειάτορες σε παντελώς απολιτικά πλαίσια (βλ παρ. 3).
1.
- Αυτές οι αντιδημοκρατικές επιλογές που είναι σε εξέλιξη φουσκώνουν τα πανιά του αυταρχισμού, ενόψει της κατάθεσης του «τρομονόμου». Αναβιώνουν άλλες εποχές, καταδικασμένες στη συνείδηση του λαού μας, με στόχο να χτυπηθεί η συλλογική δράση.
(Ρίζος)
2.
- ...ο Εκπρόσωπος Τύπου του Μακαριωτάτου, Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου, έκανε την εξής δήλωση στα Μ.Μ.Ε. : «ο Δημόσιος διασυρμός Εκκλησιαστικών και άλλων προσώπων με σκοπό την ηθική τους εξόντωση και την απαξίωση των Θεσμών συνιστά ολοκληρωτική τακτική και θυμίζει εποχές καταδικασμένες στη συνείδηση του λαού.
(Ιερά Σύνοδος)
3.
- Τι πάει να πει φραποαπαγόρευση και μαλακίες!;! Αυτά είναι καταδικασμένα στην συνείδηση του λαού!!!
(ιδιωτική συζήτηση σλάνγκων)
14 σχόλια
allivegp
...και μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω.
patsis
Για την δεύτερη φωτό βλ. και την πέτρα του σκανδάλου.
electron
Είναι καλό παράδειγμα ο Στάλιν, γιατί όντως είναι καταδικασμένος από αυτούς που έγραψαν την ιστορία. Αλλά η ιστορία έχει πολλές αναγνώσεις, και η σύγκριση με τον Χίτλερ που κάνουν πολλοί (καφενειακά και πολιτικά) αδικεί μάλλον τον Στάλιν. Σίγουρα δεν ήταν η λαμπρότερη μορφή του κόσμου, ο πιο φωτισμένος ηγέτης του κόσμου, αλλά σίγουρα δεν ήταν και Χίτλερ, όπως τον παρουσιάζουν.
Khan
Επίσης, κττμγ είναι μούφα ο αστικός μύθος καλός Λένιν κακός Στάλιν, αλλά είναι μεγάλη κουβέντα αυτό.
Khan
Θα άξιζε ίσως ένα λήμμα ομπρέλα με χαρακτηριστικές ξύλινες εκφράσεις.
Λ.χ. «σήμερα νίκησε η δημοκρατία», το λέει ο νικητής των εκλογών με όποιο τρόπο κι αν κερδηθούν οι εκλογές.
Κττμγ, αντιστρόφως, ακόμη και το «εμείς φταίμε που τους ψηφίζουμε» στερείται νοήματος, γιατί σε τέτοιο σύστημα με τόσο περιορισμένες επιλογές δεν έχει άλλη έξοδο διαφυγής ο ψηφοφόρος, οπότε κττμγ στην πραγματικότητα δεν φταίμε.
johnblack
Πάντως η κατηγορία με τα Συνθήματα επιμένω πως πρέπει να προστεθεί, έγινε φανερό και εδώ.
Vrastaman
@ Χαν / JohnWadd: Λαμπρή ιδέα! Μη ξεχνάμε και την ξύλινη γλώσσα των δημοσιοκάφρων, όπως π.χ., η η πύρινη λαίλαπα και φέτος τύλιξε στις φλόγες τον τελευταίο πνεύμονα...
@ Πατσης / Χαλικου: Σπεκ στα γεροντογριφήματά σας
@ Ελέκτρον - ευτυχώς πια πολλοί γράφουν ιστορία με εξαίρεση ελάστιχες χώρες.
iron
μέσα. Θα το εισηγηθούμε τώρα που γυρίζει (=τώρα που θα προστεθούν επί πλέον κατηγορίες)
Khan
Σπεκ στο χαλικούτειο μήδι που απομυθοποιεί την έκφραση.
Vrastaman
[I]Y' know I'm here
Everybody knows I'm here
And I'm the xali-koutis man
Everybody knows I'm here[/I]
johnblack
Να συμπληρώσουμε κάποια ψιλοαυτονόητα επί του ορισμού (που ετάφη δι' ευνόητους λόγους): η αριστερά κάνει λόγο για καταδίκη στη συνείδηση (δηλαδή σε έναν μη-τόπο) διότι ελλείπει το κυρίως ζητούμενο, η καταδίκη στο στίβο της πραγματικότητας. Η αριστερά αιθεροβατεί και παραμυθείται, εντούτοις, παρά την ήττα της στο πεδίο της πολιτικής, δεν είναι λιγότερο πραγματική η επικράτησή της στο πεδίο των νοοτροπιών. Ηττήθηκε πολιτικά, επικράτησε πολιτισμικά, τουλάχιστον μετά το '74. Διαβιούμε ακόμη εντός αυτού του παραδείγματος και, υπ' αυτή την έννοια, η περίφημη περίοδος της μεταπολίτευσης καθόλου δεν έχει τελειώσει. Εξού, επιστρέφω, και το θάψιμο.
Khan
Ψιλοσχετικό (όχι ακριβώς το ίδιο) το μότο: Την ιστορία την γράφουν οι νικητές, την λογοτεχνία οι ηττημένοι.
knasos
Υπήρξε τελικά Σωκράτης;
GATZMAN
Βεβαίως. Έχει και νόμο