μαύρος7 ακόμη ορισμοί

Και στον «Γάτο» του Β. Παπακων/νου:
«Τους είδε μαύρους, νόμισε
με φίλους πως θα κάνει»

Ναι ρε συ, έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ το τραγούδι!

Μια νέα διάσταση στην έννοια μαυρομούνα (2ο μήδι).

Καλά μην το γελάτε... στην Μονρόβια πριν καμμιά δωδεκαριά χρόνια -καταμεσής του πολέμου- έσκασε μύτη στο λιμάνι ένας μαύρος μαύρος με παρόμοιο μπλουζάκι, όπως στο μύδι 3... Ένας Βέλγος μαρκόνης, εβραικής καταγωγής θαρρώ, του΄πε να το βγάλει και στο τέλος έγινε μανούρα και πλακωθήκαν στις μάπες... Αμάν κάναμε να τον βγάλουμε από το μπαλαούρο...

Στο 2.50 η ατάκα 4ο μήδι

Mαύρο δεν είναι μόνο το χρώμα του φασισμού αλλά και πολλών άλλων πραγμάτων. Ενδεικτικά: των αναρχικών (οποία σύμπτωσις!), του πουριτανικού καλβινισμού, της μυστικιστικής Ισπανίας, του ορθόδοξου κλήρου κλπ.

Το μαύρο υπονοεί επίσης το κατώτερο μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, υπαινίσσεται το υπόστρωμα των παρορμήσεων. Πρόκειται για ψυχολογικό δεδομένο, επιβεβαιωμένο εμπειρικά από ψυχαναλυτές, το οποίο ευρίσκει τον παραλληλισμό του - ή την καταγωγή του - στον παραδοσιακό συμβολισμό: η μαύρη γη και οι χθόνιες θεότητες (σε αντίθεση με τις ηλιακές-ολυμπιακές), τα μαύρα νερά κλπ.

Φυσικά Johnny...πρόσθεα κι ένα «και» ... αλλά είμαστε μόνο στον 10ο ορισμό του λήμματος «μαύρο(ς)» έχει πολύ ψωμί ακόμα!

Ερώτηση προβοκάτσια: πως την κόβεις σαν γκόμενα την μαυρούκω στο δεύτερο μύδι;

Ωχ. Προσώπικλυ την κόβω άγρια και έτοιμη να σακατέψει όποιον θελήσει να της εξηγήσει το κομμουνιστικό μανιφέστο...

Το ξηγά το μανιφέστο!

Στος!
@john black
Αξιος! Επίσης η μεγάλη απορροφητικότητα της ηλιακής ακτινοβολίας από μια επιφάνεια μαύρου χρώματος (π.χ: ένα μάυρο ρουχο), παραπέμπει σημειολογικά, τόσο στο θηλυκό(σημειολογικά συνδέεται με την απορρόφηση, την υποδοχή), όσο και στο μυστήριο (κρυμμένη φύση πραγμάτων, καταστάσεων), γιαυτό και κατά τους αστρολάγνους συνδέεται με τη μυστηριώδη φύση του πλανήτη Πλούτωνα και αποτελεί ένα από τα δυο χρώματα που ταιριάζουν στο μυστηριώδες ζώδιο του Σκορπιού.

Μαύρο είναι και το χρώμα των μαμουνιών.

...μαμουνιών, ήθελα να πώ.

Στων μαμμουνιών την ολόμαυρη ράχη περπατωντας η βίλλα μονάχη, μελετά τα λαμπρά παλικάρια και στην κώμη στεφάνι φορεί...

Στων Ψαρρών την ολόμαυρη ράχη

για την ιστορία να πούμε ότι το μαύρο προήλθε από τους ιταλούς φασίστες, και μετά περασε στην Ελλάδα (μελανοχιτώνες). Μέχρι και στο φασισμό, η φιγούρα ενδιαφέρει τους ιταλους

ουπς! το λέει και στον ορισμό. Καλά τυφλός είσαι!!!

Ελέκτρονα, αναφέρεσαι, σε κάποιο άλλο μέλος της συγγρ. ομάδας «electron»;

οι τελευταιες μέρες είναι δύσκολες! συνέχεια μαλώνουμε μεταξύ μας....

Πιθανότατα μαυρομούνα φασιστομούνα είναι και η Μάρω, αφού ανάγκη πού'χει η Μάρω, πού 'ν' το μουνί της μαύρο. Εξάλλου, άλλο οι (αριστερίζοντες) Τουπαμάρος κι άλλο το μουνί της Μάρως

@ βραστοερώτηση:

Κλασική μεταμοντερνιά, παντελής απουσία του νοήματος, σημαίνον άνευ σημαινομένου. Ουδεμία συμβολική αξία της σβάστικας. Ρήχανση, επικράτηση του αβαθούς. Τέλος των ιδεολογιών και τέλος της φιλοσοφίας. Απλό σημείο στο πολύχρωμο γαϊτανάκι των φαινομενικοτήτων. Σχόλιο, πρόκληση και μετανεωτερική ειρωνεία. Μολυσματικότητα και πολλαπλασιασμός.

Εναλλακτικά: εξορκισμός του κακού και χειραγώγησή του, η λεοντή του νικημένου λέοντα, η κατάποση του αντιπάλου, η εκδίκηση του ηττημένου, αποτροπαϊκό σύμβολο (σαν τα gargoyles στις γοτθικές εκκλησίες), σύμβολο θριάμβου (σαν τα αραβικά κουφικά στις βυζαντινές εκκλησίες της Αττικής του 11ου-12ου αιώνα, π.χ. Άγιοι Απόστολοι στην Αρχαία Αγορά).

Όμως η απομυθοποίηση είναι μυθοποίηση απ' την πίσω πόρτα. Στο ελλαδιστάν είναι νωρίς ακόμα για σβάστικα, μετά όμως το '91 αρκετά τρέντι πουστάκια (παντα στην ενδυματολογική πρωτοπορία και τα κατεξοχήν καταναλωτικά υποκείμενα) έφτιαχναν μπλουζάκια με σιδερότυπο CCCP...

@ βραστοερώτηση:

επειδή λόγω ηλικίας δεν βλέπω καλά, μπορείς να μου πεις βρε Βρασταμας που βρήκες την φωτογραφία και που είναι η σβάστικα, οεο;

Στο Ελλαδιστάν είναι νωρίς για σβάστικα σαν να λέμε δεν είμαστε ακόμα αρκετά ώριμοι;

μαζί με τη μες κ γω ρε τζον δε σε καταλαβαίνω ώρες-ώρες...

εγώ έχω μπλουζάκι με κεντητό το cccp....

αλλά είναι ποδοσφαίρου, πειράζει;

Μαζί με όλα τα «τέλος», μπορείτε να βάλετε και τέλος στα σύμβολα! Δηλαδή, τελείωσε η φιλοσοφία, τελείωσε η τέχνη, και μένει το κόλλημα κάποιων ψευτοκουλτουριάρηδων στα σύμβολα, και στις περγαμηνές;

Εκτός αν, αυτοανακυρησσόμενοι σωτήρες και κριτές των πάντων αναλαμβάνουν εργολαβεία την παπαροσύνη!

σ' τα εξηγώ ωραία;

η αβάσταχτη ελαφρότητα της ναρκισσιστικής μαλακίας (πλεονασμός), ή αλλιώς του τίποτα!!!

μήπως η κοπέλα είναι Black Panther ή old-days Σκίνχεντ;

Απλά ο αγκυλωτός διατηρεί ακόμη κάποιο συμβολικό βάρος, κάποια αναφορικότητα. Ή μάλλον κάποιοι τα διατηρούν αυτά τεχνηέντως για δικούς τους σκοπούς. Δεν έχουμε πάρει ακόμη τις αποστάσεις μας απ' αυτόν, το τραύμα (ή το «τραύμα») είναι νωπό ακόμη. Το πτώμα του έμεινε άταφο και μυρίζει, κι εμείς στεκόμαστε ακόμη με δέος απέναντί του, σαν τα κομμένα κεφάλια του Καραβατζικού Γολιάθ και του Ισμαήλ Κανταρέ στην Κόχη της Ντροπής, που μαγνητίζουν με το τρομακτικό τους βλέμμα στο κενό. Η σαγήνη του μολυσματικού, η ιοβόλος ακτινοβολία. Αντίθετα ο σφυροδρέπας έχει πλήρως ευτελιστεί, αφομοιώθηκε απ' τη μαζική κουλτούρα, εξού και έγινε σιδερότυπο σε τρέντι μπλουζάκια.

για τον ευτελισμό του σφυροδρέπανου, δείτε την απίστευτη ταινία «ο καιρός του θερισμού», «время жатвы» νομίζω στα ρώσσικα. είχε βραβευτεί κ στη θεσσαλονίκη. πραγματικά απίστευτη.

για τα υπόλοιπα δεν θα πω κάτι...

Έχω από το 1945 να φτια卐τώ έτσι!

Για την γοητεία της σήψης, βλ. «A Zed & Two Noughts» του Peter Greenaway.

Πάντως ο Ταραντίνο μια χαρά έχει ευτελίσει και την σβάστικα στην τελευταία του απίστευτη ταινία!

Τζόνυ μου πολύ γοητευτικά τα λες, τα λόγια σου ποίηση στ' αυτιά μου, όμως, τί σχέση έχει το Ελλαδιστάν με αυτά; Δηλαδή λες ότι σε άλλες χώρες παίζει να κυκλοφορεί ο κόσμος με την σβάστικα στο στήθος κυριλέ χωρίς οι άλλοι να τον περνάνε για όπως-λένε-εκεί-τους-χρυσαυγίτες;

Ναι ρε συ, αυτό λέω. Από όσο μπορώ να γνωρίζω. Και το μήδι του βράστα με τη μαύρη είναι κι αυτό μια κάποια απόδειξη. Σε κοινωνίες που έχουν επίσης υποφέρει στο παρελθόν από το ναζισμό, οι νέοι δεν φοβούνται να «παίξουν» με τα σύμβολα που αντλούν από την τεράστια παρακαταθήκη του παρελθόντος, σχεδόν εξ ολοκλήρου αποκομμένα από τα αρχικά τους συμφραζόμενα. Επινοούν διαρκώς νέες σχέσεις και νέους συνδυασμούς, αναδιατάσσοντας τα κομμάτια του παζλ σ' έναν κόσμο όπου κανείς πια δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν οι δημοσκοπήσεις μετράνε το αποτέλεσμα των εκλογών ή αν οι εκλογές μετράνε το αποτέλεσμα της επόμενης δημοσκόπησης. Τα έχουμε ξαναπεί κι άλλες φορές, και στο φρικιό και τη μοϊκάνα....

και ο Τορπέντο πάντως, ήταν ηλίθιος γκάγκστερ, αλλά ωραία ιστορία κομικς. Αραγε η βαβέλ θα ξανακυκλόφορήσει ποτέ;

προσκυνω την ασχετοσυνη μερικων μερικων

Πες μου ότι είσαι ο χρήστης xaxac να χαρώ

Το αναγραμαντείο με καυλωσοριζει στο σεζλανγκ.ζι.αρ

το μαυρο ηταν το χρωμα των αναρχικων οταν ηθελαν να διαχωριστουν απο τους κομμουνιστας που ειχαν επισης το κοκκινο.αργοτερα το αντεγραψαν διαφοροι φασιστες(σε συνδιασμο με κοκκινο) γιατι εχουν μια ταση να κλεβουν συμβολα.Το μαυρο της αναρχιας συμβολιζει το χαος της ανθρωπινης ψυχης btw.αργοτερα εμφανιστηκε η μαυροκοκκινη με το κοκκινο να συμβολιζει το αιμα των αγωνιστων(εναλλακτικα μαυρο για την αντιθεση στην εξουσια και κοκκινο για κομμουνισμο).Πλεον ως μαυροι χαρακτιρίζονται οι χαωτικοι αναρχικοι(aka μπαχαλακηδες).

οι αναρχικοί, ως ιδεολογία, κι όχι ως μόδα είχαν το μαύρο και το κόκκινο μαζί, στην αρχή, μετά δεν ξέρω τι έγινε, γιατί εφυγα

επειδή μας διαβάζουν και παιδιά να κάτι για τη μαύρη σημαία των αναρχικών

Εξαιρετικό λήμμα και σχόλια.

Στην κλασσική αργκό, μαύρος είναι ο αστυνομικός και σ' αυτήν την σύγχυση αναφέρεται ο Β. Παπακωνσταντίνου (μαύρος=αναρχικός + μαύρος = τσοζμπά).

Άκου σχετικό μήδι απο τον ανεκτίμητο Μ. Βαμβακάρη (1935).

συνέχεια από χαλικού.