-ο

Χαχα! Καλό! Και όχι μόνο το νυ! βλ.λ. «κέτσα» (κέτσαπ), «ξυλοτέη» (σελοτέηπ) και πρέπει να υπάρχουν κι άλλα...

Που 'σαι προφήτα; Σε χάσαμε. Καλώς ήρθες!

Λιτό(ν) και περιεκτικό(ν), σωστ' !! ;-)

Στο παράδειγμα O Lord το 1 είναι εκ του γνωστού ανεκδότου με τον Κύπριο που παραγγέλνει σάντουιστ και αρχίζει τα «τυρίν, σαλάταν, ντοματούθκαν» οπότε του λέει ο Σαντουιστάς: «ρε μεγάλε με σκοτώνεις με τα -νι-» οπότε και συνεχίζει ο πεζιεβέγκης όπως η φράσις στο 1...

φτου ρε πστ, με καταλάβανε...:Ρ
θξ θείο ντεσπέ!

τζιζ, δεν θα σου ξαναμιλήξω, ξέχασες το ζάπι μου...

είσαι σίγουρη;;:Ρ

Μικυμάου;

Σε αυτές τις περιπτώσεις έχει φάση και ο πληθυντικός:
Το μπετό - τα μπετά
Το ζαμπό - τα ζαμπά
Το μπέηκο - Τα μπέηκα!!!

παρεμφερές και το πρότζε < project

χμμμμ, μήπως να το κατεβάσω κ να το ξανανεβάσω σαν γενικότερη περίπτωση;

Η γενικότερη περίπτωση που βλέπω προσωπικά είναι απλά η τάση προσαρμογής των ξένων λέξεων στο κλιτικό μας σύστημα, που ίσως να θέλει λίγη δουλειά να μιλήσεις για το τί ακριβώς διαφέρει στην αργκό απο το φαινόμενο γενικότερα.

Ίσως και όχι βέβαια, μιά και στις μέρες μας παραλόγως θεωρείται εγγράμματος στα ελληνικά αυτός που ξέρει να κλίνει και στα αγγλικά και στα γαλλικά και στα γερμανικά και δέ συμμαζεύεται!... Πολλοί είναι αυτοί που θα σπεύσουν να σε διορθώσουν άμα πείς ξερω 'γώ «τα τάνκ», αντί για «τα τάνξ»... Ενώ βέβαια στην αργκό τέτοια κόμπλεξ αντιμετωπίζονται και ξεπερνιούνται ευκολότερα και φυσιολογικότερα.

Όπως νομίζεις τελοσπάντων. Δέν θά 'ταν κι' άσχημο ένα τέτοιο λημματάκι. Ή ίσως ένα σχετικό αρθράκι στα κείμενα (προσεχώς :-Ρ).

υπάρχει μια μικρή συζήτηση σχετική, μπετό

βλέπε τα σχόλια

σκέφτηκα αυτή τη συζήτηση όταν έγραφα τον ορισμό κ τα παραδείγματα. η διαφορά είναι αυτή:
μπετό
εμότικο.

δεν έχω λεξικό στο σπίτι, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι μπορεί να βρεθεί η λέξη μπετό, πχ εδώ

σε 4ο χρόνο θα επειμείνω στη διαφορά αυτού που καταγράφω με την λέξη μπετό:

υπάρχουν γαλλικές λέξεις που λήγουν σε -on, πχ το biberon, τις οποίες στα ελληνικά μεταφέραμε χωρίς το -ν, αλλά παραμένουν άκλιτες (έχω την εντύπωση δλδ, μου κάνει αντιαισθητικό κ άνευ νοήματος το «τα μπιμπερά»).

απ' την άλλη, η φράση «το σπίτι είναι στα μπετά» χάνει το νόημά της αν την κάνουμε «το σπίτι είναι στα μπετό(ν)». κ αυτό ακριβώς καταγράφει κ ο τριανταφυλλίδης, ενώ η λέξη εμότικον, εμότικο (άκλιτο), εμότικο (κλιτό), κρατάει παντού το ίδιο νόημα, με μια ίσως διαφορετική διάθεση όταν το κλίνουμε.

γενικά η κλίση κ η αλλαγή κατάληξης είναι καθαρά θέμα συλλογικής αισθητικής της γλώσσας.

έχω ακούσει ότι οι γαϊδαροι έχουν εξαφανιστεί από όλη την γαλλική επικράτεια!!! ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΣΚΑΣΕΙ ΟΛΟΥΣ.
Θα σε επικυρήξει η greenpeace!

και μετά τους κάνεις παστρουμά...

ναι, σόρρυ, ξέμεινα από φράγκα κ έμεινε το σπίτι γιαπί, στο μπετό είναι.
joyeux âniversaire.

κο.