Από το χώρο του ποδοσφαίρου, σημαίνει το να ντριμπλάρω κάποιον, να τον κάνω χαζό. Ο όρος καθιερώθηκε από τον Νίκο Αλέφαντο. Πράγματι, δεν είναι σπάνιες οι φορές που έχουμε ακούσει τον εν λόγω προπονητή να περιγράφει εξαιρετικά ντριμπλαρίσματα με τις φράσεις «τον ζωγράφισε», ή «τους ζωγράφισε όλους», ή «τον εζωγράφισε» κλπ.
Παρ όλ' αυτά ο όρος χρησιμοποιείται και για το κατσάδιασμα, η το μπινελίκωμα. Λέμε, π.χ. «άσε τον φώναξε ο γενικός και τον ζωγράφισε». Ουσιαστικά, όμως, πρόκειται για την ίδια λειτουργία, καθώς και στις δυο περιπτώσεις έχουμε επιβολή της υπεροχής με μη προσχηματικό, αλλά μάλλον με κραυγαλέο τρόπο.
- Πω, ρε μαλάκα. Είδες πώς τους πέρασε όλους;
-Τους ζωγράφισε.- Τι σου είπε η Μαίρη; Τσαντισμένη την άκουσα.
- Άσε, με ζωγράφισε και είχε και δίκιο. Είχαμε ραντεβού χθες και την έστησα.
14 σχόλια
Jonas
Βλέπε και λήμμα: ζωγράφισες!
Επίσης, ξεφεύγει από τα αυστηρά αθλητικά όρια κουτουτουμουγού.
BuBis
Επίσης αδόκιμο και το κεντάω. Να αναρτηθεί πάραυτα!
panos1962
Σχετικά είναι, βεβαίως και το «ζωγράφισες» και το «κεντάω», αλλά, οπωσδήποτε, διαφορετική έννοια έχει το «ζωγράφισες» από το «τον ζωγράφισες». Το «τον», όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως κάνει τη διαφορά, όπως φαίνεται και στο παράδειγμα που ακολουθεί:
GATZMAN
@Bubis, electron
Αναφορικά με τη λέξη κεντάω. Ταξιδεύοντας το καλοκαίρι στη Χίο, άκουσα να χρησιμοποιείται η λέξη και με τη σημασία μιας ειδικής διεργασίας, τεχνικής που κάνουν στα μαστιχόδεντρα με στόχο να μαζέψουν τη μαστίχα.
BuBis
Ενδιαφέρον!
Η φράση συνήθως είναι «κέντησες πάλι!». Δεν ξέρω αν παίζει και στην αργκό των χρηστών ηρωίνης...
electron
τώρα το είδα γκατσ
λέγεται «κεντάω» γιατί με ένα σίδερο που μοιάζει βελόνα ή με σουβλί καλύτερα, πληγιάζεις τον κορμό του δέντρου, από όπου κυλάν τα δάκρυα του Άγιου Σίδωρου, δλδ η μαστίχα
και χρησιμοποιείται μόνο αυτό το ρήμα, χρόνια τώρα
electron
και για να κάνουμε λίγη ονοματολογία,
Ισίδωρος και Μαρκέλλα, είναι οι δύο άγιοι (οσιομάρτυρες ίσως, ρωτήστε τον τζίζα γιατί δεν τα πάω καλά με τα θρησκευτικά) του νησιού.
Και αυτά τα ονόματα είναι κατ' εξοχήν χιώτικα, όπως και το Παντελής (αλλά όχι απόλυτα το τελευταίο)
Του στυλ, όπως οι Γεράσιμοι είναι από κεφαλονιά, Διονύσηδες από Κέρκυρα, Σήφηδες από κρήτη κ.ο.κ.
electron
Calogero από Σικελία
Doctor
@electron: Έχεις καιρό να επισκεφτείς τα εφτάνησα και έχουν αλλάξει τα πράγματα:
Διονύσηδες (Νιόνιοι) από Ζάκυνθο, Σπυρίδωνες (Πίπηδες) από Κέρκυρα
Τώρα γιατί στα ημερολόγια τον Διονύσιο (που γιορτάζει σήμερα) τον γράφουν Αιγίνης (σαν τα φυστίκια ένα πράμα), δεν το κατάλαβα ποτέ.
iron
στον Διονύσιο Αιγίνης ρίξανε λάσπη οι κακοθελητές, τον ανασκολοπήσασι και αυτός πέφτοντας τελικά στη θάλασσα τους καταράστηκε: να μην προκόψουν ποτέ. Όπερ κι εγένετο. Οι αιγινήτες, κατά την ταπεινή μου, πήραν στα σοβαρά την διάσημη αυτή κατάρα του αγίου και τελικά το νησί βουλιάζει στα σκατά.
iron
ο οποίος εορτάζεται σήμερον, νομιώ.
Khan
Ήταν επίσκοπος Αιγίνης. Νταξ αυτά για την κατάρα και την πτώση στην θάλασσα μετά ανασκολοπισμού είναι αστικός μύθος, βλ. Βικούλα-Ορθούλα. Με τους αγίους κανονικά όταν ο τόπος είναι σε Γενική σημαίνει ότι είναι επίσκοπος του μέρους, ενώ όταν είναι επίθετο σημαίνει τόπο καταγωγής, λ.χ. Αθανάσιος Αλεξανδρείας (επίσκοπος), αλλά Κλήμης Αλεξανδρεύς (καταγωγή), ο Διονύσιος ήταν και χωρεπίσκοπος Ζακύνθου και έτσι έχει και τα δύο προσωνύμια.
johnblack
η λέξη χωρεπίσκοπος κάτι μου κάνει
iron
αστικός ξεαστικός, το σημείο μου είναι πως ο ντόπιος πληθυσμός (από τους πιο απαθείς και λουφαγμένους, όσον αφορά τα κοινά, που γνωρίζω) το πίστεψε και τό 'κανε πράξη ή, έστω, βρήκε μια δικαιολογία για την κατάντια του.
εξάλλου δεν είναι τυχαίο πως για κάθε λαμογο-γκαντεμιά του νησιού λένε γελώντας (μη φανεί κι ότι το πιστεύουνε): «είδες, η κατάρα του αγίου!»