Ἡ συνεύρεσις μὲ τὸν φαρμακοψώλη θεωρεῖται, κατὰ τὴν λαϊκὴ ἀντίληψι, θανατηφόρος γιὰ τὴν συνουσιαζομένη γυνή. Μεταξὺ τῶν φαρμακοψωλῶν εἶναι ἡ πολλαπλῆ χηρεία λίαν διαδεδομένη.
Ταυτόσημον τὸ φαρμακοπούτσης, φαρμακόπουτσος.
Ἡ λαϊκὴ σοφία δὲν ἔχει πρὸς ὥρας διατετυπωμένην ἄποψιν διὰ τὰ ἀποτελέσματα τῆς συνευρέσεως τοῦ φαρμακοψώλου μὲ κιναίδους. Ἆραγε, νὰ ὀφείλεται τοῦτο εἰς ἔλλειψιν στατιστικῶς ἐπαρκοῦς ἀριθμοῦ περιπτώσεων, ἢ εἰς ἔλλειψιν παρατηρητικότητος; Ἢ μήπως αἱ λοῦγκραι, λουμπῖναι, τζαζκαραμπαζοῦδαι, ταραφόλουμπαι κλπ εἴδη τοῦ τζιναβόκοσμου εἶναι ἄτρωτοι ἀπὸ τὰς φαρμακερὰς ψωλάς; Ἐπὶ τῶν θεμάτων αὐτῶν ἡ ἔρευνα συνεχίζεται.
Ἐγείρεται νῦν τὸ ἐρώτημα: Ποῖος νὰ ἦτον ὁ πρῶτος ἀναφερόμενος φαρμακοψώλης;
Ἡ ἡμετέρα μυθολογία μᾶς πληροφορεῖ ὅτι τοιούτος (ὄχι δά!) ἦτον ὁ Μίνως, ὁ βασιλεὺς τῆς Κρήτης. Ὁ μῦθος διδάσκει ὅτι ὁ Μίνως παρέμενε ἄτεκνος, παρά τὰς προσπαθείας του, διότι αἱ γυναῖκες, μετὰ τῶν ὁποίων συνηυρίσκετο, κατεσπαράσσοντο μέχρι θανάτου ἀπὸ ὄφεις, ὕδρας, σαρανταποδαρούσας κλπ ὑποτέρατα, τὰ ὁποῖα ἐξήρχοντο τοῦ πέους του, ἀμέσως πρό τοῦ σπέρματος. Κάποτε ἡ Πρόκρις, σύζυγος τοῦ ἥρωος Κεφάλου, ἡ ὁποία τὸ πήγαινε το γράμμα, ἔλυσε τὸ πρόβλημα, κατ' ἄλλους μὲ φαρμακοβότανα, κατ' ἄλλους ἐπινοήσασα τὸ πρῶτο προφυλακτικόν, ἐκ τοιχώματος βοείου κύστεως. Ἀφοῦ συνελέγοντο τὰ τέρατα ἐντὸς τοῦ, τρόπον τινα, προφυλακτικοῦ, τοῦτο ἀπερρίπτετο καὶ συνεχίζετο ἡ συνεύρεσις (καί, γιὰ ὅποιον δὲν κατάλαβε, τὸν ξανάχωνε, δηλαδή). Μὲ τὸ τέχνασμα αὐτὸ κατέστη ὁ Μίνως πολύτεκνος.
Ἀνάλογο τέχνασμα διὰ τὴν συνεύρεσιν μὲ φαρμακομοῦνες δὲν ἔχει εἰσέτι ὑποπέσει εἰς τὴν ἀντίληψίν μου.
[...] Μήν τυχόν δούν κι' αγαπήσουν αυτόν τον Ησύχιο και τις κλαίτε αύριο σαβανωμένες! Άααα! ΘΕΑΓΕΝΗΣ-ΗΣΥΧΙΟΣ [...] άλλο όνομα δέν βρήκαν να δώσουν ο παπάς και η μάνα του σ' αυτόν τον φαρμακοψώλη!» Διότι, μέσα σ' όλα, είχε συμβεί φυσικά να θεωρήσουν το σπέρμα του δηλητήριο [...].
(Ζ. Ζατέλη, «Και με το φως του λύκου επανέρχονται»)
11 σχόλια
HODJAS
Είπαμε. 'Μαλλιά μπαμπάκι-ψωλή φαρμάκι', αλλά και 'γέροντος πόσθη-δρύινος πάτταλος' (αυτόθι)...
Επισκέπτης
Tesekür ederim Hocam! (Δὲ μπιστεύω ρέ, νὰ μὲ ρίξετε σὲ κανὰ πηγάδι, ἐπειδὴ ἐτόλμησα χρήσασθαι βαρβαρικῆς γλώσσης!)
Τὸ φαρμάκι ὅμως ἐδῶ εἶναι κατηγορούμενο, ποὺ σημαίνει «δραπέτι», κάτι δηλ. μὲ πολὺ ἰσχυρὰ ἐνέργεια, γιὰ τὸν προβλεπὲ σκοπό, ἐν προκειμένῳ τὴν ἱκανοποίησι τοῦ ἄλλου (γενικῶς: Ὡς γνωστόν, λέμε: Ladies and Gentlemen, and the others...). Δὲν παραπέμπει καθόλου σὲ βλάβη τοῦ ἄλλου.
Μιὰ καὶ λέμε γιὰ βλάβες πρὸς τρίτους: Τίθεται καὶ τὸ νομικὸ ἐρώτημα, ἂν οἱ ὑπὸ τοῦ φαρμακοψώλη ἐπιφερόμενες θανατηφόρες σωματικὲς βλάβες εἶναι σκοπούμενες ἢ ἐξ ἀμελείας. Ἡ ἄγνοια τῆς πρώτης φορᾶς κατατάσσει τὸ θέμα στὶς «ἐξ ἀμελείας»; Στὶς ἑπόμενες φορὲς μπορεῖ νὰ καταλογισθῇ προμελέτη καὶ δόλος; Συντρέχουν ἐλαφρυντικά, λόγῳ πχ ἐνδεχομένου σεξουαλικοῦ πάθους, (λέμε τώρα);
Τί λένε οἱ νομομαθεῖς μας;
iron
γαμάω είναι το λήμμα σου ω αίας!!! αυτές οι βαρείες και η περισπωμένες σε συνδυασμό με τα προστυχόλογα αλλά και την νηφαλιότητα του κειμένου!!! άλλο πράμα, καλύτερο και από Εμπειρίκο, έχω λιώσει στο γέλιο!!!!
Vrastaman
Σπέκ (με τόνο)
HODJAS
Κατ' αρχάς, εύγε Αίας, δια το μπάνικον λημματάκιον, που έθεσες υπ' όψιν των ημετέρων συσσλανγκιστών.
Εξ άλλου, υφίσταται και η γνωστή «καπότα δολοφόνος» (πουστλέ κόμιξ υπό του Ralph König).
Το ερώτημα που θέτεις, είναι ένα σακκάκι με πολλές φόδρες. Π.χ. τίθενται ζητήματα συρροών (π.χ. «ψωλοφαρμακώνω και ταυτόχρονα τσουρνεύω»), συμμετοχής στο έγκλημα (π.χ. «γάμα τον το μπούστη»!=ηθικός αυτουργός, «είδα φώς και μπήκα»=παραυτουργός, «γάμα εσύ κι εγώ του/της κρατάω τα πόδια»=άμεσος συνεργός κλπ), δικαιώματος εγκλήσεως και παραστάσεως πολιτικής αγωγής («τον έφαγα και μου άρεσε»), συνυπαιτιότητος («ξύνεσαι μόνος σου στη γκλίτσα του τσομπάνη»), προσταγής («γάμα ή σε πυροβολώ»), νομίμου αμύνης («γάμα με ή σε πυροβολώ»), ουσιώδους αποκλίσεως εκ της αιτιώδους συναφείας («ο αιμορροφιλικός κίναιδος απέθανεν ουχί εκ του δηλητηρίου παρ’ εκ του ξεκωλιάσματος») κ.α.
Ας αποκοτήσωμεν επιστημονικήν προσέγγισιν του φαινομένου:
Τα αδικήματα τελούμενα διά γενετησίων πράξεων, παρουσιάζουν εγγενείς δυσχερείας διακριβώσεως των διαμειφθέντων, δεδομένης της αυστηρώς ιδιωτικής φύσεως των κολασίμων πράξεων ή παραλείψεων του δράστου.
Η έγκαυλος πυρετώδης κατάστασις δεν συνεκτιμάται ως ελαφρυντική περίστασις του άρθρου 84 Π.Κ., αλλά δύναται να στοιχειοθετήση λόγον περιορισμού ή αποκλεισμού του καταλογισμού ένεκα νοσηράς διαταράξεως της συνειδήσεως του δράστου (ήτοι «δεν πάει άλλο-πρέπει να γαμήσω»! 34 Π.Κ.).
Προφανώς και η περιεκτικότης της τσουτσούς του φαρμακοψώλου εις δηλητήριον, θα πρέπει να αποτελή αντικείμενον ποσοτικής και ποιοτικής διαβαθμίσεως (π.χ. ως προς την τοξικότηταν, το εκάστοτε βάρος ή την πυκνότηταν τις ουσίας κλπ), αλλά και τας ειδικάς περιστάσεις τελέσεως του αδικήματος (π.χ. ξενύχτης ή ασθενής ή καπνιστής ή υπο την επήρρειαν ουσιών ψωλοφόνος δεν δύναται ενδεχομένως να αποκτείνη το θύμα με εφάπαξ κουραβέλταν).
Άλλωστε, το Δικαστήριον θα πρέπει να διατάξη διενέργειαν ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, εκ της οποίας να προκύπτουν τα ανωτέρω, αλλ’ ιδίως κρίσιμον στοιχείον είναι και η διακρίβωσις της εκ γενετής ή η επικτήτου φαρμακερής ιδιότητος της πούτσης του φέροντος, δεδομένου οτι εις την δευτέραν περίπτωσιν ούτος τελεί κατά τεκμήριον εν αγνοία, όθεν η απαλλαγή ενδεχομένως εκ των κατηγοριών ελλείψει υπαιτιότητος (πραγματική πλάνη ήτις αποκλείει τον καταλογισμόν κατ’ άρθρον 30 Π.Κ.) εφ’ όσον εγάμησεν και εφόνευσεν άπαξ.
Κατά τούτο, η αιτιότης της συμπεριφοράς του δράστου, δέον όπως παραβληθή κατ’ αναλογίαν προς το σκοπούμενον αποτέλεσμα της συνουσίας.
Ούτω διαφοροποιηθήτωσαν λ.χ.:
Αν ο πουτσούχος εν γνώσει της φονικής ιδιότητος της τσαπούς του, σκοπεί την φόνευσιν της/του συνεύνου του και το καταφέρη (ήτοι «μωρή κουφάλα, θα δείς τί θα πάθης!») τότε έχομεν ανθρωποκτονίαν απο πρόθεσιν.
Αν ο πουτσούχος εφόνευσεν το θύμα, καίτοι το είχε προειδοποιήση κατόπιν σπουδαίας κι επιμόνου απαιτήσεως του τελευταίου (ήτοι «ας τον φάω κι ας ποθάνω»), τότε τελεί πλημμεληματικήν ανθρωποκτονίαν μετά συναινέσεως (ευθανασίαν).
Αν ο πουτσούχος σκοπεί την απλήν σωματικήν βλάβην (ήτοι «βάλτου ιώδιο και καντου φου»!) αλλ’ επέλθη θάνατος ως ενεργός αιτία κατ’ άμεσον αιτιώδην και ουσιώδην συναφείαν, θα τιμωρηθή διά πλημμεληματικήν θανατηφόραν βλάβην (εις περίπτωσιν σκοπουμένης απλής ευθύνεται και διά το διακεκριμένον βαρύτερον αποτέλεσμα) ή διά κακουργηματικήν τοιαύτην (εις περίπτωσιν σκοπουμένης βαρείας ευθύνεται και διά το βαρύτερον αποτέλεσμα).
Αναλόγως κατά περίπτωσιν...
Olisadebe
χαχαχα!
Khan
!!!!!!!!!
aias.ath
Κύριοι, νὰ εἶστε καλά, διότι μοῦ θυμίσατε τὸ λῆμμα μετὰ ἀπὸ τόσον καιρὸ καὶ τὸ εὐχαριστήθηκα πολύ!
iron
βρε σαν τα χιόνιαααααα... πού εξηφανίσθης ωρέ;
aias.ath
Ἤμουνα στὴ γῆ βελόνι, ποὺ τὴ σκέπαζε τὸ χιόνι...
Σᾶς ἔχω ἐπιθυμήσει, ἀλλὰ δὲν ἔχω χρόνο/ἀντοχὲς νὰ παρακολουθῶ τὸ site. Σᾶς θυμᾶμαι ὅμως μὲ εὐχαρίστησι.
iron
ε βάζε μωρέ κανα λημματάκι πού και πού, κανα σχολιάκι... μας λείψανε!
και όταν λες «αντοχές»;...