Το όνομα του μεγάλου γερμανού μουσουργού Μπετόβεν εκφράζει κατά μιαν έννοια την ποιότητα. Αν αντικατασταθεί με κάποιο άλλο π.χ. Μπεζαντάκου, αυτομάτως η ποιότητα υποβαθμίζεται. Εν τούτοις η συγκεκριμένη έκφραση χρησιμοποιείται με σκοπό να ειρωνευτούμε κάποιον που παραπονιέται ότι αυτό που αγόρασε δεν είναι και το καλύτερο.

- Πήρα 2 πουκάμισα τις προάλλες, με 10 ευρώ το ένα. Το ύφασμα τους όμως χάλια, όσο σιδέρωμα και να τους ρίξεις, δεν στρώνουν με τίποτα.
- Και εσύ τι περίμενες να ακούσεις με 10 ευρώ; Μπετόβεν; Μην τα θέλουμε όλα δικά μας.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
HODJAS

Ομοίως, θρυλείται πως πριν απο καμιά 40 χρόνια, κάποιος εισαγγελέας της έδρας, όταν ο κατηγορούμενος παραπονέθηκε οτι κατά την προσφιλή «αστυνομική προανάκριση» του έσπασαν 13 δόντια (!) προς απόσπαση ομολογίας, του απηύθυνε το αποστομωτικό: Και τί ήθελες; Να σε ταΐζουν λουκούμια;

#2
FARSOKOMODIA

Μήπως να του τα μασάνε κι απο πάνω; Σωστός ο HODJAS!

#3
Επισκέπτης

Με ένα τάληρο τι περίμενες ν΄ακούσεις, τον Περπινιάδη ;;

Ατάκα που έμεινε από τα παλιά, τότε που υπήρχαν δημόσια ουρητήρια με την γνωστή κυρία - καθαρίστρια στην είσοδο, που είχε μπροστά της ένα δισκάκι και της άφηνες τον οβολό σου.

Κάποιος μπήκε να κατουρήσει και διαμαρτυρήθηκε που έτερος χρήστης της τουαλέτας έκλανε ασύστολα.

Ο κλάνων του απάντησε με την ατάκα αυτή.

#4
FARSOKOMODIA

νταξ' μωρέ τον Περπινιάδη δεν τον λές και πρώτο όνομα, να του πεί για τον Καζαντζίδη μάλιστα

#5
betatzis

Στην προ Καζαντζίδη εποχή, ο Στελλάκης Περπινιάδης ήτανε πρώτο όνομα απ΄ότι γνωρίζω.

#6
betatzis

Ωραίο λήμμα, μπάι δε γουέι, όλο ξεχνάω να το γράψω. Το έχω ακούσει να λέγεται.

#7
HODJAS

Τί λε ρε φίλε;;;
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

#8
FARSOKOMODIA

πάω πάσω betatzi ok, δεν τον θυμάμαι το συγκεκριμένο όσο τον Καζαντζίδη, τι να κάνουμε

#9
betatzis

Φίλε Φαρσοκωμωδία, ούτε εγώ τον θυμάμαι, θα νομίζεις ότι είμαι κανας γερο ξούρας σπασαρχίδης, το ΄74 γεννηθείς είμαι. Απλώς ότι έχω ακούσει θυμάμαι και γω και χαίρομαι.

Ο συγκεκριμένος Περπινιάδης έχει πει (αν δεν κάνω λάθος) την κομματάρα «Φέρτε πρέζα να πρεζάρω και χασίσι να φουμάρω», όπου περιέχεται και το καταπληκτικό «μουσμουλί γοβάκι». (άκου μουσμουλί ρε πστ μου !!!). Από ΄κει τον ξέρω. χωρίς να είμαι κάνας ειδήμων ρεμπετολόγος ή ρεμπετολάγνος, μακριά από μας. Συνεπώς δεν χρειάζεται να πηγαίνεις πάσο, ούτε τίποτα.

Απλώς την φράση την έχω ακούσει με αυτό το όνομα.

Όπως πάρα πολύ σωστά γράφεις στον ορισμό σου, το όνομα μπορεί να αντικαθίσταται κατά καιρούς με όποιο άλλο όνομα συμβόλίζει μία καθιερωμένη «μέση» «ποιότητα». Μπορείς να πεις δηλαδή σήμερα «Νταλάρα» ή ξέρω γω τι.

Αγωνιστικούς σλανγκοχαιρετισμούς.

#10
Επισκέπτης

Καλά και εγώ μη νομίζεις, έφερα ως παράδειγμα τον Καζαντζίδη επειδή το όνομα του έχει ακουστεί περισσότερο όχι για κανέναν άλλο λόγο, με το δε ρεμπέτικο άντε να ακούσω κανένα για πλάκα. Αατά & ανταποδίδω τους σλανγκοχαιρετισμούς

#11
iron

άσχετο, αλλά μπετατζή, για «την γνωστή κυρία - καθαρίστρια στην είσοδο» των ουρητηρίων βλ. σκατού -παρόλο που μου το θάψανε είναι και παραείναι διαδεδομένη λέξη. απλώς το θυμήθηκα και είπα να πω τον πόνο μου.

#12
mariahomorfi

μ' εχει λωλο το ερηνακι με το μουσμουλι γοβακι...

το ονομα καλλιτεχνη που μπορει να χρησιμοποιηθει αλλαζει και απο τον πομπο και την ποιοτητα του..ενασ πιο ροκ θα πει «Σκορπιονσ»λεμε τωρα, ενα μεταλλο μπορει να πει «μεταλλικα»...

#13
georgepap31

..στο λεωφορείο έπεσε ένα δίφραγκο από μια κυρία. Ο διπλανός της σκύβει να το μαζέψει και του φεύγει μια κλανιά στην προσπάθεια. Η κυρία κάνει μια ξινή φάτσα λέγοντας «α-πα-πα» ,, και ο τύπος απαντά: «τι περίμενες ν ακούσεις μ ένα δίφραγκο κυρά μου; Μπετόβεν;