Ό,τι χειρότερο μπορεί να σου πει κάποιος που σε θεωρεί ειδήμονα στο Χ (σπάνιο) θέμα... Με την Εισαγωγική αυτή έκφραση παγώνουν τα πάντα μέσα σου, το μυαλό σου σταματά, η απόγνωση του αδιεξόδου σε κυριεύει (κι αν δεν ξέρω;;;), η πλήξη εφορμά και σε καταλαμβάνει, η απροθυμία είναι γεγονός: είναι η στιγμή κατά την οποία, εκτός του ότι πρέπει να υποστείς μια μπανάλ κουβέντα (που θυμίζει θεία ή σαχλές παιδικές μνήμες του τύπου «πες μας ένα τραγουδάκι», «παίξε μας κάτι στο πιάνο» κλπκλπ), πρέπει και να αποδειχθείς χρήσιμος (=ρουσφέτι / διαμεσολάβηση κλπ) ή διαφωτιστικός (δηλ. να εξηγήσεις τα ανεξήγητα σε κάποιον ο οποίος έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβει μία), επιβεβαιώνοντας επί πλέον τη φήμη (ψευδή ή όχι) γύρω από το άτομό σου, σε σχέση με την εμπειρία ή το επάγγελμά σου.

Μεγάλη γείωση δηλαδή. Μπορεί όμως και να αποτελέσει απογείωση, αν η ματαιοδοξία μας είναι διαγαλαξιακή.

Εννοείται ότι όλοι μας το έχουμε πει χιλιάδες φορές και όλοι μας το έχουμε ακούσει.

Συνήθεις διατυπώσεις:

Και... δεμελές, εσύ που ξέρεις, ...
Να σε ρωτήσω κάτι, εσύ που ξέρεις, ...
Σου πω, εσύ που ξέρεις...

Σε όλ' αυτά, μπορεί να προστεθούν στο τέλος τα: δηλαδή, ναούμ', από τέτοια, κλπ

Ανταπάντηση: αδιάβαστος.

Κατά τη διάρκεια μιας ανέμελης βραδιάς, εκεί που πίνεις το ποτάκι σου και περνάς περίκαλα, ένας από την παρέα σε πλησιάζει. Και αρχίζει:
- Ώστε ασχολείσαι με υπολογιστές / είσαι μουσικός / μιλάς κινέζικα / έχεις κάνει 2 γάμους / έχεις ζήσει στο εξωτερικό / είσαι εξπέρ στη μαγειρική / ο θείος σου είναι διοικητής στη ΓΑΔΑ / είσαι δικηγόρος / είσαι ογκολόγος;
- Ναι.
- Να σε ρωτήσω κάτι, εσύ που ξέρεις, ...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
HODJAS

Πολύ σωστό!
Κυρίως οι γιατροί υποφέρουν σε φιλικούς κύκλους, που πάνε οι άνθρωποι να χαλαρώσουν κι αρχίζει ο πάσα ένας ό,τι του θυμιέται: Με πονάει η σπάλα μου, έχω ένα σφάχτη, μια φορά είχα κάνει μια εγχείριση, όταν χέζω τα μάτια μου δακρύζουν-είναι φυσιολογικό; σηκώνουν μπλούζες και κατεβάζουν σώβρακα επί τόπου κλπ.
Βέβαια, υπάρχει και το αντίστροφο. Μια φορά ήταν σ' ένα πάρτυ ο Αυλωνίτης και τον πλησιάζει ένας τύπος:

-Εσείς είστε ο Βασίλης Αυλωνίτης;
-Εγώ είμαι
-Ο ηθοποιός;
-Ναι
-Είμαι μεγάλος θαυμαστής σας! Πείτε μας κανένα αστείο να γελάσουμε!
-Με συγχωρείτε, εσείς τί δουλειά κάνετε;
-Γιατρός
-Ε, δε μας κάνετε κι εσείς καμιά εγχείριση να πονέσουμε;

#2
Khan

Ένας γνωστός που έκανε Πουτσουντού σχετικά με ηλεκτρονικούς υπολογιστές παραπονιόταν ότι του κάνανε συνεχώς ερωτήσεις στο στυλ «α, μια που κάνεις διδακτορικό στο θέμα, έχει χαλάσει το πρίντερ μου, πώς να το φτιάξω» κ.ο.κ.

#3
aias.ath

Μιὰ ἀπάντησι ποὺ χρησιμοποιῶ συχνὰ γιὰ νὰ ξεμπλέξω εἶναι: «Δυστυχῶς ἔλλειπα σὲ κεῖνο τὸ μάθημα».

#4
allivegp

Μάλλον δουλεύουμε (σ)το ΕΣΥ, επομένως.

#5
mhtsous

Χαχαχα,εύγε Ironick!Δυστυχώς επίκαιρο(τις μέρες αυτές μας έχουν ξεσκίσει τα σόγια «εμάς που ξέρουμε»)έλεος πια!!!

#6
Galadriel

Ψάχνω να βρω αν έχουμε το εξπέρ για να το λινκάρω. Βάζω αναζήτα. Μου βγαίνει ετούτο και το κοιτάω ως λήμμα και σκέφτομαι κοίτα ρε να δεις που είναι επειδή «εσύ που ξέρεις» με αναγραμματισμό, τι είπε τώρα το άτομο, ποιος να το ανέβασε άραγε. Και πάτησα το λινκ. Και είδα αυτόν τον αριστουργηματικό και εντελώς άσχετο με το συνειρμό μου ορισμό. Και κατάλαβα ότι έχω καεί μπιγκ τάιμ. Πάει ο παλιός ο χρόνος.

#7
iron

θξ, είχα κέφια όταν έγραφα τότε, πάει κι αυτός ο παλιός ο χρόνος.

#8
gaidouragathos

E να μη το λέμε τότε εξπέρ, να το σλανγκίσουμε σε εσπξέρς, τι λέτε κοπελιές;...

Τόχασα, κάηκα κι ακόμα δεν πάει ο παλιός ο χρόνος, τι θα κάνει όμως, θα πάει, το μόνο σιγουρο, οσοκουνουπω...:)

#9
Galadriel

επξέρ. Εκείνος που ξέρ'. Καλή χρονιά.

#10
patsis

Ε είστε καμένες! Καλό φθινόπωρο...

#11
iron

εσύ 'σαι πιο καμμένος που είδες το φθινόπωρο μέσα στους 40 βαθμούς γμτοφετινόκαλοκαίριμουμσγμ... :Ρ