Η λέξη Κουτάλας παραπέμπει στο διασημότερο ίσως περίπτερο της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής της Αθήνας. Κατά καιρούς του έχουν γίνει διάφορα χαζο-αφιερώματα σε περιοδικά κλπ. Βρίσκεται στην παραλιακή λεωφόρο, στην κάθοδο, αμέσως μετά τη διασταύρωση της Βάρης και καμιά κατοσταριά μέτρα από εκεί που τελειώνει η λεωφ. Βουλιαγμένης.

Διατί Κουτάλας; Διότι σ' αυτό το περίπτερο όλοι σχεδόν οι πελάτες εξυπηρετούνται όντες εντός του αυτοκινήτου τους, μέσω μιας μακριάς κουτάλας (πιο πολύ φέρνει σε φτιάρι που 'χει για λαβή ένα σκουπόξυλο) που χειρίζεται ο επιδέξιος περιπτερούχος. Οι εποχούμενοι πελάτες, αφούν πουν τι θέλουν, τοποθετούν πρώτα το αντίτιμο στην αδηφάγο κουτάλα. Κατόπιν, αφού ο κουτάλας τσεπώσει το μπακίρι, η κουτάλα επιστρέφει γέμουσα αγαθών.

Εννοείται πως ο Κουτάλας έχει θησαυρίσει και τρώει κυριολεκτικά με χρυσά κουτάλια. Είναι κυριολεκτικά μαγαζί-γωνία. Δεν υπάρχει παραλιόβιος που να μη γνωρίζει το πέρασμα αυτό. Όλα τα σκυλιά της αθηναϊκής (καλοκαιρινής) νύχτας έχουν κάποτες αφήσει τον οβολό τους εκεί. Το ίδιο ισχύει και για τα στίφη των λουόμενων του καλοκαιριού, που κατευθύνονται προς τις παραλίες της Βουλιαγμένης, της Βάρκιζας, της Σαρωνίδας κ.ο.κ.

Διότι (και αυτό είναι πολύ σημαντικό) μετά τον Κουτάλα, τα περίπτερα στην παραλιακή μετριούνται στα δάχτυλα του μισού χεριού. Εκτός αυτού, είναι ψιλοχωμένα και δεν βρίσκονται ακριβώς απάνω στον κεντρικό δρόμο, ώστε να σκάσεις εκεί μπαμ με το αμαξικό σου και να τσιμπήσεις κύριος τα σιγαρέτα σου ή ότι άλλο γουσταρίζεις. Πρέπει να κάνεις παρακάμψεις και μανούβρες για να τα προσεγγίσεις, όπως π.χ. με το περίπτερο που ειναι στο Λαιμό της Βουλιαγμένης. Μανουριάρικες καταστάσεις, όπου χάνεις χρόνο και γίνονται τα νεύρα σου ζαρτιέρες.

Και στο πέρασμα του Κουτάλα όμως παίζει να γίνουν τα νεύρα σου κρόσια, εξαιτίας του τράφικ που δημιουργείται εκεί από αυτοκίνητα που περιμένουν στην ουρά να εξυπερετεθούν. Αν τώρα εσύ υπήρξες τόσο μαλάκας, ώστε προνόησες να καβατζωθείς με τσιγάρα κλπ και να μην ψάχνεις τελευταία στιγμή, τότε καλά να πάθεις. Θα τους λουστείς και θα περιμένεις μαζί τους...

Σ.ς.: Το παρόν λήμμα αναφέρεται σε συγκεκριμένο φαινόμενο του λεκανοπεδίου Αττικής και ειδικότερα της παραλιακής λεωφόρου. Ως εκ τούτου, ζητούμε την κατανόηση χρηστών μη εξοικειωμένων, για οποιοδήποτε λόγο, με το μαγικό κόσμο της και καλούα ελληνικής Ριβιέρας.

  1. - Μαλάκα ελπίζω να πήρες τσιγάρα.
    - Ω ρε πούστη μου το ξέχασα τελείως. Θα σταματήσουμε στον κουτάλα.

  2. - Άντε ρεεεεε...! Τσουλάτε καμιά ώρα τα καρότσα σας να φύγουμε!
    - Κουλ ντάουν βρε μαλάκα! Δλδ τι περίμενες, Κυριακή μεσημέρι καλοκαιριάτικο και να μην έχει κίνηση στην παραλία;
    - Δεν κατάλαβες, είναι που όλοι οι μαλάκες έχουν σταματήσει εδώ στον κουτάλα και κλείνουν το δρόμο.
    - Ε νταξ ρε φίλε, τότε ας πρόσεχες να μην έπιανες δεξιά λωρίδα σαν τους γέρους.
    - Βρε δε γαμιέσαι κι εσύ κι ο κουτάλας λέω γω;

Φωτό: Βράσταγκιρλ. (από Vrastaman, 21/02/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Vrastaman

Τα ονόματα τοπικών ηρώων (όπως και η ημέτερη φτερού) είναι στις απόλυτες παρυφές της σλανγκ (χα! eaten by your own dinner!) αλλά ο κουτάλας μας έχει σημαδέψει τόσο που η παρουσία του κττμγ κοσμεί το σάιτ :-)

#2
johnblack

Mα για σας τους Νότιους το έγραψα βρε ατιμούτσικα!

#3
HODJAS

Λαογραφικώτατον! Εύγε!

#4
johnblack

Aδερφέ tnx, θα εξηγήσω όμως γιατί κττμγ δεν είναι λαογραφικόν, τουλάχιστον ως λήμμα.

Ας υποθέσουμε οτι πάει κάποιος και καταχωρεί ξερωγώ το λήμμα Ραγκουτσάρια (διονυσιάζουσες καρναβαλικές εκδηλώσεις στην Καστοριά) ή το λήμμα Αρμάτα (σπετσιώτικο έθιμο, αναπαράσταση μιας ναυμαχίας του 1822). Τα φαινόμενα αυτά δεν δύνανται να περιγραφούν με άλλο τρόπο παρά δια της εξωτικής ταύτης glossae. Οι glossae αυτές είναι μονόδρομος.

Ο κουτάλας όμως δεν είναι. Διότι υπάρχει κι ένας θαυμάσιος, κατανοητότατος και πολίτικαλλυ κορρέκτ να αναφερθείς στο περίπτερο αυτό, δίδοντας απλά τις συντεταγμένες του. Ενώ το κουτάλας κρύβει σκώμμα, ειρωνεία, διάθεση χαβαλέ. Οι περισσότεροι που το χρησιμοποιούν έχουν υπόψη τους όλα όσα ευτράπελα και τραγελαφικά καταμαρτυρώ στον όντως αστικά λαογραφικό ορισμό μ.

#5
HODJAS

Δεν διαφωνώ. Η καταγραφή όμως γραφικών τύπων αστικών κέντρων μας πάει αναγκαστικά λαογραφία μεριά (π.χ. η παλαβή η Νικολού, η Γιαννούλα η κουλουρού, η Μαρία η δαιμονισμένη κλπ στην Πάτρα, ο καρατέκα, ο Φώτης, η Μπάρμπι, ο Σακκουλές, ο Χάφτας, ο Τιραμόλα, ο Δελαπατρίδης κλπ στην Αθήνα).
Προσεχώς, αν συμφωνεί η ομήγυρις, θ' ανεβεί ο «Εβραίος» (όποιος τον θυμάται στην Ιπποκράτους).