Η συνομοταξία των λέξεων με τις οποίες δηλώνεται ο συρφετός άχρηστων μικροπραγμάτων έχει και Κρητικό μέλος: είναι η λέξη κούρκουτα.

Από τις άλλες σχετικές λέξεις που έχουν λημματογραφηθεί αναφαίνονται δυο κατηγορίες, σχηματικά, α) αυτά που έχουν να κάνουν με αποσκευές και φορητή οικοσκευή: τσιμπράγκαλα, συμπράγκαλα, ζυμπράγκαλα, τσουμπλέκι(α), τσαμπασίρια β) τα ακίνητα, αυτά που έχουν συσσωρευθεί σε ένα τόπο: καλαμπαλίκια, τσάντζαλα μάντζαλα.

Επίσης, είτε ως περιληπτικά ουσιαστικά, είτε ως δηλωτικά ενός μεμονωμένου μικροπράγματος, υπάρχουν και τα μπούμπιστρο, καλαμπαλίκι, καβλιτζέκι.

Η κατηγοριοποίηση είναι σχηματική και εκτενής ανάλυση υπάρχει στα περισσότερα λήμματα. Είναι, άλλωστε, δύσκολο να οριστούν οι όροι που ακριβώς υπάρχουν για να μας διευκολύνουν όταν δε θέλουμε να ορίσουμε κάτι.

Σε κάθε περίπτωση ο όρος κούρκουτα είναι εξαιρετικά εύχρηστος στην Κρήτη. Τα κούρκουτα ανήκουν μάλλον στη δεύτερη από τις πιο πάνω κατηγορίες, είναι για τον Κρητικό τα πράγματα που συσσωρεύονται σε ένα τόπο και εμποδίζουν. Πολύ συχνά είναι τα πράγματα που μαζεύουν είτε τα παιδιά είτε οι γέροι: κουτιά και παρακουτάκια, ντενεκεδάκια, σπασμένα μικροέπιπλα, μπιμπελό τις κακιάς ώρας κλπ...

Τα κούρκουτα παραπέμπουν και στον ήχο που κάνουν, τη φασαρία που προκαλείται κατά το συμμάζεμά τους ή όταν κάποιος σκοντάφτει πάνω τους. Γι' αυτό και θεωρώ ότι είναι ηχοποιήτη λέξη. Στο γλωσσάρι του ο Ξανθινάκης θεωρεί τη λέξη συγγενική με το κουλουβάχατα και το κουλουκούτερα (=χωρίς τάξη, ανακατωμένα).

Απαντά με την ίδια έννοια και η λέξη κουρκουταρία.

Απαντά επίσης το ρήμα κουρκουθιαίνω (κουρκουτιαίνω) = μπουνταλιάζω, γίνομαι χαζός, γίνομαι κουφιοκέφαλος, κούφιος όπως τα άδεια συνήθως κούρκουτα.

1....Ίντα μωρέ μου τ' αναμάζωξες έτανά τα κούρκουτα, γαμώ τον αντίθεό σου...

  1. - (Στα Αγγλικά των παιδικών μας χρόνων)
    - Τι κουρκουταρία ρε μαλάκα έχεις στην κασετίνα σου....Μπράβο...
    - (με υπερηφάνεια) Φίλε, δεν έχω πετάξει ούτε ένα κουτί μυτών μηχανικού μολυβιού από την πρώτη μικρή...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Πούτσαρς

Ανατολική Μακεδονία...
Κουρκούτι η κουλκούτι = μίγμα νερού και αλευριού...
Κουρκούτιασε το μυαλό του= χάζεψε...

#2
Galadriel

Πρώτα σε άστραψα και μετά (πού ναι αυτά τα παιδιά που κατηγορούσαν τις προκαταλήψεις) συνειδητοποίησα ότι η γνωστή σλαγκογιαγιά μου, όταν έλεγε «αααααααχ πάει, κουρκούτιανα η κακομοίρα» το συμπλήρωνε με «κουρκούτι μου το κάνατε το μυαλό» όπου κουρκούτι αυτός ο χυλός που χρησιμοποιούσε για να βουτάει τα κολοκυθάκια πριν τα τηγανίσει. Λοιπόν χαλικού στο επόμενο αμφίβολο ορισμό μου, όταν θα βάλεται από όλες τις μπάντες, θέλω να θυμηθείς ότι, γριά γυναίκα και εγώ, κουρκούτιανα (ξέρεις, υπονοούμενο για αστέρια κιέτσ') :P

#3
xalikoutis

Αγαπητοί συσλανγκισταί,

από χθες που ανήρτησα το λήμμα είμαι σε βαθιά περισυλλογή. Είναι δυνατόν η ίδια λέξη (κουρκουτιαίνω) να έχει την ίδια σημασία, έχοντας προέλθει από διαφορετικές ετυμολογικές οδούς;

Τελικά συμβαίνει μάλλον το εξής: το κουρκουτιαίνω βγαίνει όντως από το κουρκούτι, το οποίο λεγότανε και στην Κρήτη. Δε λεγότανε όμως η φράση «κουρκούτι μου το κάνατε το μυαλό». Δύσκολο, πάντως, να βγαίνει από το κούρκουτο, μάλλον από το κουρκούτι. Καταλαβαίνω ότι το μοντουλεάρισμα είναι αναγκαίο, αλλά και να μείνει δεν πειράζει, είναι ωραίο μέσα από τα σχόλια να φαίνεται η σταδιακή περικύκλωση της ετυμολογικής αλήθειας.

Σε κάθε περίπτωση, εννοείται θα είμαι μπάιαζντ υπέρ σας αγαπητοί Πούτσαρς και Μες, ειδικά Μες. Ούτε λόφος.

χαλ.

#4
jesus

εγώ λέω να τ' αφήσουμε έτσι, να τον δείχνουμε με το δάχτυλο κ να τον κοροϊδεύουμε «χαχα, κοίτα τι χαμάρες γράφεις, σου έφαγαν κ το κρουασάν στο διάλειμμα».

#5
xalikoutis

χαμάρες prt scr

#6
Galadriel

τζίζα θα με απολύσουν και είναι λογικό νομίζω όταν πίσω από το πισί μου μιλάει ο από πάνως μου στο κινητό του (να πάει στο γραφείο του άντε μπράβο) την ώρα που η Μες ενσωματώνει σχόλια στην πολύ σοβαρή και πολύ επίσημη έκθεση και την ίδια ακριβώς ώρα που σκάει στα γέλια δυνατά, έχοντας προφανώς δει κάτι πολύ αστείο στο αρχείο .xls το οποίο πραγματεύεται τα κόστη. Φταις.