Συνώνυμο: Η Σημαντικότερη Μοτοσυκλέτα του Κόσμου.
Λίγη Ιστορία πρώτα... (- Τι λίγη ρε μαλάκα, ολόκληρο σεντόνι είναι! - Σσστ! Αξίζει.)
Οι παρακάτω δύο παράγραφοι βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στο αφιέρωμα στην ιστορία του παπιού στο τεύχος 396 (01/07/2007) του περιοδικού ΜΟΤΟ, με συντάκτη τον Γιώργο Τσιλιμαντό.
Το πρώτο παπί της νεοϊδρυθείσας τότε Honda, το θρυλικό Super Cub των 50cc κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1958, μισό αιώνα πριν, στην πιο δύσκολη αγορά του κόσμου. Αυτήν των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μια εποχή πολύ ζόρικη για οποιοδήποτε Ιαπωνικό προϊόν, πόσο μάλλον μια μικρή μοτοσυκλέτα. Και αυτό γιατί εκείνη την κάργα συντηρητική περίοδο στην Αμερική, η μοτοσυκλέτα ήταν το κατεξοχήν περιθωριακό στοιχείο, απόλυτα συνυφασμένη με την παρανομία και την δράση συμμοριών όπως οι Hell's Angels που τρομοκρατούσαν την αμερικανική επικράτεια. Έτσι, όταν τότε ακόμα η σήμερα πανίσχυρη ιαπωνική μοτοβιομηχανία κυριολεκτικά δεν υπήρχε, οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές μεγάλες μοτοσυκλέτες ήταν οι μόνες που κυκλοφορούσαν. Και ήταν ελάχιστες στον αριθμό, μα γρήγορες και θορυβώδεις, αναξιόπιστες και επικίνδυνες, αφοσιωμένα εργαλεία για εθισμένους μηχανόβιους με όλη την σημασία της λέξεως, ακόμα τότε. Ο μηχανόβιος ήταν μονίμως βρώμικος με σκόνη και λάδια, έτοιμος να λύσει τον κινητήρα όποτε του χρειαστεί, ποτέ κυριλέ, ποτέ «καθημερινός», hardcore πράμα. Όχι σαν σήμερα που καβαλάει και ο κάθε μπούλης. Και αιτία για αυτό είναι το πρώτο παπί της Honda. Γιατί;
«You meet the nicest people on a Honda»
Ο Honda, (ο ιδρυτής και συνιδιοκτήτης της μικρής εταιρείας) σχεδίασε μια ευφυέστατη μοτοσυκλέτα, πρωτόγνωρη για τα τότε δεδομένα, απλούστατη στην σχεδίαση και την κατασκευή. 4,5 ίπποι από 50 κυβικούλια, με ημιαυτόματο κιβώτιο για να μην παιδεύεται κανείς με συμπλέκτες, ποδιά για να μην βρέχονται τα πόδια, σχάρα για να βάζεις πέντε πράματα, και μια αξεπέραστη οικονομία καυσίμου. Αξιόπιστη όσο τίποτε άλλο μέχρι και σήμερα, ελαφριά και πανεύκολη στο χειρισμό της, ήταν μια μηχανή που δεν έτρεχε, δεν έκανε φασαρία, δεν λέρωνε και δεν τρομοκρατούσε. Μια μηχανή που μπορούσε να την καβαλήσει οποιοσδήποτε. Με μια πρωτοφανή διαφημιστική καμπάνια με το παραπάνω διάσημο σλόγκαν, η Honda κατάφερε να πείσει την συντηρητική αμερικανική κενωνία και να την κάνει να δοκιμάσει το δίκυκλο που κατασκεύασε. (Δείγματα από τις διαφημίσεις στα έντυπα της εποχής μπορείτε να δείτε εδώ.) Αυτό ήταν. Καθημερινοί άνθρωποι που ήθελαν απλά να πηγαίνουν στην δουλειά τους, νοικοκυρές γυναίκες (!), φιλήσυχοι πολίτες, μετακινούταν με το μικρό παπί, που το έβλεπαν πια ως ένα καθημερινό μέσο προσωπικής εξυπηρέτησης. Και αυτή ήταν και η μεγαλύτερη επιτυχία της Honda, καθώς άλλαξε δραματικά το τρόπο που αυτή η μαλακισμένη η κοινή γνώμη έβλεπε την μοτοσυκλέτα και την έφερε πιο κοντά σε όλους. Στα μικρό αυτό ταπεινό παπί οφείλει η Μοτοσυκλέτα αυτό που είναι σήμερα, αυτό που εκατομμύρια ανθρώπων απολαμβάνει. Και ξεπατικώνοντας ξεδιάντροπα από το άρθρο του ΜΟΤΟ, κλείνω τούτο το κεφάλαιο:
«Αν οι ιδιοκτήτες των παπιών, γνώριζαν ότι κάθονται πάνω στην σέλα της μοτοσυκλέτας που ευθύνεται για την θέση του δίκυκλου στην κοινωνία μας, με την μορφή που έχει σήμερα, τότε, σταματώντας στο φανάρι δεν θα ένοιωθαν μειονεκτικά, αλλά αντίθετα θα κοιτούσαν υποτιμητικά όλες τις άλλες μοτοσυκλέτες γύρω τους!»
-Και το λοιπόν; Σήμερα στην Ελλάδα τί γίνεται;
Όπως κάθε άνθρωπος που έχει καβαλήσει παπί (και ξέρει στοιχειώδη ισορροπία) μπορεί να επιβεβαιώσει, η οδήγηση ενός παπιού έχει βαθμό προνηπιακής δυσκολίας, αφού στην ουσία είναι σαν ποδηλατάκι με κινητήρα. Οι χειρισμοί του και οι συμπεριφορά του στο δρόμο είναι αστεία, έτσι όμως δεν εμπνέει και τον απαραίτητο σεβασμό στον οδηγό του, που κάνει τις απίστευτες παπαριές στην σέλα του, βέβαιος οτι το 'χει. Αστεία όμως είναι και η ασφάλεια που παρέχει, καθώς ειδικά στα πρώτα τα ιστορικά αλλά και στα σημερινά κινέζικα, τα φρένα και οι αναρτήσεις δεν προσφέρουν τίποτα στη ενεργητική ασφάλεια. Βασίζεσαι στο γεγονός ότι «νταξ' μωρέ αφού δεν τρέχω, τι να τις κάνω τις Brembo» και ο Θεός βοηθός. Μια μεγάλη, «κανονική» μηχανή παρέχει απείρως περισσότερη ενεργητική ασφάλεια, αλλά μόνο αν ξέρεις να οδηγάς στα αλήθεια.
Έτσι, στην Ελλάδα πριν από 20 κάτι χρόνια, η ιστορία της Αμερικανικής αγοράς επαναλήφθηκε. Ακόμα και αυτοί που φοβούνταν και έβριζαν τις μηχανές και τους «αλήτες τους μηχανόβιους», απέκτησαν παπί για να κάνουν την δουλειά τους.
Πολλοί όμως από αυτούς οδηγούν με νοοτροπία αυτοκινήτου, νομίζοντας ότι οι άλλοι οδηγοί τους βλέπουν (!), χώνονται παντού και άσχημα (αφού εξάλλου γι' αυτό πήραν το παπί) και δεν ενδιαφέρονται να μάθουν για ασφαλή οδήγηση και πρόβλεψη κινδύνου, αλλά θεωρούν ότι αφού δεν τρέχουν, όλα καλά. Το πιθανότερο είναι ότι το παπί θα είναι και ελλιπώς συντηρημένο, προσθέτοντας στον κίνδυνο. Να συμπληρωθεί εδώ ότι το όνομα «παπί,» στην Ελλάδα λέγεται ότι προέρχεται από το χαρακτηριστικό «πλα-πλα-πλα» που κάνουν όταν μένουν χωρίς εξάτμιση.
Αν δώσεις όμως 1500e για ένα καινούριο μάλιστα μηχανάκι, δεν πρόκειται να δώσεις εύκολα τα τουλάστιχον 300 (και λίγα λέω) ευρώ που απαιτούνται για εξοπλισμούς προστασίας, ένα καλό κράνος, ένα υφασμάτινο μπουφάν με προστασίες άντε και γαντάκια, και εδώ που τα λέμε δείχνει λίγο too much... Έχω συγκεντρώσει περισσότερα βλέμματα με ένα χιλιάρικο ντυμένο πάνω μου βολτάροντας το C90 μου (που πιάνει-δεν πιάνει 600 γιούρα), παρά με το διαόλι. Δείχνει και μάλλον είναι υπερβολικό, δεν θα το ξαναπείς όμως όταν νιώσεις ότι η άσφαλτος πονάει το ίδιο από όπου κι αν πέσεις.
Αλλού τώρα.
Τα παπιά είναι ως γνωστόν το κατεξοχήν όχημα των +-16χρονων κάγκουρων. Ο λόγος είναι απλός και βασίζεται στη ιστορία. Πέρα από το χαμηλότατο αρχικό κόστος, η μαμά και ο μπαμπάς πείθονται πολύ πιο εύκολα να αγοράσουν στον μικρό που τους τα 'χει πρήξει ένα παπάκι, που είναι μικρό και δεν τρέχει παρά μια σκοτώστρα μεγάλη μηχανή. «Θα του περάσει και στα 18 θα του πάρουμε αμάξι», δικαιολογούνται σε εαυτούς και συγγενείς, και πράγματι πολλές φορές ισχύει. Η καγκουριά εκφράζεται προσωρινά με το παπί, για να μεταφραστεί αργότερα στο αμάξι που θα έρθει. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία και το λήμμα έχει παραγίνει μεγάλο.
Υπάρχουν βέβαια και οι «αυθεντικοί», που ίδρωσαν για το παπί τους και λαχταρούν την ώρα που θα πάρουν μηχανή. Θα μάθουν πάνω σε αυτό, θα μαζέψουν και μερικά χρήματα με την βοήθειά του (να πηγαίνουν στην δουλειά, ντε!) και η ώρα δεν θα αργήσει.
Για να κλείσω επιτέλους, το παπί είναι το σήμα κατατεθέν των ντελιβεράδων, καθώς είναι το μοναδικό που έχει όλα, μα όλα τα πλεονεκτήματα: φτηνό σε απόκτηση και συντήρηση (ποιος ήρθε;) για τον εργοδότη, γρήγορο και ευέλικτο για να φτάνει πάντα στην ώρα του. Όλα τα ντελιβεράδικα παπιά είναι σάπια έως εσχάτων, ο χάρος ο ίδιος, τα παιδιά οδηγούν αυτοκτονικά μέσα στο χάος, και το επάγγελμα του ντελιβερά βρίσκεται με διαφορά στην πρώτη θέση της λίστας με τα εργατικά ατυχήματα. Αλλά ποιος νοιάζεται; Αρκεί που η πίτσα ήρθε στην ώρα της.
Παράδειγμα για παπιά;
Για ποιο λόγο;
16 σχόλια
xeskist
Σαν ορισμός υπάρχει και εδώ αλλά δεν ήθελα να το κάνω συμπληρωματικό ορισμό. Αν οι μόδιστροι θέλουν όμως, πάσο.
Επίσης, να φύγει απο το ΔΠ το «παπάκι» που είναι ανηλειμμένο αλλα παρετημένο. Το είχα ζητήσει πριν απο μήνες απο τον χρήστη που το είχε αναλάβει και μου το έδωκε, απλά δεν ήξερε πως να το επιστρέψει στο ΔΠ για το πάρω και τυπικά. Αυτά. Καληνύχτα τώρα.
patsis
Σεβασμός στο κείμενο και μπράβο. Μια ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί, ούτε στους άλλους ορισμούς: γιατί να το λέμε «παπί»; Λόγω της ποδιάς φέρνει σε πάπια ή ο συνειρμός είναι από αλλού;
xeskist
Ωχ! Μαλακία μου, το ξέχασα να το γράψω στον ορισμό. Θα στείλω αναφορά.
Το παπί λέγεται οτι προέρχεται απο το χαρακτηριστικό «πλα-πλα-πλα» που κάνουν οταν μένουν χωρίς εξάτμιση. Πρόσεξε,όχι τόσο τα φτιαγμένα που βάζουν σιδηροσωλήνα για σούπερ εφέ (και σε αυτά ακούγεται αλλα σε πιο μπάσο τόνο) (α, και το εξάτμιση-σιδηροσωλήνα το 'χωμε; Μπα;) όσο σε ένα παλιό ψιλοχαλασμένο που του 'φυγε η εξάτμιση ναούμ'. Απο τον ήχο τους λοιπόν.
Στην Αμερική τα λέγανε Step-Trough ας πούμε αλλά δεν 'ξερω γιατί αυτό. Εδώ μόνο το λέμε παπί. Δεν το λένε πουθενά duck ξερω 'γω. ¨Η όχι; Δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια...
xeskist
Α, και να σημειώσω, οτι το C 90 μου που λέω, δεν είναι καμιά Τζιελεξούμπα, κωλοφτιαγμένο κι έτς. Όοοοχι, είναι ενα εργοστασιακής κατάστασης μοντέλο του '91 μαμά όσο δεν πάει άλλο, με νορμάλ εξάτμιση, φλασούμπες και καθρέπτες! Είναι σε καλή κατάσταση και διατηρείται σε χρήση απο τον πατέρα μου, δουλεύοντας φυσικά, άψογα. (Αν και το μπουκώνει γιατί ούτε καν τα 4 ψοφίμια του δεν ανοίγει...)
Οπότε φανταστείτε τώρα με τα Dainese το Shoei και τα Apinestars, πάνω σε ένα τίγκα μαμίσιο GLX (αν κυκλοφορούσε κανείς με αυτό στο σχολείο θα τον έδερναν οι άλλοι παπιόβιοι (το 'χουμε;))
Το 'χω λοιπόν αυτό έτσι μαμά, αλλά και να μην ήτανε του πατέρα μου, που δεν θα με άφηνε να ξεβιδώσω καθρέπτη, και πάλι επίτηδες δεν θα το άγγιζα. (Στα 16 θα του άλλαζα τα πάντα)Ε, όσο και να μου το ζητάνε (Τα 700 και 800 που λέω μέσα είναι προσφορές...) δεν το δίνω! Μα, να έχει τέτοια ιστορία και εγώ να το δώσω; Το πιο διαδεδομένο μοντέλο είναι κι ούτε καν κανένα απο τα πρώτα, αλλά εγώ πολύ το χαίρομαι που το 'χω.
Και έχει και πολύ πλάκα στην οδήγηση, με λίγο γκάζι αλλά καθόλου φρένα μου 'χει δώσει κάτι κοψοχόλιασματα. Αμα βάλω πόδια κάτω πιο γρήγορα σταματάει. (Λέμε τώρα). Ειδικά αν ξεβαλήσεις μηχανή και 'πα καπάκι στο παπάκι, νιώθει τόσο ελαφρύ σαν να μην υπάρχει. Να πηγαίνεις με 60 και να νομίζεις οτι θα πέσεις απο tankslapper.
xeskist
Καλημέρα.
AN21
ΈΝΣΤΑΣΗ! Η ονομασία παπί βγαίνει από το γεγονός οτι όταν προτοπουλάγανε τα στρογγυλοφάναρα αυτά μπροστά στην ποδιά είχαν ένα αυτοκόλλητο μιας μικρής κίτρινης πάπιας και έγραφε «Racing Duck». Άμα βρείτε παλιά δείγματα ίσως το δείτε. Αυτάαααααα.
johnblack
Για τους δελιβεράδες δες καμπαλέρος.
xeskist
Α, δεν το είχα δει. Πολύ ωραίο!
AN21, αυτό με το αυτοκόλλητο δεν το ξέρω, αλλά να το κυκλοφορούσε η Honda έτσι μου φαίνεται λίγο δύσκολο, σοβαρή εταιρεία κι έτσι. Μήπως το κάνανε μόνο εδώ, στην Ελλάδα μερικοί ιδιοκτήτες αφού το λέγανε ήδη παπί; Δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια, δεν τα πρόλαβα κιόλας αυτά, ενα μήδι θα βοηθούσε...
johnblack
Αφιέρωμα στο παπί είχε κάνει το ΜΟΤΟ και σε παλιότερο τεύχος του, του 1995. Θα ψάξω στο πατάρι να το βρω...
jesus
σε ποιον ήθελα να πω σπεκ σήμερα να δεις...
(θα μετακινηθεί ο ορισμός, θείο, ελπίζω να μη σε πειράζει)
AN21
@xeskist (σκιστεεεε)
Ενδεχωμένος να κυκλοφορούσε μόνο σε Ελλάδα και κανα Ιράκ-Ιράν...Αλλά το έχω δει σε αρκετά..δε βρίσκω μήδι δυστυχώς...Κάπως εξεζητημένη φωτό βλέπεις!
iron
πολύ καλός, μπράβο.
gizaha
το ότι οι κόρνες τους (ειδικά στο Τ50) έμοιαζαν με κράξιμο πάπιας, είναι τυχαίο άραγε; Νόμιζα ότι γι αυτό τα αποκαλούσαν «παπιά»
deinosavros
Σε ένα απολαυστικό κείμενο που διέσωσε ο Δ.Ν.Μαρκόπουλος στο «Είτε παίδες Ελλήνων, Είτε παίδες Βαρβάρων», Αθήνα 1994, αναφέρεται η λέξη παπάκι για το μικρό μηχανάκι. Το θέμα είναι ότι το κείμενο είναι του 1968.
Cunning Linguist
'Αρθρο από τη Μηχανή του Χρόνου για τα παπάκια στην Ελλάδα του '80.
deinosavros
Χαιρετώ σε Κάννινγκα.