λαδωμένος

Αυτοί οι τύποι θεωρούνται cult κατ' εμέ!

Εξαιρετική ανάλυση!

θα με επιτρέψεις όμως κάποιες συμπληρώσεις / διορθώσεις.

Ομιλούμε ασφαλώς για τους γνωστούς και μη εξαιρετέους χειμερινούς κολυμβητές, τους και χειμερινούς εν συντομία λεγόμενους. Λες οτι συχνάζουν στας παραλίας τα καλοκαίρια, η αλήθεια είναι ωστόσο πως όλος ο χρόνος καλοκαίρι είναι γι' αυτούς. Σκυλιά μαύρα είν' οι περισσότεροι απ' αυτούς. Κάνουν σταντέ Πρωτοχρονιά στην παραλjα όπου κόβουν και την πίτα τους. Μέχρι κι όταν είχε χιονίσει (νομίζω πριν κανα τεσσάρι χρόνια) μερικοί από δαύτους είχαν πάει για μπάνιο. Άρρωστοι πραγματικά με την παραλία, θεωρούν πως μετά από τόσα χρόνια που τη νέμονται, τους ανήκει δικαιωματικά, έχουν θεμελιώσει τίτλους ιδιοκτησίας δια χρησικτησίας. Αλίμονό σου έτσι και πας και κάτσεις σε θέση που έχουν καβατζώσει αυτοί. Αν πας να πεις τίποτα, θα σου πουν πως αυτοί έχουν ένα δίκιο παραπάνω, διότι και καλά «φροντίζουν» την παραλία και δεν την αφήνουν να ρημάξει. Κάτι σαν τους κυνηγούς που το παίζουν οι μεγαλύτεροι οικολόγοι. Έχει κανείς την εντύπωση πως οι χειμερινοί έχουν στοιχειώσει τις παραλίες, πως ακόμα κι αν τα τινάξουν, τα φαντάσματά τους θα συνεχίσουν να τριγυρνούν εκεί. Οι χειμερινοί είναι το genius loci της παραλίας, τα προστατευτικά πνεύματά της. Συχνά είναι οργανωμένοι σε συλλόγους. Κάθε παραλία την «νέμονται» συγκεκριμένες ομάδες χειμερινών. Όλες μαζί συγκροτούν μια μικροκοινωνία όπου οι πάντες γνωρίζονται μεταξύ τους και το θάψιμο πάει σύγνεφο. Οι περισσότεροι είναι συνταξιούχες, υπάρχουν όμως και αρκετοί άεργοι μικρο-εισοδηματίες, που εισπράττουν ξερωγώ δυο-τρία ενοικιάκια και τη βγάζουν σπαρτιάτικα όλη μέρα στη θάλασσα.

Η ρακέτα είναι προέκταση του χεριού τους. Εμείς τους λέγαμε ρακετάδες ή ψευδοαγγλιστί raketeers. Η ρακέτα δεν είναι μια απλή απασχόληση, είναι ιδεολογία. Είναι φετίχ. Είναι το σκοτεινό (ενίοτε απ' τη βρόμα) αντικείμενο του πόθου τους. Καθένας έχει δυο-τρεις, όχι μόνο μια. Από το πολύ βάρα-βάρα, το ξύλο της ρακέτας έχει λεπτύνει στη μέση και αναγκάζονται να κολλάν αυτοκόλλητα στο σημείο αυτό ως μπάλωμα. Οι ρακετάδες είναι περήφανοι για το σώμα τους και τη φυσική τους κατάστα. Αντίθετα, όσον αφορά την κοινωνική-επαγγελματική τους υπόσταση, αρκετοί γουστάρουν να το παίζουν παρακμιακοί, πετώντας ατάκες του στυλ «αν δεν ήταν αυτή η πουτάνα η ρακέτα θα είχα κάνει μεγάλα πράματα στη ζωή μου» ή «γι' αυτό έμεινα μαγκούφης, γιατί παντρεύτηκα τη ρακέτα» ή «αυτό εδώ το κωλόπραμα που βλέπεις έχει καταστρέψει κόσμο» κ.α. Οι ρακετάδες είναι μυστήρια τρένα, δεν τους πιάνεις εύκολα. Οι ίδιοι πιστεύουν πως είναι κάτι το ξεχωριστό, πως διαφέρουν απ' τη μάζα που περνάει τη μισή της ζωή στους 4 τοίχους ενός κλιματιζόμενου κωλογραφείου και μετά πάει και ξεραίνεται στην τηλεόρα. Μοιάζουν μεταξύ τους, όμως ο καθένας κουβαλάει τη δική του μούρλα που δε μοιάζει με κανενός άλλου. Εγωκεντρικοί και καυχησιάρηδες, αιώνιοι έφηβοι κι ας πάτησαν τα εβδομήκοντα. Είναι και τζόρες, ζοχαδιάρηδες, οτι και καλά δε σηκώνουν πολλά πολλά. Σπανίως βέβαια εξωθούν τα πράματα στα άκρα. Συνήθως εξαντλούνται σε λεκτικούς διαξιφισμούς και μπινελίκια.

Γαμάω!

Έχετε προσέξει πας παρά την καθημερινή άσκηση χειμώνα – καλοκαίρι οι ρακετάδες και ρακετούδες έχουν ψιλοχάλια σώματα;

Σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν κάνουν τίποτα είναι πολύ καλύτεροι. Σε πολλούς έχει πλισεδιάσει το δέρμα από τη μακρόχρονη έκθεση στον ήλιουρα.

Βασικά, τα ατομάκια είναι μάλλον graphic, όπως λέει ο Τζόνι.

Παρουσιάζουν κάτι πτωχοπροδρομικές εμμονές του στυλ:

1. «Με τη ρακέτα φτιάχνεις σώμα» (αρνούμενοι να παραδεχτούν κλασσικές ενδεδειγμένες και συγκεκριμένες ασκήσεις για φίτνεςς, γράμμωση κλπ),
2. «Άμα λουστείς και βγείς έξω καπάκι, θα πουντιάσεις» (καίτοι πιστεύουν ακράδαντα οτι «το κρύο είναι υγεία»),
3. «Τί ξέρουν κι οι γιατροί τώρα»; (Δηλ. έχω γρίππη κι αντί να πάρω ένα γιατρό, παίρνω ένα φίλο μου και μου λέει ένα γιατροσόφι για αντίστοιχα συμπτώματα (!) που είχε κάποτε προπολεμικά ή στη χειρότερη παίρνω φάρμακα - χωρίς συνταγή - και μετά τα πετάω)

κλπ-κλπ.

Καλύτερα γραφικός παρά γιάπης και εξέκιουτιβ άχρωμος και άοσμος. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, τα ατομάκια έχουν επιλέξει έναν φυσιολατρικό τρόπο ζωής, έχουν αναπτύξει μια κουλτούρα (ή αντικουλτούρα αν θέτε) αντικαταναλωτική. Το να είσαι παραλιόβιος είναι way of life. Ζούμε στη χώρα με τις 300 μέρες ηλιοφάνειας και πολλοί από μας δεν μπαίνουν στο νερό αν δεν αυγουστιάσει πρώτα. Πάμε και τα σκάμε στις καφετέριες και τα τρέντι φαγάδικα αντί να πάρουμε τις κονσέρβες και τα τοστάκια μας και να την πέσουμε παραλία με τις πετσέτες μας. Αντ' αυτού έχουμε παραδώσει τις παραλίες - και τους δημόσιους χώρους γενικότερα - στα πακιστάνια και στα πολώνια, που πολύ καλά κάνουν και τα χαίρονται.

Το να είσαι παραλιόβιος είναι τρόπον τινά ένα extreme sport. Εντούτοις δεν έχει σχεδόν καθόλου έξοδα, σε αντίθεση με άλλες και καλά φυσιολατρικές δραστηριότητες (αλεξίπτωτο πλαγιάς και ελεύθερη πτώση και ρέστα) που πρέπει να είσαι ο Πάρις Κασιδόκωστας για να τα affordάρεις. Οι παραλιόβιοι είναι παράξενοι, ενώ καμιά φορά γίνονται μίζεροι και γρουσούζηδες, όπως όλα τα γερόντια άλλωστε. Οι παραλιόβιοι περιφρονούν τους ευκαιριακούς λουόμενους, αυτούς που σκάνε στη χάση και στη φέξη. Δεν είναι δικαιολογία να τους πεις πως έχω δουλειά και δεν προλαβαίνω. Ξέρω παραλιόβιους που δουλεύουν 9 η ώρα και ξυπνάνε στις 6 για να πάνε έστω τη μια ωρίτσα τους στην παραλία. Άλλοι ταγμένοι σκάνε αργά το απόγεμα, μετά τη δουλειά τους. Η παραλία σε απελευθερώνει. Εκεί όλοι γίνονται ίσοι. Δεν υπάρχουν πληθυντικοί ευγενείας και περιττές τυπικούρες.

Βλ. και πολώνιο.

Αγαπητέ johnblack, μία διευκρίνηση μόνο:
Στην εποχή της νιότης μου, απλά χαρακτηρίζαμε λαδωμένους ή βαλβολίνες αυτούς τους τύπους που συναντούσαμε (και συνεχίζουμε να συναντάμε και να χαρακτηρίζουμε τοιυτοτρόπως), σε διάφορες πλαζ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Τώρα αν αυτοί είναι και χειμερινοί κολυμβητές, δεν το ξέρω, αφού ποτέ δε μπήκα στον κόπο να τους ρωτήσω. Όσον αφορά την αντικατανωτική τους κουλτούρα, μάλον είναι αμφισβητίσημη, αφού το γυαλί είναι τουλάχιστον CK ή D&C, η καδένα στο λαιμό 24Κ / 2 κιλά και ΄συνοδεύεται συχνά από αντίστοιχη ταυτότητα στο χέρι.

Καταρχάς να υποθέσω (αν σφάλλω διόρθωσέ με) πως η εποχή της νιότης σου συμπίπτει με τη σούπερ ντούπερ δεκαετία του '80 (για την οποία btw πρόσφατα κεκλοφόρησε σένιο βιβλιαράκι, βλ. εδώ). Οπότε μάλλον και η συνομοταξία στην οποία αναφέρεσαι είναι τα κλασικά καμάκια και λοιποί βλαχομπαρόκ επιδειξίες που προσέγγιζαν αιθέριες υπάρξεις σκανδιναβικής προελεύσεως με θανατηφόρες ατάκες του στυλ Στάθη Ψάλτη. Αφού μεσουράνησε στα 80'ς, ο τύπος αυτός ξεπεράστηκε από την εποχή και έχουν απλά απομείνει να τριγυρίζουν εδώ κι εκεί κάτι απομεινάρια, κάτι απολιθώματα εξόχως γραφικά, που και καλά «δεν λένε να το βάλουν κάτω» κι ας εξηντάρισαν.

Εγώ μίλησα για τους χειμερινούς. Οπωσδήποτε υπάρχει επικάλυψη σε πολλά σημεία μτξ των δύο κατηγοριών στας οποίας συ κι εγώ αναφερθήκαμε, όχι όμως ταύτιση. Σοπωσδήποτε πολλά καμάκια της δεκαετίας του 80 με χρυσή καδένα και ρέηβαν μετεξελίχθηκαν σε ρακετάδες χειμερινούς, συνεχίζοντας πάνω-κάτω αυτόν τον «πρωτόγονο», «κυνηγετικό» κ' φυσιολατρικό τρόπο ζωής (διότι τι πιο φυσιολατρικό απ' το να κυνηγάς συνέχεια το μουνί).

Σωστόοοοοοοος.

έχω και γω να προσθέσω τον οβολό μου σε αυτό το λήμμα.

Στα ένδοξα έιτιζ, προτού πέσει πανικός για την τρύπα του όζοντος και την επικίνδυνη ηλιακή ακτινοβοβλία, προτού επίσης έρθει το σολάριο σε μας, ήταν της μοδός η ηλιοθεραπεία με τις ώρες (κυριολεκτικά), κυρίως για μας τα κοριτσάκια που έπρεπε να μοιάζουμε με την Μπο Ντέρεκ ένα πράμα.

Για πιο άμεσα αποτελέσματα, η συνταγή ήταν μία: πασάλειμμα από την κορυφή μέχρι τα νύχια (και το πρόσωπο!!!) με βαζελίνη (κατά προτίμηση αναμεμειγμένη με λίγο καθαρό ιώδιο), η οποία όχι μόνο δεν προστάτευε από τον ήλιο, αλλά ίσα-ίσα σε τσουρούφλιζε και τηγανιζόσουν κυριολεκτικά. Ε και γυάλιζε και το σώμα για ώρες. Μετά από ένα τριήμερο ηλιοθεραπείας με μέσο όρο 5 ώρες/μέρα απόλυτης έκθεσης στον ήλιο, ήσουν κατάμαυρος/-η.

Όμως το βαθύ μυστικό ήταν κάτι άλλο: όσο περισσότερο κινιόσουν στον ήλιο, τόσο καλύτερα άρπαζες. Άρα κάτι έπρεπε να κάνεις. Να κολυμπήσεις δεν ήταν ό,τι καλύτερο γιατί η βαζελίνη, όσο και να είναι, έφευγε. Άσε που κανείς δεν βλέπει το σώμα σου μέσα στη θάλασσα... Να τρέξεις στην παραλία πάνω στο κύμα, βαρετό. Άρα οι ρακέτες ήταν η καλύτερη λύση, α. γιατί κινείσαι πάρα πολύ, β. περνάς καλά συνάμα, γ. περνάει η ώρα, δ. γυμνάζεσαι (το beach volley δεν ήταν και τόσο διαδεδομένο τότενες).

Να λοιπόν γιατί οι λαδωμένοι δεν κολυμπάνε αλλά παίζουν ρακέτες. Τα μάθατε όλα.

Και τώρα οι γκόμενες που σέβονται τον εαυτό τους λιώνουν στον ήλιο και καλά κάνουν. Ογδόντας φορ έβα. Δεν μπορώ αυτές που μένουν άσπρες σαν το γάλα μες το κατακαλόκαιρο και το περηφανεύονται κιόλα. Φλωριά... Κι αυτά για τρύπες του όζου και καρκίνους για να πουλάν αντηλιακά τα λένε. Ο ήλιος είναι υγεία. Ανεβάζει και τις ορμόνες και μετά πας και γαμάς σα τρελός.

Έλα ρε παιδιά είναι και μερικές που δε μαυρίζουν με τίποτα, τι δηλαδή, θάνατος; Γαμώτο.

Θα τις μουτζώσουμε (με την ετυμολογική έννοια που δίνει το Τζενάκι) προς παραδειγματισμόν.

η αλήθεια είναι ότι ο ήλιος κάνει καλό. και στα κόκαλα και στη διάθεση και σε όλα. επίσης είναι αλήθεια ότι άμα το παρακάνεις στα 50 σου είσαι σαν τη μούμια. είναι αλήθεια όμως και ότι κάποια δέρματα δεν μαυρίζουν εύκολα ή δεν το διατηρούν εύκολα. πάντως ο τζόνις μάλλον αναφέρεται σε αυτές που από άποψη δεν κάθονται καν στον ήλιο, γιατί θέλουν το δέρμα τους άσπιλο και λιευκό.

Αν γνωρίζω καλά τον Τζόνη, μάλλον άδραξε την ευκαιρία για μια ποστίλα του στυλ δεν υπάρχει AIDS, δεν υπάρχει καρκίνος, δεν υπάρχει γρίπη των χοίρων, δεν υπάρχει οικονομική κρίση, είναι όλα κατασκευές, ή κατά Μπωντριγιάρ, δορυφοροποιήσεις και τροχιακότητες.

παρ' όλαφ τά ο μεταμοντερνισμός υπάρχει κ δεν είναι απλά μια απεντομοποίηση και ρυζογαλότητα;

Δεγκζέρω τι λέτε εσείς εγώ πα να αυτοκτονήσω μέσα στην άσπρη απελπισία μου, α ρε, στον κάλο, στον κάλο με πατήσατε...

Αν καταλαβαίνω καλά τον jesus θέλει να πει ότι πέφτοντας απ’ την σκακιέρα οι ασεκρήτες ακούγονται κόκκινοι.

@ μες: εμένα μ' αρέσει το άσπρο δέρμα. όντως.

@ πάτσις: ακριβώς. ξέχασα, βέβαια, την περίπτωση που πέσουν εκτός του παραπέτου σε περίοδο αυτοαναπαραγωγισμού, οπότε κ ιριδίζουν ελαφρώς.

(επί του ορισμού, μάλλον πρώτη φορά που βλέπω το «πασαλείφονται» με φι αντί του β που έχω συνηθίσει.)

@ khan. Ρε πστ διάβασες τη Διαφάνεια του Κακού;

@ ζεζυ. Αν ρωτήσεις τους «μεταμοντέρνους» το πιο πιθανό είναι να σε πουν πως ο μεταμοντερνισμός δεν υπάρχει. Ποιο είναι όμως το περιεχόμενο που οι μεταμό δίνουν σ' αυτό το «δεν υπάρχει»; Αν το πάρεις κατά γράμμα φαίνεται προκλητικό, αν όμως το σκεφτείς λίγο περσότερο δεν είναι και τόσο.

Και για να το πιάσουμε πιο παραδοσιακά το θέμα, οι εξουσιαστές έχουν έντεχνα καλλιεργήσει όλα αυτά τα παραμύθια (έιτζ, καρκίνος, γρίπες κλπ) με σκοπό τους κοινωνικούς ελέγχους. Η σεξουαλικότητα απελευθερώνει τον άνθρωπα, οπότε βάλτε το μπαμπούλα του έιτζ για να μην ξεφύγουν τελείως τα πράγματα (γιατί μετά τα σίξτις και τα σέβεντις προς τα κει πηγαίναμε, να γαμιόμαστε όλοι με όλους εν μέση οδώ). Όταν όμως γαμάς μετά θες να κάνεις ένα τσιγάρο, να πετάξεις καμιά φιλοσοφική αρλούμπα και μετά να την πέσεις για τούφες. Δεν έχεις όρεξη για δουλειά, για παραγωγή, ούτε καν για κατανάλωση. Διότι έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι. Για την τρύπα του όζου και το βλαβερόν της έκθεσης στον ήλιο και τη ρέκλα στις παραλίες ισχύουν πάνω κάτω τα ίδια. Όταν εσύ πας και αράζεις με τις ώρες στη θάλασσα και ψήνεσαι σαν τον κάβουρα και κάνεις παπάρι με τα μωρά που περνάνε, πού να τη βρεις την όρεξη για δουλειά μετά; Οι εξουσιαστές τα ξέρουν αυτά και προσπαθούν να μας αποκόψουν από τη φυσική μας σχέση με τον ήλιο τον ηλιάτορα, που κάνει τους ανθρώπους ράθυμους και ρεκλαντάν. Είναι τυχαίο που στις αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής (το ηλιόλουστο κέντρο της υφηλίου) κανείς δεν έχει όρεξη για δουλειά και όλα κινούνται σε ρυθμούς ραχάτ και δεβαριέσαι;;

Α και για το οτι σ' αρέσουν οι άσπρες, λογικό είναι, μεταλάς άνθρωπος είσαι ;)

για την ανάλυση της κοινωνίας του φόβου δε χρειάζεται να καταφύγει κανείς σε τόσο εξεζητημένα εργαλεία, το έχει κάνει με εξαιρετική επιτυχία ο τσόμσκυ κ πριν εμφανιστεί η μεταμοντερνιά.

το όλον ζήτημα της μή ύπαρξης, προσωπικά μου κάνει σύμπτωμα της σύγχρονης οικονομίας που κυριολεκτικά δεν υπάρχει, καθώς η βάση της, η παραγωγή κ το χρήμα, είναι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αέρας. κ η μεταμοντερνιά εξηγεί τον ένα αέρα χτίζοντας πάνω του έναν δεύτερο. γι αυτό την αντιμετωπίζω σαν απολογητισμό, ακόμα κ όταν παίρνει την επίφαση της επαναστατικής θεωρίας.

διόρθωση: δεν υπήρξα ποτέ πγιούρ μεταλάς, πχ δεν είχα μπλούζες από συγκροτήματα. κ αν κοιτάξεις τα τελευταία μου λήμματα, πχ στέυ χέβυ κ σάμπλα, θα δεις ότι απέχω ματσαράνγκας από το να είμαι μεταλλάς...απλά παλιομοδίτης, μάλλον, που οι αντίστοιχοι στίχοι των δημοτικών τραγουδιών παραδόξως του λένε κάτι.

Οι άσπρες αρέσουν στους μεταλλάδες; Και οι μαύρες σε ποιους αρέσουν; Στους χιπχοπάδες; ςτφ...

Γαμώ τα στυλ γραφής αμφότεροι όλοι (Αλέφας). Σπεκ!
Παιδί! Έναν καφέεεεε...

Δεν έθιξε κανείς τις κόκκινες ή καλύτερα τις ροδοκόκκινες τουρίστριες βορειοευρωπαίες που έρχονται στο Ελλαδιστάν, οι οποίες λόγω της μηδενικής αντοχής τους στον ήλιο και λόγω του ότι δε μαυρίζουν με τίποτα παρόλα τα ένσημα που κολάνε στο λιοπύρι, καταφέρνουν στο τέλος να μετατρέπονται σε ζωντανά λουκάνικα στη θράκα. Αν είναι και τίποτα τροφαντές Αγγλίδες ή Γερμανίδες, τότε είναι πραγματικά όλα τα λεφτα να τις χαζεύεις.

τι έγινε ρε παιδιά; με τη βαζελίνη πήρατε μπρος πάλι βλέπω...

Ναι, Μητσάρα, αυτές είναι που αρέσουν σε μένα, οι ροδοκόκκινες, ούτε άσπρες ούτε μαύρες... (Αρκεί να μην είναι τροφαντές Αγγλίδες).

Λαδοπόντικας ο Αμμώδης

Η Επανάσταση στην Ελλάδα θα ξεκινήσει απο τις παραλίες με την «Επιχείρηση Γης Μαδιάμ», όταν οι χασασίνοι μπαρμπούδος με στολή παραλλαγής ερήμου (αλά-Ιράκ) έρποντας σαν φίδια στην άμμο, θα ξεφυτρώσουν απότομα απ' τα αρμυρίκια και:

1. Θα πατήσουν ανελέητα τα βαμμένα δαχτυλάκια με Μοναστηρακιώτικες αρβύλες τύπου Εμφύλιος (με μεταλλικά δοντάκια για να πιάνουν στο χιόνι),
2. Θα σκάσουν όλα τα φουσκωτά με δυο καρφιά για να τρομάξουν αυτόν τον κύριο,
3. Θα τορπιλίσουν ανήμερα 15Αύγουστο στην Τήνο όλα τα στρώματα θαλάσσης ενώ οι ιδιοκτήτες τους πισθάγκωνα δεμένοι θα περπατήσουν τη σανίδα,
4. Ακροβολιστές θα σημαδεύσουν στο δοξαπατρί τους ρακετάδες με εκρηκτικά πυρά και μετά θα τους σερβίρουν ψητούς στο φούρνο με πατάτες, πάνω σε ρακετόσχημα εμαγιέ πιατέλλα υπογεγραμμένα απο τον Μάκενροου, σε σμόργκασμπορντ καννιβάλων με το μπαλάκι στο στόμα,
5. Θα κατακρημνίσουν τις επίδοξες Πάμελες απο το Ταρπήιο ναυαγοσωστικό βάθρο και θα πνίξουν τους μπέηγουωτς στα ρηχά,
6. Θα πυρπολήσουν τα καλαμωτά μπητς μπαρς με βόμβες ναπάλμ, θα βουλώσουν τα καλάμια των κρυμμένων στα ποτάμια μπάρμεν να μην ανασαίνουν και θα ανασκολοπίσουν τους ντη-τζέδες πάνω σε βελόνες τεραστίων πικ-απ που θα κατασκευαστούν επί τόπου,
7. Θα ταΐσουν τους χεσοκαβατζόπουστες με τα κωλόχαρτά τους, αφού πρώτα τους επιτραπεί να γράψουν στους δικούς τους με σινικό σκατό πάνω σε κόλλα αναφοράς,
8. Θα ρίξουν βορά στα ψάρια τους ερασιτέχνες ψαράδες δεμένους με πετονιά,
9. Θα φορέσουν κολλάρο τις κιθάρες στους «βιολιστές των αντισκήνων» και οι τουμπερλεκατζήδες θα εγγραφούν σε Ωδείο,
10. Θα γίνει απογραφή των ελευθεροκαμπινιστάδων και θα καταχωρηθούν ως μειονότητα Ρομά,
11. Θα μπουκώσουν κεφτεδάκια όλες τις μαμάδες μέχρι να σκάσουν παρακολουθώντας τα παιδιά τους να κολυμπούν στα βαθιά χωρίς να μπορούν ν' αντιδράσουν και το κουφάρι τους θα μείνει άταφο,
12. Οι ντιαμπολοτζήδες και οι αλυσιδοπαίχτες θα εγκλειστούν σε τσίρκο,
13. Θα βάλουν τσιμεντένιο μνημούρι στους αμμολουομένους, θάβοντάς τους οριστικά,
14. Θα καούν σε τελετουργική πυρά οι ρομαντικοί μπονφαϊαρτζήδες με το προσκοπικό εγκόλπιο ανα χείρας,
15. Δρεπανηφόροι άκατοι θα σαρώσουν τον βυθό και την επιφάνεια όπου διακρίνεται αναπνευστήρας, αλέθοντας ψαροντουφεκάδες,
16. Όλες οι ακατάδεχτες σακαφιόρες θα παραμείνουν υποχρεωτικά ατημέλητες χωρίς νεσσεσέρ επί 2 μήνες σε καμπάνα με καθρέφτες,
17. Θα επιτραπεί στους καρπουζοπώλες να φάνε το εμπόρευμά τους και να κάτσουν σε καναν ίσκιο να ξεκουραστούν,
18. Οι αχινοί θα διωχθούν απηνώς,
19. Οι σφίχτες αφού φάνε ένα γερό ταμπάνι, θα σταλούν σε καταναγκαστικά έργα ως φορτοεκφορτωτές στην Λαχαναγορά και
20. Οι εκ περιστάσεως ταβλαδόροι (χαζογκόμενες και οι χαζογκόμενοί τους) θα υποχρεωθούν να παρακολουθήσουν 10ετή μαθήματα τάβλι πριν τους επιτραπεί να ξαναπαίξουν...

Αλλάχου-άκμπαρ!

Θα φορέσουν κολλάρο τις κιθάρες στους «βιολιστές των αντισκήνων», αχαχαχαχαχαχαχαχότζα, ΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑ!!!!

Θα μπουκώσουν κεφτεδάκια όλες τις μαμάδες μέχρι να σκάσουν παρακολουθώντας τα παιδιά τους να κολυμπούν στα βαθιά χωρίς να μπορούν ν' αντιδράσουν και το κουφάρι τους θα μείνει άταφο,
Τώρα ξέρω το τέλος μου με τον κεφτέ στο στόμα το κατάλευκο κουφάρι μου θα τουμπανιάσει πάνω στην άμμο χαχαχ α ρε χότζα

Hospek!

@ τζιζ. +φωνώ πως δεν χρειάζονται εξειδικευμένα εργαλεία, κοινή λογική είναι. Απλά έτυχε εγώ προσωπικά να βάλω κάποια πράγματα μες το κεφάλι μου σε τάξη διαβάζοντας μεταμό και φρανκφουρτέζους. Άλλος τα άκουσε από αλλού, νο προμπλέμο.

@ τζιζ 2. Δυστυχώς αυτή η σύγχρονη οικονομία που λέγαμε τόσα χρόνια (εν χορώ με τους μεταμοντερνιάρηδες) οτι δεν υπάρχει κι οτι είναι μόνο μια φούσκα σε τροχιά, αρχίζει σιγά-σιγά να ξεπροβάλλει. Ο Μπωντριγιάς έπεσε έξω εδώ, ουδείς άσφαλτος όπως λέει κι η λέϊδι.

@ μες. Οι μαυρισμένες αρέσουν στους μαίηνστρημ-τρέντηδες-φασιονίστας. Σ' αυτούς γενικώς αρέσουν οι γυναίκες που προσέχουν τον εαυτό τους και καταβάλλουν προσπάθειες να φαίνονται σέχυ και θηλυκές. Το αυτό ισχύει και με τα πλαστικά βυζιά. Ο Μέγας Πέτρος είχε πει κάποτε σ' ένα εντιτόριαλ του: «μια γυναίκα που έχει κάνει προσθετική στήθους με καυλώνει όχι επειδή θα έχω πιο μεγάλα βυζόμπαλα να πιάνω, αλλά επειδή ξέρω πως μπήκε σ' αυτή τη διαδικασία και τράβηξε όλο αυτό το ζόρι, μόνο και μόνο για να είναι πιο ποθητή...»

Πολύ σωστό αυτό το τελευταίο, το προσυπογράφω για όλα εκτός από τα πλαστικά βυζά.

Για το προτελευταίο έχω να πω: Η Διαφάνεια του Κακού είναι τόοοοοοοοοοοσο 1990. (έπεσε μέσα για την γρίπη των χοίρων, μακάρι να έπεφτε μέσα και για την οικονομία).

Α, τώρα κατάλαβα. Κατανοητό και θεμιτό και απολαυστικά φεμινο-δημοκρατικό, δίνει την δυνατότητα σε κάθε αισθανόμενο μπάζο να ελπίζει ότι το ξύρισμα της γάμπας μπορεί να αποτελέσει αιτία να καυλώνει ο αντρικός πληθυσμός («...τράβηξε όλο αυτό το ζόρι μόνο και μόνο για να είναι πιο ποθητή...» που λεγαμέτε). Ξυρίζω γάμπα βγάζω φρύδι και βγαίνω έξω με άλλον αγέρα και κάνω στράκες λόγω αυτοπεποίθησης (αυτό μη μου το πάρει κανείς το χω στο πρόχειρο κανονίστε την πορεία σας). Ωραίο.

Μακάρι να ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα για τα κοράσια. Φοβούμαι ότι εννοούνται τέτοιες μοντίφες (για να καυλώσει ο άντρας από την προσπάθεια), που η άλλη εγγίζει το cyborg. Πάντως, μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται ο Μέγας Πέτρος. Γιατί υπάρχουν και οι άλλες στάσεις, ότι αυτή που κάνει μοντίφες είναι αναξιοπρεπής- πορνίδιον ή ότι πρέπει να καταδεχόμαστε μόνο τις γυναίκες που είναι όμορφες στο πρωινό ξύπνημα. Αποκηρύσσω αμφότερες και τις δύο απόψεις για ιδεολογικούς λόγους. Δεν υπάρχει «φυσική ομορφιά», η ομορφιά είναι πάντα επίκτητη και ως τέτοια πρέπει να κρίνεται.

Αραρίσκει μοι ο μόδος όπου πενσέεις :-)

αυτό δεν το λένε σε σχόλιο, πας στη φινέστρα του κ το άδεις.

Ναίσκε τζόγια μου, σεντσ' άλτρο τζούστη η παρόλα σου μα κόμε να κάμω το βιάτζο ίσαμε τη μανσιόνα του Σιορ-Χάνκοντα, όπου δεν έχω αουτομόμπιλε ο κακορίζικος, να σε χαρώ;

Χότζα, φοβερός ο εικοσάλογος της επανάστασης. Τα βλέπω όλα μπροστά μου.

Γειά σου βρε πονηρό!!! Ντ' εφτάς;

Yaşasın Hoca Efendi ! (ελπίζω να μου συγχωρεθεί το -15- καμάριμ').
Για το -4-, racket = δραστηριότητα που εντάσσεται στο οργανωμένο έγκλημα, σαματάς, δοκιμασία.

Χαίρεται. Μπορώ να έχω μια τούρτα για το σπίτι;

Θα καθήσεις να τη φας εδώ μαζί μας!

Ευχαριστώ αλλά δεν τρώω ποτέ ανάμεσα στα γεύματα.