Ρετρό έκφραση που μας έρχεται εκ Τουρκίας αλλά ακόμα ακούγεται την σήμερον.

Περιγραφή κατάστασης συνωστισμού, ανακατωσιάς, μάλε-βράσε, φύρδην μίγδην, χαμού και πανικού.

Ετυμολογείται από την Τουρκική λέξη türlü που εκτός από το γνωστό λαδερό φαγητό από mix λαχανικών σημαίνει και την ποικιλία και την επιμειξία + το manifatura (από το Ιταλικό manifattura) που στην Τουρκία ήταν το μαγαζί που πουλάει ρετάλια, κουβαρίστρες και ψιλικά ή τα είδη ψιλικών γενικά.

Φανταστείτε τα παλιά μπακάλικα, καταστήματα ψιλικών ιδίως στην επαρχία αλλά και τους γυρολόγους που είχαν όλα τα προϊόντα τους γιάλα και ανάκατα αλλά είχαν τα πάντα!

Συνηθίζεται και ως τουρλού τουρλού μαλιφατούρα αλλά και μόνο με ένα τουρλού.

Από το ιντερνέτ:

  1. Για μένα προσωπικά αποτελεί πρόβλημα και ο μόνος λόγος , που προτιμώ μουσικά σχήματα μέσα από πρόβες και συντονισμό ... ( επαγγελματίες ) , είναι καθαρά για το αυτί μου ... Ναι , οι φίλοι που γνωρίζονται και «δένουν» μουσικά , καλον είναι δυο δυο η τρεις τρεις να αποδίδουν και τα τραγουδάκια τους , γιατί κατά την γνώμη μου όταν μπλέκουν πολλοί μαζί γίνεται τουρλού μανιφατούρα ... Αλλά , σε μια συνάντηση ενός ρεμπέτικου φόρουμ π.χ. , αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί , διότι όλοι έρχονται να συνδράμουν με τα οργανάκια τους και παράλληλα να «ξύσουν» την ψώρα τους...

  2. Πρόκειται για μια ταινία τουρλού τουρλού μαλιφατούρα. Δηλαδή ενώ η ιδέα του σεναρίου σαν σενάριο ειναι πάρα πολύ καλή, είναι στιγμές που λες μα καλά αν γινόταν αυτό θα ήταν χίλιες φορές καλύτερο για την πλοκή. Η σκηνοθεσία ειναι πάρα πολύ καλή και καλύπτει εν μέρει τα όποια κενά στο σενάριο. Από υποκριτικής άποψης ξεχωρίζει η παρουσία του John Hurt στο ρόλο του καθηγητή.Είναι απλά καταπληκτικός. Μάλιστα μπορώ να πω οτι μου θύμησε λιγο Αλ Πατσίνο. Στο ρόλο του φοιτητή ο Elijah Wood γνωστός και σαν Φρόντο παρουσιάζεται σαν το καλό παιδάκι και ηθικός. Στη διάρκεια μάλιστα της ταινίας, του την πέφτουν τα δύο γκομενάκια που πρωταγωνιστουν και ο κύριος κάνει και τον δύσκολο. Γενικά είναι για φάπες αλλά αυτό είναι άλλου παππά Ευαγγέλιο.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
johnblack

Ψιλοάσχετο: Μανιφα(κ)τούρα ή μανουφακτούρα είναι ούτως ή άλλως από μόνος του ένας καραρετρό όρος, καθιερωμένος παλαιότερα στους μαρξιστές συγγραφείς. Είναι σαν να λες προτσές ένα πράμα, ή πολιτμπυρό. Λέξεις που μυρίζουν ναφθαλίνη.

#2
MXΣ

Φαντάσου φίλε johnblack όμως τι γίνεται: Ένας όρος «πολιτικός» κατέληξε στα τουρκικά να είναι το υφασματάδικο (ακόμα και σήμερα) και παράληλα να γίνει και ιδιωματισμός στην Ελλάδα...