Λευκό δέρμα, ωχρό πρόσωπο, μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια. Ειρωνικό, για τον άνθρωπο που δεν τον βλέπει ο ήλιος επειδή τριγυρνάει σε μέρη σκοτεινά με σκοπό το πιοτί. Παλιομοδίτικος τρόπος ζωής, που έχει όμως ακόμα οπαδούς.
Ασίστ: Ν.Μ., φίλος πότης.
- Πάμε για κανα μπανάκι ρε συ να σε δει λιγάκι ο ήλιος να πάρεις χρώμα.
- Ρε δεν έχω ανάγκη εγώ, έχω το μαύρισμα του πότη.
7 σχόλια
allivegp
Στους κιρρωτικούς ασθενείς (δηλ. με καμμένο ήπαρ) εμφανίζονται τυπικά τα αραχνοειδή αγγειώματα και σπίλοι, η λευκονυχία και οι καλούμενες ηπατικές παλάμες.
Τα αγγειώματα και οι σπίλοι απαντώνται συνηθέστερα στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα, στο πρόσωπο και στα άνω άκρα και αποτελούνται από κεντρικώς διευρυσμένα αρτηριόλια και μικρότερα αγγεία που φέρονται ακτινοειδώς. Οι ηπατικές παλάμες χαρακτηρίζονται από ζεστά άκρα με ζωηρό ερυθρό χρώμα στις παλάμες κυρίως στο θέναρ και στο οπισθοθέναρ (πρόκειται για τις μυικές μάζες -βουναλάκια- που έχουμε στις παλάμες μας, ενώ αυτή που έχουμε στο πέλμα μας λέγεται στηθύνιον).
Σε ακόμη πιο προχώ στάδιο, όταν η χολερυθρίνη πλάσματος ανεβεί >2.5 mg/dl, εμαφανίζεται ο ίκτερος, δηλαδή η κιτρινωπή χροιά δέρματος και βλεννογόνων.
perkins
γάμησέ τα κι άφησέ τα εν ολίγοις. Και το αποδέλοιπο ζωης; Για να μην πω «ο χρόνος ημιζωής» αφου η ζωη αυτη οπως την περιγραφει η ιρονικ μάλλον μισή είναι , και ούτε.
allivegp
Το χειρότερο είναι η λεγόμενη ηπατική εγκεφαλοπάθεια
δλδ ένα σύνθετο νευροψυχιατρικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από διαταραχές της συνείδησης και της συμπεριφοράς (ψύχωση - παρανοϊκές ιδέες), της μνήμης, αλλαγές προσωπικότητας, αστάθεια κ.α.
alamo
decay φάση, ειδικά με τους τελειωμένους αψεντιάρηδες, billyburrough,ύφος βαράω πάτο και κάνω γκέλα αλλά όταν ξαναβυθιζούα, ανακαλύπτω ότι ο πυθμένας είναι λιγάκι πιο βαθιά.
Fotis Nitsiopoulos
ω βάθος απύθμενον!
HODJAS
πρέπει ο πάτος να' ναι τεφάλ για να μην κολλήσεις για πάντα
Khan
«The scars were there, the alcoholic nose, the monkey mouth, the eyes narrowed to slits, and there was the dumb, pleased grin of a happy man, ridiculous, feeling his luck and wondering why.»
γράφει ο Bukowski στο Women για τον ήρωα- alter ego του, θεωρώντας μάλλον καλή τύχη ότι έζησε μέχρι τα 73 του θάβοντας πολλούς συμπότες του.