Κοινώς, από το' να μπαίνει κι από τ' άλλο βγαίνει. Φράση αγανάκτησης, που την λέμε όταν τα λόγια μας πάνε εις μάτην. Συχνά απαντάται και σαν ''μπενάκης-βγενάκης'', λόγω προφανούς ηχητικής ομοιότητας του πρώτου μέρους της φράσης με το γνωστό επώνυμο. Ίσως δε αυτή να ήταν και η αφορμή για την προέλευσή της.
Συνώνυμα: Φωνή βοώντος.
Σου λέω μάλλιασε η γλώσσα μου.... Χαμπάρι ο κύριος, μπαινάκης-βγαινάκης!
4 σχόλια
Vrastaman
Όλος-χρόνος κλασικό!
GATZMAN
βλ. και λήμμα: ο μπαινάκης και ο βγαινάκης, όπου την παράσταση κλέβει η τελευταία φράση του ορισμού.
iron
θα τόγραφα εναλλακτικά και μπενάκης-βγενάκης ως λογοπαίγνιο του Μπενάκης και Ευγένιος - Ευγενάκης ας πούμε.
Το δεύτερο σήμερα στέκει και ως Βγενόπουλος-Βγενάκης.
είπα τη μαλακία μου, γεια σας τώρα.
Ταμτάκος
Το έχω ακούσει και μπαινάκης βγαινάκης βερικοκάκης.