Υπάρχουν πάμπολλες θεωρίες για την προέλευση της χαρακτηριστικής κοιλότητας που έχουν ορισμένες φιάλες κρασιού στο πάτο:

Αυτά βέβαια ισχυρίζονται κουτόφραγκοι οινολόγοι του κώλου που όταν εμείς κάναμε βακχικά αζμπέτε εκείνοι επιδίδονταν στην αυτοκοπροφαγία.

Μόνο το Ελληνικό σλανγκικό δαιμόνιο αφουγκράστηκε το raison d'être του περί ου ο λόγος βαθουλώματος και το εσλάνγκιξε «κλέφτη». Και για όποιον δεν κατάλαβε, πρόκειται για αποτέλεσμα λαμογιάς του κάθε καργιόλη εμφιαλωτή που θέλει να μας πουλήσει λιγότερο κρασί!

- Το «βαθούλωμα» στο οποίο αναφέρεστε - και το οποίο πολλοί ονομάζουν και «κλέφτη» - έχει πολλαπλούς ρόλους, διαφορετικής όμως σημασίας μεταξύ τους.
(εδώ)

- Μπουκάλι κρασιού 750ml. Διαφανές ή πράσινο. Με «κλέφτη» ή χωρίς. Συσκευασία: Κιβώτιο 12 τεμάχια. Τιμή: €7,68 (εκεί)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Khan

Καταπληκτικό! Όλα τα λέιζερ πάνω σου!

#2
electron

ομολογώ ότι χρόνια μες τα μπαρς, πολλες φορές είχα αναρωτηθεί, και επιτ'ελους έμαθα!
πολλά ωραίο

#3
Vrastaman

Donkey schön!

#4
το Λιοντάρι

Καλέ μου Βράστα, η ποσότητα τών αλκοολούχων ποτών ανά φιάλη έχει τυποποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Είτε κρασί είναι είτε βότκα έχει ως στάνταρ συσκευασία τα 700 χλγρ <ml>.
Υπάρχουν βέβαια και τα 100ml και τα 200 και 350 και τα 1000.
Μιλάμε πάντοτε για τυποποιημένα προϊόντα κι όχι για χύμα.
Με άλλα λόγια η κάθε φιάλη οφείλει να έχει την ποσότητα ποτού που αναγράφεται στη συσκευασία της ανεξάρτητα από το σχήμα τής φιάλης.
Το βαθούλωμα στον πάτο οφείλεται σε λόγους μάλλον καλλιτεχνικούς, για να αναπαραστήσουν παλαιότερες τεχνικές, όταν η υαλουργία ήταν χειροποίητη. Από τον 19ο αιώνα και μετά είναι βιομηχανοποιημένη και μόνο έργα τέχνης φτιάχνονται χειροποίητα. <βλέπε π.χ τα murano>

Εσένα όμως ο νους βρε πονηρέ πήγε στ' ότι μάς κλέβουν :-)

#5
vikar

Καλώς με;... Ντέν καταλαβαίνει...

Όσο για τον κλέφτη, υπάρχει χαρακτηριστικά και σε πιάτα εστιατορίου. Θυμάμ' ακόμα τον πατέρα να μου εξηγεί προ εικοσπενταετίας περίπου το περίεργο λοφάκι στο κέντρο του πιάτου, που βοηθά να φαίνεται η μερίδα πιό γενναιόδωρη απ' ότι είναι στ' αλήθεια.

Γαμάτο λήμμα.

#6
Vrastaman

Μερσί! Ένεκα η ασσυμετροτέτοια :-)

#7
το Λιοντάρι

@Vrastaman
Ράσταμαν, φίλε καλε, ό,τι είχα να πω το είπα κι είναι έτσι ακριβώς φίλε καλέ. Δε μπορώ να θυμηθώ φιάλη κρασιού ή άλλου ποτού να είναι 750ml. Πιθανόν να υπήρχε παλαιότερα αλλά εγώ δεν το γνώρισα.
Αυτά όλα είναι τυποποιημένα στις φιάλες και δε χωράνε εκεί κλεψιές, το πιο πολύ που μπορεί να συμβεί είναι να βάλει το μηχάνημα τής εμφιαλοποίησης λίγα γρμ παραπάνω ή παρακάτω. Δλδ άμα παίρνεις από το σούπερ-μάρκετ μισό κιλό φέτα σε συσκευασία σε κλέβουν;
Γίνονται αυτά τα πράγματα;
Ποτέ δε γίνονταν Βράστα, απλώς σ' έκλεβε ο μπακάλης στο χύμα προϊόν όποτε μπορούσε. Στα τυποποιημένα αυτό απλώς δε γίνεται. Σκέψου εσύ, Ράσταμαν, να έχεις μια βιοτεχνία τυριιού φέτας και να κλέβεις τούς πελάτες σου βάζοντας λιγότερο τυρί στη συσκευασία. Μα μπορούν να γίνουν αυτά;
Ο πρώτος αγοραστής που θα το ζυγίσει σπίτι του θα σε καταγγείλει. Με εντελώς διαφορετικές μεθόδους γίνεται η εξαπάτηση στα τυποποιημένα προϊόντα, φίλε μου.
Σε εξαπατούν στην ποιότητα ή σε άλλα σχετικά κι όχι βέβαια στο βάρος, αυτά καλέ μου Ράσταμαν γίνονταν προπολεμικά, κι εσύ γιατί κόλλησες εκεί;

@MES
Τι γίνεται τώρα;
Τι θα θέλατε να κάνω κυρία... «μεσούλα» για να γίνω αρεστός σ' εσάς και σε κάποια άλλα μέλη εδώ;
Να γίνω ίδιος;
Δε γίνεται με τίποτα, je suis tout a fait different.
Και τι να κάνουμε καλή μου κυρά ;
Εξάλλου η διαφορετικότητα κι η πολυφωνία κάνουν το ίντερνετ να είναι αυτό που είναι.

Άρα να το... θετικό γλυκειά μου.
Κοιμήσου τώρα, εγώ φίλος σου πάντα παραμένω.

#8
Επισκέπτης

Εμένα αυτά που λέει το Λιοντάρι μου φαίνονται πειστικά. Το βαθούλωμα υπάρχει για λόγους καλαισθησίας και για τίποτε άλλο - φανταστείτε τι αντιαισθητικό θα ήταν ένα μπουκάλι με επίπεδο πάτο, ούτε το πλαστικό της κοακόλας δεν έχει επίπεδο πάτο ούτε κανένα... όλα έχουν «κάτι» να φαίνονται πιο ωραία... Κι αν θέλουν να σε κλέψουν υπάρχουν χίλιοι δυο άλλοι τρόποι (βλ. ποιότητα), στην τυποποίηση άντε να πέσουν έξω μερικά γραμμάρια.

#9
patsis

Πληροφορίες. Το «κλέφτης» λέγεται, το έχω ακούσει με αυτήν ακριβώς την σημασία. Κάποιος να βρει τον dik (ή τον κωδικό του) για να συμμαζευτεί επιτέλους το σάιτ· πατάς τα σχολιασμένα να δεις κανένα λεξικογραφικό σχόλιο ή καμιά φιλική μαλακία και πήζεις στη κακότροπη και υστερόβουλη σαβούρα, νισάφι πια.

#10
Επισκέπτης

Παίρνω πάσα από αυτά που λές λιοντάρι για να αναφερθώ σε κάποιο περιστατικό που άκουσα κάποτε. Κά... ποτε ένας μπακάλης μαζί με κάτι φιλαράκια του έτρωγαν φέτα μέσα στο μπακάλικο του μετά το κλείσιμο του μαγαζιού. Οταν ήρθε ή ώρα να φύγουν, λέει ο ένας φίλος, αντε να πληρώσουμε. Τότε ο μπακάλης είπε:Δε θα πληρώσει κανείς σας, ούτε εγώ φυσικά. Τι έκανε; Εριξε κάμποσο νερό μέσα στο χώρο που είχε τη φέτα, ώστε με το πήξιμο, να γίνει όλο φέτα. Ετσι αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά της φέτας μετακυλίοντας το κόστος στους πελάτες.Τους πουλούσε μεν την ποσότητα που ήθελαν, αλλά δίνοντας τους μικρότερη ποσότητα κανονικού τυριού, νοθεύοντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του.

#11
Galadriel

Βρε παιδιά μου, δεν έχει σημασία αν λέγεται έτσι σωστά ή λάθος ή αν υπάρχει πρόθεση κλεψιάς ή όχι, η τζούμπα λέγεται κλέφτης!

#12
Galadriel

Επίσης κλέφτης λέγεται και το «εργαλείο» με το οποίο γίνονται δειγματοληψίες υγρών από δεξαμενές - επιφυλάσσομαι για συμπληρωματικό ορισμό.

#13
Vrastaman

Δειγματοληψίες υγρών; Μου θύμησες μια από τις αγαπημένες μου αμερικανικές σλανγκιές, το «checking someone's oil :-)

Όσο για τα παραπάνω, και για όποιον ακόμα δεν κατάλαβε, απλώς ανάρτησα ένα λήμμα που χρησιμοποιείται, καθώς και την ιδιαίτερα κουτοπόνηρη προέλευσή του. Τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω…

#14
electron

εγώ γιατί νομίζω ότι όλα αναφέρονται στον ορισμό;
εννοώ όλες οι παρατηρήσεις των σχολίων...
οι μικροί και περιεκτικοί ορισμοί, θέλουν και μια δεύτερη ανάγνωση...
το λέω εγώ που την έχω πατήσει, και έμαθα, παρότι τα ξέρω όλα, πριν κάνω τον ξερόλα να διαβάζω καλά...

#15
το Λιοντάρι

@vrastaman

Φίλε καλέ με παρεξήγησες και μάλλον όχι άδικα.
Κατάλαβα την «πλάκα» που έκανες με τη λέξη χωρίς ν'ανατρέξω στα λινκς και στη λινκσομανία που διακατέχει πολλά άτομα εδώ μέσα. Μια λινκσομανία που κατά τη γνώμη μου εκτός από ανόητη καταντάει και εκνευριστική.
Μού θυμίζει πανεπιστημιακά συγγράματα γεμάτα από παραπομπές. Πλην όμως στα συγράμματα αυτά οι συγγραφείς τους δικαιολογούνται για όλες τις παραπομπές τους επειδή επιθυμούν να αποδείξουν τα λόγια τους, παραπέμποντας σε σχετικές ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ εργασίες που έχουν κάνει άλλα άτομα στο παρελθόν.
Εδώ μέσα για ποιαν «επιστήμη» μιλάμε ώστε να καταφεύγουμε διαρκώς στη λινκσομανία σε σημείο παράνοιας; Μιλάμε για ένα λεξικό ιδιωματισμών ή για ένα ιντερνετικό περιοδικό τύπου «χαιρέτα μας τον πλάτανο» και... «από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα»;

Τέσπα, κατάλαβα αμέσως το πνεύμα σου Ράσταμαν, κατάλαβα αμέσως επίσης ότι είχες διάθεση ν'αστειευτείς, αλλά όμως όταν κάποια πράγματα λέγονται μισο-σοβαρά μισο-αστεία τότε είναι καλό να μπαίνουν στη σωστή τους βάση.
Αυτό όλο ήταν το δικό μου πνεύμα φίλε καλέ.
Δε μ' ενδιαφέρει αν κάποιοι νεαροί εφεύραν έκφραση, που τη θεωρούν ιδίωμα, για το βαθούλωμα στα μπουκάλια αφού αυτή η έκφραση δεν έχει ουσιαστική λαϊκή απήχηση κι είναι παράγωγο τής άγνοιας τους, μ' ενδιαφέρει να μην πάει παραπέρα η άγνοια τους.
Γι' αυτό και μόνο τον λόγο επεκτάθηκα φίλε καλέ, κι όχι βέβαια για να σού τη βγω, ούτε κατά διάνοια.
Αφού ξέρεις καλά ότι εσένα σε συμπαθώ πολύ.
Κι ας πω και κάτι αρχαίο καλέ μου Ράσταμαν:
«φίλος μεν ο Ράσταμαν, φιλτάτη δε η αλήθεια».
Αυτό μωρέ κι άλλο τίποτα κι εύχομαι να μη με παρεξήγησες.

#16
το Λιοντάρι

ΥΣ aka PS

Ftou mou re gamoto.
Ekana lathi apanota se mia leksi.
Το σύγγραμμα γράφεται και με δύο «μι» και με δύο... «γάμα». Τα δύο... «γάμα» προέρχονται από τη συνίζηση τού «νι» με το «γάμα». «Νι» και «γάμα» ίσον δύο... «γάμα».
Τόσο απλό ρε παίδες.
{κι όταν λέμε «γάμα» εννοούμε το γράμμα «Γ' βέβαια.}
Τα δύο »μι« στη λέξη γράμμα δεν ξέρω από που στο διάολο μάς προέκυψαν. Όποιος γνωρίζει ας το πει.

Merci bien, αδελφιστί, κι όσες αδελφούλες ας προσέλθετε.
Black humor, my friends, and no offence.

Ράσταμαν ούτε κατα διάνοια να μη σκεφτείς φίλε καλέ ότι απευθύνομαι σ' εσένα. ΟΚ;
ΟΚ.

#17
Vrastaman

Μην ανησυχείς φίλτατε Λιόνταρε, σιγά μην παρεξηγούμαι, συζήτηση κάνουμε. Να διευκρινίσω πάντως ότι το λήμμα «κλέφτης» ανεξαρτήτως του ότι αν αρχικά προήλθε από κουτοπονηριά δεν είναι λεξιπλασία πιτσιρικάδων αλλά χρησιμοποιείται ευρύτατα από και επαγγελματίες του χώρου (επειδή δεν διαβάζεις λυνξ εκ πεποιθήσεως, επισημαίνω ότι επέλεξα και τα δύο μου παραδείγματα από επαγγελματικές ιστοσελίδες περί κρασιού). Και χωρίς παρεξήγηση (από σένα), σέβομαι αλλά διαφωνώ απόλυτα με την άποψη σου ότι οι παραπομπές πρέπει να περιορίζονται σε πανεπιστημιακά συγγράμματα. Αποτελούν είδος sanity check ότι το λήμμα χρησιμοποιείται από μερίδα ανθρώπων σύμφωνα με τον ορισμό, και ότι δεν πρόκειται για λεξιπλασία του λημματοδοτη.

#18
perkins

Παιδάκια μου , κλέφτης κυριως λέγεται ο πάτος του ποτηριου στα μπαρ όταν είναι χοντρός καθώς κάνει τη σταθμη του ποτου να ανεβαίνει ενω στην ουσια το περισσότερο που υπάρχει εκει μέσα είναι γυαλί. Επίσης κάποιοι κλεφτες έχουν και φυσαλίδα και καλάουα για ομορφια και στυλ, μη χέσογλου.

#19
Vrastaman

Μπαγαποντοποσία.

#20
Επισκέπτης

@perkins

Αντώνη {Perkins} χαίρομαι που σε ξαναβλέπω στο στέκι αυτό.
Έχεις δίκιο κι εσύ, έτσι κάνουν αυτοί οι αληταράδες στα μπαρ και στα κλαμπάκια. Στο κλέψιμο είναι διαρκώς.
Πότε σε κλέβουν με ποτήρια που έχουν τεράστιο πάτο {σαν τον πάτο τής μάννας που τούς γέννησε}
πότε σε κλέβουν βάζοντας 18 παγάκια και 20γρμ ποτό,
{μην τα πετάς τα παγάκια, άμα τα πετάξεις δε μένει κάτι}
και πότε σε κλέβουνε στην ψύχρα και στο βρώμικο σερβίροντάς σου... «μπόμπα».

Γνωρίζοντας το όλο σκηνικό, όσες φορές πήγα σε μπαρ ζήτησα σκέτο, no ice no koka-kola no enything.
Αρχίδια πατέρα, πάντα κακομούρηδες, άλλοτε μού έφερναν το μισό τής μισής μερίδας κι άλλοτε μού έφερναν άφθονο ποτό αλλά «μπόμπα», με την οποία γίνεσαι εσύ μπόμπα στο τρίτο κιόλας ποτήρι.
Ακόμα κι εγώ που αν έχω καλή παρέα πίνω ένα μπουκάλι βότκα σε μια-δυο ώρες, γίνομαι ντίρλα σ' αυτά τα μπουρδελομάγαζα. Αφού σερβίρουν δηλητήρια τα άτομα τι περιμένεις; Ξυλόπνευμα σερβίρουν οι εγκληματίες, όχι οινόπνευμα, ωσάν να είμαστε στην εποχή τής ποτοαπαγόρευσης στις ΕΠΑ, όταν το ξυλόπνευμα έστελνε στα θυμαράκια ένα σωρό ανύποπτους.

Και ξέρεις κάτι φίλε; Άμα το καλοσκεφτείς θα πεις: «μα γιατί ρε πούστηδες το κάνετε αυτό; αφού χρεώνετε μια φιάλη 20 φορές επάνω την αξία της έχετε ανάγκη να την κάνετε και »μπόμπα«; Να μην αγοράζετε δλδ ούτε καν το γνήσιο προϊόν;» Έτσι δε θα πεις φίλε Αντώνη;

Τα ξέρω όλα αυτά φίλοι συμ-σλαγκιώτες.
Η δική μου μέθοδος εδώ και πολλά χρόνια είναι η εξής :
άμα πάω σε τέτοια μπουρδελο-μάγαζα παραγγέλνω μόνο ένα ποτό, άντε δύο, και στην παραμέσα έχω κρυμμένο το μπουκαλάκι μου με το γνήσιο ποτό μου από την κάβα μου.
Κάποιες μαλακισμένες που συνοδεύω πότε-πότε μού λένε :
«μα καλά, δε ντρέπεσαι να φέρνεις το δικό σου ποτό εδώ;»
Κι εγώ απαντώ πάντα: κλείστο βρε 'συ, αφού δεν ξέρεις που πέφτει ο κώλος σου θα μού κάνεις και μαθήματα;

Έτσι δεν είναι βρε παιδιά;
Άμα αυτή η άσχετη μαλάκω θέλει να δηλητηριαστεί με ξυλόπνευμα οφείλω να την πάθω κι εγώ;
Α, και να πηδηχτεί η χαμένη.
{Παρεμπιπτόντως, έχω χάσει κάποιες με αυτή τη μέθοδό μου αλλά όλη μου η έννοια. Θα δηλητηριαστώ εγώ για χάρη τής καθεμιάς ξέκωλης; ΟΥΧΙ :-)

ΥΓ
Κατά τ' άλλα κατάλαβα όλων σας το πνεύμα και τι εννοούσατε, εσείς ίσως δεν εννοείσατε ότι μίλησα για τυποποιημένα προϊόντα αγορασμένα από κάποιο κατάστημα, σούπερ-μάρκετ ή μίνι μάρκετ ή κάβα.