Λέγεται όταν διασπείρεται μια αρνητική φήμη ή πληροφορία για κάποιον που αφορά προσωπικά του συνήθως δεδομένα. Προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ουσιαστικό βυκάνη η οποία ήταν ενα κέρατο βοδιού που παρήγαγε μπάσο και ισχυρό ήχο.

Κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια εξελίχθηκε σε σάλπιγγα από χαλκό η εξακολούθησε να είναι από κέρατο αλλά σε βελτιωμένη μορφή. Κατά τα μετέπειταβυζαντινά χρόνια απαντάται πλέον ως βούκινο και χρησιμοποιείται στις μάχες για να κατευθύνει τους στρατιώτες.

Η φράση λοιπόν έγινε βούκινο προήλθε από την ένταση του ήχου που ήταν πολύ δυνατή για την εποχή. Στο ίδιο πνεύμα και η παροιμία: ο κόσμος τό 'χει βούκινο κι εμείς κρυφό καμάρι.

- Εκείνο που μου αρέσει κ. Βούλτεψη στο άρθρο σας, είναι η απορία σας, πώς έγινε «βούκινο» η Ευπ! Πως και γιατί, από την μέρα της αλλαγής του πρέσβυ Κοραντή, βρέθηκε κόσμος που αναρωτήθηκε το «γιατί», παρ΄ ότι η Υπηρεσία δεν είναι απασχολημένη με την διαμόρφωση της τιμής του μπροΚώλου και του αγγουρίου! (απο εδεπά)

η εξελιξη του βουκινου στο πέρασμα των αιώνων (από perkins, 14/09/10)V for Vrasta (από perkins, 17/09/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
perkins

πεντάστερο. Θα μπορουσε βέβαια ο κλεπτης σας να είχε άλλο σχοινι για τον φελλό και αφου πατώσει να τραβά ( ο κλεπταποδόχος) το αλλο σκοινι. Νομίζομαι ότι θα ήσαντε ευ κωλοτερα τα πραματα.

#2
Galadriel

Τούμπανο το χει ο κόσμος, τούμπανο :P
Ωραίο πέρκυ :)

#3
perkins

καλα κρασα. Για το άλλο ήταν φυσικα τον κλέπτη

#4
Vrastaman

Devenir bouquin

#5
jesus

αρκετά ήπιες σήμερα βράστα...

#6
jesus

κ @ μες: βούτυρο τό 'χει ο κόσμος, βούτυρο:Ρ

#7
Galadriel

βούλγαρο, βούλγαρο :P

#8
perkins

λανθάνουσα γλώττα τ' αληθή λέγει

#10
Μιτζνούρ

Αφήστε ήσυχο τον Μπάμπη επί του προκειμένου. Βούκινο (< βυκάνη μέσω λατινικών, υστερολατινικών, ελληνιστικών και βυζαντινών τύπων). Ο Σόλων Μιχαηλίδης στην Ιστορία της αρχαίας Ελληνικής Μουσικής λέει πως βυκάνη ήταν το κέρατο που χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί. Εν τούτοις βυκάνη / βούκινο είναι και ο γνωστός στους ναυτικούς κόχυλας. Αλλά εδώ υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση. Το ανάλογο αντικείμενο που κατασκευάστηκε από χαλκό ως βυκάνη, στην πραγματικότητα είναι τρομπέτα, διότι διαθέτει επιστόμιο που παράγει ήχο. Η πραγματική βυκάνη ΔΕΝ είναι μουσικό όργανο διότι δεν παράγει ήχο αλλά αυξάνει το φυσικό αντιχείο του στόματος, συνεπώς δεν είναι δυνατό να υπάρξει αυθεντία που να διευκρινίσει ποια ήταν η πρώτη της χρήση. H λέξη παράγεται από μια ΙΕ ρίζα που σημαίνει πρωτογενώς δίχαλο, δευτερογενώς σιαγών και κατά συνεκδοχή παρειά. Στα ελληνικά η λέξη μαρτυρείται από τον Πολύβιο (3-2ος π.Χ.) ως βυκάνη (σε αντιπαραβολή με την σάλπιγγα) και στον νεολογισμό 'βυκανιτής μυς' (musculus buccinator) ο οποίος είναι ο μυς που απαρτίζει την παρειά / μάγουλο. (Είναι ο μυς που εισέλκεται και κάνει βαθούλωμα στο 'μάγουλο' του σκύλου όταν γαβγίζει ξέφρενα) Η λέξη μαρτυρείται στα ύστερα λατινικά ως bucco > bucca με τη σημασία στόμιο κόλπου, εκβολή ποταμού (εξ ου και τα παράλληλα ελληνικά μπούκα, μπουκαπόρτα, μπουκάρω, ξεμπουκάρω), με ΠΙΘΑΝΗ αρχική σημασία και στα ιταλικά ως bocca στόμα (εξ ου και τα παράλληλα ελληνικό μπουκιά και αλβανικό buke ψωμί). Η παρατήρηση ότι η λέξη βυκάνη δεν είναι όργανο παραγωγής ήχου αλλά αντιχείο είναι σημαντική διότι η ύπαρξή της μπορεί να φανερώνει την ύπαρξη και μιας ελληνικής αλλ' αμαρτύρητης λέξης από την ίδια ρίζα.