Το κεντρικό δισέλιδο σε περιοδικά, εφημερίδες κλπ. το οποίο αποτελεί μία θεματική ή φωτογραφική ενότητα και πολλές φορές μπορεί να αφαιρεθεί (πχ στο παλιό ΠΟΠ&ΡΟΚ που είχαν τα πόστερ των ειδώλων...)

Να λέγεται άραγε έτσι γιατί είναι φαρδύ πλατύ και υποδέχεται το βλέμμα σου;;;

  1. Πού να βάλουμε τα κουπόνια των συνδρομητών; Στο σαλόνι ώστε να κόβονται εύκολα, ή αλλού;

  2. Θες να μου πεις, ότι την σελιδοποίηση ενός περιοδικού, την κάνω όπως και σε ένα βιβλίο; Δηλαδή, δουλεύω κανονικά τα σαλόνια μου, και από κει και πέρα το πως θα μονταριστεί και θα τυπωθεί, εμένα δεν με αφορά αλλά αφορά εκείνους που το κάνουν; από δω

  3. «Σαλόνι είναι 2 σελίδες σε ανάπτυγμα» (από δω)

  4. δεν χρειάζεται να λέμε «δισέλιδο σαλόνι»· το σαλόνι είναι πάντα δισέλιδο (2-page spread), ενώ αν θέλαμε να πούμε 4-page spread θα το λέγαμε τετρασέλιδο. Υπάρχει το advertorial, που είναι διαφήμιση με τη μορφή άρθρου (δηλ. που έχει περαστεί με το layout και τις γραμματοσειρές του περιοδικού, ενίοτε και με πινελιές των συντακτών). Υπάρχει το centerfold, που είναι σαλόνι αλλά με έξτρα πτυχές που αναδιπλώνονται
    από δω

  5. Ανοίγοντας στο πρώτο σαλόνι, στο μεσοεξώφυλλο υπήρχε μια διαφήμιση για “ΗΛΕΚΤΡΟΣΤΑΤΙΚΕΣ ΒΑΦΕΣ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ” (!!!) και στην δεξιά σελίδα το πρώτο θέμα του νέου Match Program με τίτλο “ΒΙΑ: Η γοητεία της παρότρυνσης” ...
    αφού διαβάσαμε τα βιογραφικά των προέδρων (δεν ξέρουμε αν έχει σημασία αλλά μας έκανε εντύπωση που οι αναφορές σε αθλητές στο κομμάτι του Παύλου σταματάνε στον Ρέμπρατσα) περάσαμε στο τρίτο σαλόνι με τις φωτογραφίες και τα ρόστερ των ομάδων.
    από δω

βλ. σχετικό: πιλάφι

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
salina

σωστόστ
Στα περιοδικά με καρφίτσα (σκέψου, όπως ένα τετράδιο) είναι όπως το λές, το κεντρικό δισέλιδο, όπου έβαζαν παλιά αφίσες, ή αφιερώματα (νομίζω ότι τα πρώτα Ε της ελευθεροτυπίας είχαν σαλόνι τον «Ιο της Κυριακής»)
Στα περιοδικά με συγκόλληση σαλόνι είναι όλες οι αντικριστές σελίδες με το ίδιο θέμα (συνήθως το λέμε για τις διαφημίσεις)

#2
salina

sorry 5* ήθελα να σου βάλω, δεν ξέρω τι πάτησα…

#3
assosmalakos

Επίσης,πέρα από την κλασσική σημασία (σύνθεση επίπλων 3θεσιου+2θεσιου καναπέ + 1 ή 2 πολυθρόνων),σαλόνι (καλά κι αυτή κλασσική σημασία είναι) ήταν και ο χώρος του σπιτιού, ο οποίος σε αντιδιαστολή με το καθημερινό-καθιστικό,παρέμενε μόνιμα κλειστός,σκοτεινός και κρύος,με εξαίρεση 4 ή 5 μέρες το χρόνο,άνοιγε δηλαδή τις ημέρες της ονομαστικής εορτής των μελών ενός μέσου νοικοκυριού του παρελθόντος.Ο χώρος αυτός έχει πλέον εξαληφθεί εξ'όλοκλήρου,καθώς στο μέσο σπίτι των 75 τ.μ. δεν επιτρέπονται τέτοιες μεσοτοιχίες...

-Πήγα στην πεθερά πρώτη φορά και αυτή δε μας κάθισε στο σαλόνι.

#4
salina

έτς έτς έτς μη σου πω ότι τω παλαίω εκείνο τω καιρώ από τα 75τμ τα μισά καταλάμβανε το (κλειστό) σαλόνι και στα υπόλοιπα ζούσαν εκτός από την τετραμελή οικογένεια και οι παππούδες, κανένας θείος, ή ξάδερφος φοιτητής από την επαρχεία …

#5
iron

θξ σαλίνα για την επιβεβαίωση, δεν το σκέφτηκα να σε ρωτήσω πριν συντάξω τον ορισμό!

#6
salina

Το λήμμα είναι τζετ και χωρίς την συμμετοχή μου. Για ό,τι χρειαστείς κάπου εδώ γύρω θα είμαι.

#7
vikar

Ά χα χα χα!... Φοβερός ο άσσος. Έτσι ακριβώς. Τα παλιά αυτά σαλόνια, σκηνές απο ταινίες τρόμου, εντελώς: πορσελάνινα πτηνά και ερπετά, σατσούμο, κάδρα επι κάδρων με φωτογραφίες τριών γενεών, ελαιογραφίες-δώρα ώς κεντητά παλιά της γιαγιάς, κηροπήγια των εφτά κηρίων (εβραϊκά και μή), κουρτίνες με τραπαρίες, σεμεδάκια άσπρα κίτρινα μπλέ, τσόχινα τραπεζομάντιλα με φούντες, βάζα κρυστάλλινα που σκάν το πρίσμα με το που μισανοίγεις την πόρτα περίεργο παιδάκι και μπαίνει λίγο φώς, χώρια τα χαλιά τα περσικού του τύπου, και βάλε και κιλίμια, καί καί καί... Ούφ...

Πόσα και πόσα τέτοια σπίτια. Κι' επιβιώνουν ακόμα φυσικά. Το κίτς το τρομαχτικόν.