Χρησιμοποιείται ως επιφώνημα καημού και πόνου σε ρεμπέτικα η λαϊκά τραγούδια, χορούς, γλέντια κλπ. Προέρχεται από το τούρκικο παραπονιάρικο και νταλκαδιασμένο επιφώνημα «yalan-dünya», που σημαίνει ψεύτικε κόσμε, ψεύτη ντουνιά. Οι 2 τελευταίοι εξελληνισμένοι τύποι μάλιστα, απαντώνται αυτούσιοι σε ρεμπέτικα τραγούδια. Εξελικτικά, παραλείπεται η δεύτερη λέξη και παραμένει μόνο το πρώτο yalan = γιάλα.

Συνδυάζεται συχνά με το συνηθέστερο «αμάν».

... Ένα μαυρομάνικο μαχαίρι είναι η αγάπη σου, αμάν-γιάλα, όταν το πετάς και δε με πιάνει, αμολάς το δάκρυ σου ...
(τραγ. Στέλιου Καζαντζίδη)

(από iwn, 22/10/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
allivegp

βλ. και το χότζειο γιάλα

#2
allivegp

Ψεύτικος δεν είναι ο γιαλατζί, π.χ. γιαλατζί ντολμάς (άνευ κιμά), γιαλατζί ντουνιάς κ.λπ;

#3
iwn

allivegp
το ειδα , σεβαστη και εμπεριστατωμενη η εκδοχη του Χοτζα και ειχα ηδη κανει url upload,
αλλα καταθετω και την εκδοχη που γνωριζω. Ακουστε και το συνημμενο url you tube τραγουδι που παραθετω.

#4
Pirate Jenny

Συμφωνώ με την εκδοχή Χότζα - ότι το γιάλα είναι αραβικό και δεν έχει σχέση με τον ψεύτη ντουνιά.

Το «γιαλάν ντουνιά» παίζει όντως σαν έκφραση-επιφώνημα (ωιμέ, ένα πράγμα) τουρκιστί. Μάλιστα, σε ένα online λεξικό η φράση μεταφράζεται «this transitory world», ποιητικότατο! [Βλέπε και το βιβλίο «Φαχισέ Τσίκα» του Θωμά Κοροβίνη, λέγεται αρκετά συχνά εκεί, όπως και το «μποκ ντουνιά» (μποκ θα πει σκατά).] Δεν ξέρω πόσο έχει περάσει στα ελληνικά. Αλλά το γιάλα είναι άλλο πράγμα, πιο πολύ «εμπρός, πάμε, φύγαμε» παρά «ωχ παναγιάμου».

@allivegp: Yalan, ουσιαστικό, είναι το ψέμα, ενώ yalancı είναι ο ψεύτης. (Το προτελευταίο γράμμα, το c χωρίς υπογεγραμμένη, προφέρεται παχύ τζ, πχ το τζαμί γράφεται cami. Το τελευταίο γράμμα είναι το ι χωρίς τελεία (όχι i), που προφέρεται κάτι ανάμεσα σε ι και ου. Και τα δυο μαζί είναι βέβαια η κατάληξη που στα ελληνικά μετατρέπεται σε - τζής.) Και το yalan και το yalancı ως επίθετα σημαίνουν ψεύτικος.