Το γαμώ κατά τους γαύρους (Ολυμπιακούς).

- 4 βάλαμε στο βάζελο χθες.....
- Ναι ρε μεγάλε... τους γαυρίσαμε!

Βλ. και έχει γαβριάξει, γαύρος.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
iron

Μήνυμα για τους Γαύρους:

Στην καθαρεύουσα, υπήρχε αυτή η λέξη και μάλιστα με παρεμφερές νόημα. Είναι εντυπωσιακό το ότι επανήλθε σε χρήση, τυχαία, στις μέρες μας.

Γαυριάζω ή γαυρίζω ή γαυράω είχε τρεις σημασίες (αντιγράφω το λεξικό):

α. οργώ προς συνουσίαν (= έχω οργασμό κατά τη διάρκεια της συνουσίας)
β. υπερηφανεύομαι, καυχώμαι
γ. (για τον ήλιο:) καίω υπερβολικά

Είναι ιδαίτερα ενδιαφέρον το ότι η λέξη 'γαύρος', εκτός από το ψάρι, σήμαινε α. ο καυχώμενος, ο υπερήφανος και β. ο μεγαλοπρεπής!

Από το λεξικό του Δημητράκου, β' έκδοση 1959

#2
iron

Σημειωτέον ότι το ρήμα 'γαυριάω-γαυρώ' (καθώς και 'γαυρόομαι-γαυρώμαι') απαντάται από την αρχαία ελληνική γλώσσα. Η αρχαία του σημασία ήταν μία μονο: 'περηφανεύομαι' .Προερχόταν από την επίσης αρχαία λέξη 'γαύρος' = περήφανος.

Από το Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής των Πατάκη - Τζιράκη, έκδ. 1973.

#3
iron

Την λέξη την έμαθα σε διήγημα του Μητσάκη.

#4
GATZMAN

Δε νομίζω να μιλας για τον γνωστό ρεμπέτη;Ti συγγραφέας το πρωι και ξενύχτης στα ρεμπετάδικα το βράδυ, να τραγουδάει τη Βαλεντίνα και τα λοιπά άσματα;

#5
sarant

Όχι, ο Μητσάκης είναι ο Μιχαήλ Μητσάκης, πεζογράφος του 19ου αιώνα, που πολλοί τον θεωρούν εξαιρετικό τεχνίτη του λόγου. Πέθανε στο φρενοκομείο. Έγραψε μεταξύ άλλων σύντομα διηγήματα-χρονογραφήματα με σκηνές του δρόμου, π.χ.
http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/mhtsakhs_kthnh.html
ή http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/mhtsakhs_kwstaina.html

Όταν ο Σκυλίτσης μετέφρασε τους Αθλίους του Ουγκώ, εμπνεύστηκε μάλλον από το ρήμα «γαυριώ» και τον Gavroche τον είπε Γαβριά κι έτσι πλούτισε τη γλώσσα μας κατά μία λέξη.

#6
GATZMAN

Καλά το φανταζόμουν πως δε θα 'ταν ο ρεμπέτης.Πλάκα έκανα. Δεν ήξερα βέβαια τον άλλο.

#7
Επισκέπτης

γαυριζει ο βαρουχας οταν σχολιαζει φασεις!

#8
Hank

Σιδηρέ έγραψες! Είναι πολύ συνηθισμένη λέξη στα αρχαία κείμενα, αν θυμάμαι καλά υπάρχει πολύ στην Ιλιάδα, εκτός αν το έχω μπερδέψει και την χρησιμοποιεί ο Καζαντζάκης στην μετάφραση, γιατί θυμάμαι το στάνταρ ότι ο Έκτορας νομίζω λέγεται συνέχεια «γαύρος αλογομάχος». Είναι το inside joke των ομηριστών.

#9
iron

φχαριστώ χανκ, είναι από τα αγαπημένα μου, αλλά δεν ήξερα για Ιλιάδα. Λέω να ρωτήσω τον Steiner που έμαθε αρχαία από τον Όμηρο σε ηλικία 6 ετών, κάτι θα θυμάται.

#10
Hank

Λοιπόν, Ειρωνικόν Προσωνύμιον, δεν μπορώ να το βρω στην πρωτότυπη Ιλιάδα. Αλλά υπάρχει στον Αρχίλοχο, Πλούταρχο και πολλούς άλλους. «Γαύρος έφηβος» λ.χ. Έχει άλλη ετυμολογία από το ψάρι. Και τις σημασίες που παρέθεσες. Μάλλον στην Ιλιάδα το έβαζε ο ποιητής (κατά Άντζελα και ορθώς!) Καζαντζάκης.

#11
patsis

Την λέξη γαύρος την είχα πετύχει σε ένα από τα δύο ομηρικά έπη, στο σχολείο. Δυστυχώς δεν θυμάμαι αν ήταν στην μετάφραση ή στο πρωτότυπο. Αυτό που θυμάται όμως το τότε παοκτζήδικο μυαλό μου είναι ότι είχε αστεράκι και επεξήγηση στο κάτω μέρος της σελίδας: «γαύρος: μεγαλοπρεπής (αρχαία λέξη)..» Οι δυο τελείες κατά τη γνώμη μου υποδήλωναν την κρυφή επιθυμία του συγγραφέα από το κράτος των χαμουτζήδων να μιλήσει για τον Ολυμπιακό. :-Ρ

#12
Doctor

Στην μετάφραση των Κακριδή - Καζαντζάκη το «γαύρος» χρησιμοποιείται αρκετά (δείτε πχ στον ακόλουθο σύνδεσμο).

#13
iron

σχετικά με αυτό που είπε ο Χανκ και πιο μετά ο Ντόκτορ περί Ιλιάδας και Καζαντζάκη, έχω να προσθέσω ότι και ο Μαρωνίτης στην μετάφρασή του της Ιλιάδας χρησιμοποιεί αβέρτα το γαύρος (πχ «γαύρος Έκτορας»).